| | | Μαχάτμα Γκάντι : Mahatma Gandhi |  |
| | | Συγγραφέας | Μήνυμα |
|---|
Admin
Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8056
Registration date : 10/07/2008
|  Θέμα: Μαχάτμα Γκάντι : Mahatma Gandhi 21.11.10 9:07 | |
| Seven Blunders of the World
Τα επτά αμαρτήματα του κόσμου 1. Wealth without work Πλούτος χωρίς εργασία 2. Pleasure without conscience Ηδονή χωρίς συνείδηση 3. Knowledge without character Γνώση χωρίς χαρακτήρα 4. Commerce without morality Εμπόριο χωρίς ηθική 5. Science without humanity Επιστήμη χωρίς ανθρωπιά 6. Worship without sacrifice Λατρεία χωρίς θυσία 7. Politics without principle Πολιτική χωρίς αρχές Mohandas Karamchand Gandhi was born on 2 October 1869 in Porbandar, India. He led India's movement for independence from British rule and is one of the most respected spiritual and political leaders of the 20th century. In 1948 he was assassinated by a Hindu fanatic who opposed his tolerance for all creeds and religions. Gandhi is honoured by his people as the father of the Indian nation and is called 'Mahatma', which means Great Soul. 
Έχει επεξεργασθεί από τον/την Admin στις 23.11.10 11:37, 1 φορά | |
| | | | Admin
Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8056
Registration date : 10/07/2008
| | Θέμα: Απ: Μαχάτμα Γκάντι : Mahatma Gandhi 23.11.10 11:32 | |
| | |
| | | | Admin
Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8056
Registration date : 10/07/2008
| | Θέμα: Απ: Μαχάτμα Γκάντι : Mahatma Gandhi 23.11.10 12:18 | |
|  * Ο Γκάντι είχε δεχτεί μια Αμερικανίδα δημοσιογράφο, απεσταλμένη του «Life».
Αυτή του έθεσε μεταξύ άλλων και το ερώτημα: «Τι πρέπει να κάνει ένας θιασώτης της μη βίας τη στιγμή που μια ατομική βόμβα πέφτει πάνω στην πόλη του;».
Ο Γκάντι απάντησε: «Να σηκώσει τα μάτια στον ουρανό και να προσευχηθεί για τον πιλότο».
* Αναμφιβόλως θα ήμουν χριστιανός, αν οι χριστιανοί ήταν χριστιανοί εικοσιτέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο.
* Αυτό που κάνουμε στα δάση του κόσμου δεν είναι παρά μια αντανάκλαση καθρέφτη αυτού που κάνουμε στους εαυτούς μας και ο ένας στον άλλο.
* Ο καθένας έχει δίκιο με τον τρόπο του, αλλά δεν είναι απίθανο όλοι να έχουν άδικο.
* Όσα λιγότερα έχεις, τόσο λιγότερα θέλεις.
* Πρώτα σε αγνοούν, μετά σε κοροϊδεύουν, μετά σε πολεμούν και μετά νικάς.
* Τη στιγμή που ο σκλάβος αποφασίζει να μην είναι πια σκλάβος, οι αλυσίδες του σπάνε.
* Το αισθάνομαι πως η πνευματική πρόοδος όντως απαιτεί, σε κάποιο στάδιο, πως πρέπει να σταματήσουμε να σκοτώνουμε τα συντροφικά μας πλάσματα για την ικανοποίηση των σωματικών μας γούστων.
* Είναι προτιμότερο να είμαστε βίαιοι, αν υπάρχει βία στις καρδιές μας, από το να φοράμε τον μανδύα της μη βίας για να καλύψουμε την αδυναμία μας.
“Δεν πρέπει να χάνεις την πίστη σου στην ανθρωπότητα. Η ανθρωπότητα είναι ωκεανός. Αν στον ωκεανό υπάρχουν μερικές βρώμικες σταγόνες, δεν σημαίνει ότι είναι βρώμικος.”
“Η διαφορά ανάμεσα στο τι κάνουμε και τι είμαστε ικανοί να κάνουμε, θα έφθανε για να λύσει τα περισσότερα προβλήματα του κόσμου.”
“Αν δεν είχα καμία αίσθηση του χιούμορ, θα είχα από καιρό αυτοκτονήσει.”
Κανείς δεν με βλάπτει χωρίς την άδειά μου.”
“Το τι νιώθεις και πως αντιδράς σε κάτι, εξαρτάται πάντα από σένα. Μπορείς να επιλέξεις τις σκέψεις, τις αντιδράσεις και τα συναισθήματά σου σχεδόν στα πάντα. Κανείς εκτός από σένα δεν μπορεί να ελέγξει πως εσύ νιώθεις.”
“ Ο αδύναμος δεν μπορεί να συγχωρήσει . Η συγχώρεση είναι ιδιότητα των δυνατών.”
“Το να πολεμάς το κακό με κακό δεν βοηθά κανέναν. Αν δεν συγχωρείς, τότε αφήνεις το παρελθόν και κάποιον άλλον να ελέγχει πως νιώθεις. Συγχωρώντας, απελευθερώνεσαι από αυτά τα δεσμά και τότε μπορείς να συγκεντρωθείς ολοκληρωτικά στον επόμενο στόχο σου.”
“Ένα γραμμάριο πράξης αξίζει περισσότερο από τόνους διδασκαλίας.”
“Χωρίς δράση λίγα μπορούν να γίνουν. Το διάβασμα και η μελέτη μπορεί να δώσει κυρίως γνώση. Πρέπει να δραστηριοποιηθείς για να μεταφράσεις τη γνώση σε αποτελέσματα και κατανόηση.”
Δεν θέλω να προβλέπω το μέλλον. Με απασχολεί να νοιάζομαι για το παρόν. Ο Θεός δεν μου έχει δώσει έλεγχο των στιγμών που θα έρθουν.”
“Ο καλύτερος τρόπος να ξεπεράσεις την εσωτερική αντίσταση, που συχνά μας σταματάνε από τη δράση, είναι να μένεις στο παρόν όσο το δυνατόν περισσότερο και να έχεις αποδοχή.
Όταν είσαι στην παρούσα στιγμή, δεν ανησυχείς για την επόμενη την οποία δεν μπορείς να ελέγξεις ούτως ή άλλων. Έτσι, η αντίσταση για δράση από σένα –που προέρχεται από την προβολή αρνητικών μελλοντικών συνεπειών ή από αποτυχίες στο παρελθόν- χάνει τη δύναμή της, και γίνεται ευκολότερο και να δράσεις και να μένεις συγκεντρωμένος στη στιγμή ώστε να αποδίδεις καλύτερα.”
Υποστηρίζω ότι είμαι ένα απλό άτομο υποκείμενος στα λάθη όπως κάθε θνητό συνάνθρωπός μου. Ξέρω όμως, ότι έχω αρκετή ταπεινότητα να ομολογήσω τα λάθη μου και να παλινωδήσω.”
“Δεν είναι σοφό να είσαι σίγουρος τη σοφία κάποιου. Είναι υγιές να θυμάσαι ότι ο δυνατός μπορεί να εξασθενίσει και ο σοφός να σφάλλει.”
“Κοιτάζω μόνο τις καλές ποιότητες των ανθρώπων. Μιας και δεν είμαι αλάνθαστος ο ίδιος, δεν τολμώ να εξετάζω τα σφάλματα των άλλων .”
“Υποθέτω ότι η αρχηγική ικανότητα είχε να κάνει κάποτε με τη μυική δύναμη, όμως σήμερα έχει να κάνει με την ικανότητα να τα πηγαίνεις καλά με τους άλλους.”
“Υπάρχουν πάντα καλά στοιχεία στους ανθρώπους και υπάρχουν πράγματα που δεν είναι τόσο καλά. Όμως μπορείς να επιλέξεις σε τι να επικεντρωθείς . Αν θέλεις βελτίωση, τότε η επικέντρωση στα καλά των ανθρώπων είναι μία χρήσιμη επιλογή. Κάνει τη ζωή πιο εύκολη και οι σχέσεις γίνονται πιο ευχάριστες και θετικές.”
“Έτσι, γίνεται ευκολότερο να παρακινείς τον εαυτό σου να βοηθάς τους συνανθρώπους σου και να τους δίνει αξία, που κάνει όχι μόνο καλύτερη τη ζωή τους, αλλά σιγά-σιγά τείνεις να παίρνεις πίσω αυτό που δίνεις. Και τα άτομα που βοηθάς νιώθουν την τάση να βοηθούν άλλους ανθρώπους. Έτσι δημιουργείται μία ανοδική σπείρα θετικής αλλαγής μου μεγαλώνει και ισχυροποιείται.”
“Ευτυχία είναι όταν αυτά που σκέφτεσαι, λες και κάνεις, είναι σε αρμονία.”
“Στους ανθρώπους φαίνεται να αρέσει ένα τρόπος με σύνδεση και αυθεντική. Και βρίσκεις μεγαλύτερη εσωτερική απόλαυση, όταν οι σκέψεις, οι λέξεις και οι πράξεις σου είναι ευθυγραμμισμένες. Νιώθεις δυνατός και καλά με τον εαυτό σου.” 
Έχει επεξεργασθεί από τον/την Admin στις 23.11.10 13:12, 2 φορές συνολικά | |
| | | | Admin
Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8056
Registration date : 10/07/2008
| | Θέμα: Απ: Μαχάτμα Γκάντι : Mahatma Gandhi 23.11.10 12:32 | |
| Μοχάντας (Μαχάτμα) Καραμτσάντ Γκάντι (1869-1948)
Ο Μοχάντας Καραμτσάντ Γκάντι (γκουτζαράτι:મોહનદાસ કરમચંદ ગાંધી, ντεβαναγκάρι: मोहनदास करमचन्द गान्धी) ήταν Ινδός πολιτικός, στοχαστής και επαναστάτης. Υπήρξε η κεντρική μορφή του εθνικού κινήματος για την ινδική ανεξαρτησία και εμπνευστής της μεθόδου παθητικής αντίστασης χωρίς τη χρήση βίας έναντι των καταπιεστών. Έγινε ευρύτερα γνωστός με την προσωνυμία Μαχάτμα, που φέρεται να του απέδωσε στα 1915 ο Ινδός νομπελίστας ποιητής και φιλόσοφος Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ και στα σανσκριτικά σημαίνει το «Μέγα Εγώ» ή «Μεγάλη Ψυχή» και ειδικά στην ινδική φιλοσοφία την «κοσμική ψυχή». Ο ιδιαίτερος αυτός τίτλος απονεμόταν μόνο σε εξέχουσες προσωπικότητες.
Ο Μαχάτμα Γκάντι γεννήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 1869, στο Πορμπαντάρ, μια μικρή πόλη στη δυτική ακτή της Ινδίας στην επαρχία Γκουτζάρατ. Η οικογένειά του ανήκε στην κάστα Βανισίγια, σύμφωνα με την ινδουιστική παράδοση του κοινωνικού διαχωρισμού σε κάστες. Ο παππούς του ήταν τοπικός κυβερνήτης του Πορμπαντάρ θέση στην οποία τον διαδέχτηκε ο γιος του και πατέρας του Μαχάτμα, Καραμτσάντ. Η μητέρα του, Πουτλιμπάι, που ήταν η τέταρτη σύζυγος του Καραμτσάντ (οι τρεις προηγούμενες είχαν πεθάνει κατά τη διάρκεια της γέννας) επηρέασε καταλυτικά το χαρακτήρα του με την αγιότητα του βίου της, την ευγένειά της και τη θρησκευτική της πίστη.
Μεγάλωσε σε ένα οικογενειακό περιβάλλον, το οποίο ασπαζόταν τις απόψεις του τοπικού θρησκευτικού κινήματος της Γκουτζαράτ, Τζαΐν, που πρέσβευε τις αρχές του μη-τραυματισμού οποιουδήποτε ζωντανού πλάσματος, τη χορτοφαγία, τη νηστεία ως μέθοδο αυτοκάθαρσης και την αμοιβαία ανοχή μεταξύ των μελών των διάφορων καστών και θρησκευτικών κινημάτων. Αυτά δεν τον εμπόδισαν όμως από το να επαναστατήσει εναντίον τους όταν ήταν έφηβος: πέρασε μια περίοδο κατά την οποία δήλωνε άθεος, επιδιδόταν σε μικροκλοπές, κάπνιζε κρυφά και το χειρότερο έτρωγε κρέας.
Το 1876 η οικογένειά του μετακόμισε στην πόλη Rajkot και ο Μαχάτμα εγγράφηκε στο σχολείο. Την ίδια χρονιά αρραβωνιάστηκε την συνομήλική του Καστουρμπάι, κόρη του εμπόρου Gokuldas Makanji. Το 1881 εισήλθε στο Γυμνάσιο Alfred High School και δύο χρόνια αργότερα παντρεύτηκε σε ηλικία 13 ετών, την ακόμα μικρότερη Καστουρμπάι. Μαζί απέκτησαν τέσσερα παιδιά το Χαριλάλ (1888), το Μανιλάλ (1892), το Ραμντάς (1897) και τον Ντεμντάς (1900). Στις 16 Νοεμβρίου 1885 πέθανε ο πατέρας του σε ηλικία 63 ετών. Το 1887 επέτυχε στις εισαγωγικές εξετάσεις και εισήλθε στο Κολλέγιο Samaldas, αλλά οι σπουδές εκεί του φάνηκαν δύσκολες και η ατμόσφαιρα δυσάρεστη οπότε παρακολούθησε μόνο ένα ακαδημαϊκό έτος. Μετά από αυτό ένας οικογενειακός φίλος πρότεινε πως εάν ο Μαχάτμα επιθυμούσε να αναλάβει τη θέση του πατέρα του θα ήταν καλό να σπουδάσει νομικά, σπουδές που θα διαρκούσαν τρία χρόνια στο Λονδίνο. Έτσι ο νεαρός Γκάντι εκμεταλλευόμενος αυτή την πρόταση μετέβη στην πρωτεύουσα της τότε Βρετανικής Αυτοκρατορίας στις 4 Σεπτεμβρίου 1888 και εγγράφηκε στο University College London. Ο Γκάντι φανταζόταν την Αγγλία σαν το κέντρο του πολιτισμού, χώρα φιλοσόφων και ποιητών. Η φανταστική του εικόνα, όμως, υπεχώρησε όταν βρέθηκε αντιμέτωπος με το χλευασμό των συμφοιτητών του για τις ιδιαίτερες πολιτισμικές του συνήθειες ενώ συνάμα δυσκολευόταν να προσαρμοστεί προς το δυτικό τρόπο ένδυσης και συμπεριφοράς.
Η παραμονή του στο Λονδίνο επηρεάστηκε από την υπόσχεση, που είχε δώσει στη μητέρα του, ενώπιον του μοναχού Becharji της ομάδας Τζαΐν, να απέχει από την κρεοφαγία, την οινοπνευματοποσία και την ερωτική ελευθεριότητα. Αν και πειραματίστηκε στην υιοθέτηση ορισμένων αγγλικών συνηθειών, εντούτοις, παρέμεινε χορτοφάγος συμμετέχοντας στην Ένωση Χορτοφάγων του Λονδίνου, όπου ανήκε και ο Τζορτζ Μπέρναρντ Σο, εκλεγόμενος μάλιστα και μέλος της εκτελεστικής της επιτροπής.
Ορισμένα από τα μέλη της Ένωσης ήταν επίσης μέλη της Θεοσοφικής Εταιρείας, η οποία είχε ιδρυθεί το 1875 με σκοπό την προώθηση της παγκόσμιας συναδέλφωσης και επικέντρωνε στη μελέτη της βουδιστικής και ινδικής βραχμανικής λογοτεχνίας. Αυτοί παρότρυναν τον Γκάντι να διαβάσει τη Bhagavad-Gita. Το ίδιο διάστημα ένας Χριστιανός φίλος του του πρότεινε να διαβάσει τη Βίβλο. Αν και βρήκε δύσκολη και ανιαρή την ανάγνωση της Παλαιάς Διαθήκης ενθουσιάστηκε με την Καινή Διαθήκη και ιδιαίτερα με την «Επί του Όρους ομιλία». Μη έχοντας επιδείξει προηγουμένως ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη θρησκεία μελέτησε θρησκευτικά έργα και πραγματείες γεγονός που του ενεφύσησε την αρχή για το σεβασμό κάθε θρησκείας και την υπεράσπιση της θρησκευτικής ιδιαιτερότητας.
Αφού πέρασε με επιτυχία τις εξετάσεις του τελευταίου έτους και έλαβε το πτυχίο του απέπλευσε για την Ινδία στις 10 Ιουνίου του 1891. Φθάνοντας στη Βομβάη πληροφορήθηκε ότι η μητέρα του είχε πεθάνει. Οι συγγενείς του σκόπιμα του είχαν κρύψει την είδηση προκειμένου να αποφύγει το συναισθηματικό κλονισμό, όντας τόσο μακριά από την πατρίδα. Αρχικά έμεινε για λίγο στο Rajkot αναλαμβάνοντας την εκπαίδευση του μικρού γιου του και των παιδιών του αδελφού του ενώ λίγο αργότερα αποφάσισε να ανοίξει δικηγορικό γραφείο στη Βομβάη. Εκεί παρέμεινε μερικούς μήνες αναλαμβάνοντας μόνο μια μικρή υπόθεση. Όταν, όμως, προσήλθε στο δικαστήριο για να αγορεύσει έχασε το θάρρος του και δεν κατάφερε να αρθρώσει ούτε μία λέξη.
Η αποτυχία του στη Βομβάη τον έφερε πίσω στο Rajkot όπου προσπάθησε να σταδιοδρομήσει επαγγελματικά. Και εκεί όμως δεν κατάφερε να προοδεύσει και επιπλέον ένιωθε άβολα μέσα σε ένα περιβάλλον γεμάτο ασήμαντες δολοπλοκίες και μικροπρέπειες. Τότε του έγινε πρόταση από την εταιρεία Dada Abdulla & Co. να την αντιπροσωπεύσει σε μία δικαστική υπόθεση στη Νότια Αφρική. Ο Γκάντι ενθουσιάστηκε από την προσφορά και ξεκίνησε για την Αφρική τον Απρίλιο του 1893.
Φτάνοντας στη Νότια Αφρική βρέθηκε αντιμέτωπος με το φυλετικό διαχωρισμό του απαρτχάιντ, ο οποίος εκδηλωνόταν από τους λευκούς εποίκους σε βάρος των ντόπιων έγχρωμων και των Ινδών μεταναστών. Ο ίδιος ο Γκάντι εκδιώχθηκε από την αίθουσα του δικαστηρίου επειδή αρνούνταν να βγάλει το παραδοσιακό ινδικό τουρμπάνι του ενώ ακόμη μία φορά δέχθηκε βία από τον οδηγό ταχυδρομικής άμαξας λόγω του ότι αρνήθηκε να παραχωρήσει τη θέση του σε κάποιον ευρωπαίο επιβάτη. Αυτή η κατάσταση τον οδήγησε να δραστηριοποιηθεί πολιτικά, υπερασπιζόμενος τα ανθρώπινα δικαιώματα των συμπατριωτών του.
Κατά την εικοσάχρονη παραμονή του στη Ν. Αφρική φυλακίστηκε πολλές φορές για τους αγώνες του. Εκεί για πρώτη φορά ξεκίνησε να διδάσκει την τακτική της παθητικής αντίστασης, μίας μεθόδου με σαφείς αναφορές στη σκέψη του κορυφαίου Ρώσου συγγραφέα Λέοντα Τολστόι. Στην άρνησή του για τη χρήση βίας έναντι των καταπιεστών επηρεάστηκε, όπως ο ίδιος έλεγε, από τη διδασκαλία του Ιησού και τον Αμερικανό συγγραφέα Χένρι Θορό, ο οποίος είχε γράψει ένα δοκίμιο για την αστική ανυπακοή.
Όταν ξέσπασε ο πόλεμος των Μπόερς ο Γκάντι οργάνωσε σώμα τραυματιοφορέων για το βρετανικό στρατό και διηύθυνε μία μονάδα του Ερυθρού Σταυρού. Μετά τη λήξη του πολέμου επέστρεψε στον αγώνα του για τα δικαιώματα των Ινδών μεταναστών και στα 1910 ίδρυσε το αγρόκτημα Τολστόι, κοντά στο Ντάρμπαν, μια συνεταιριστική παροικία για Ινδούς.
Το 1914 η κυβέρνηση της Νοτιοαφρικανικής Ένωσης έκανε σημαντικές παραχωρήσεις στις απαιτήσεις του Γκάντι, συμπεριλαμβανομένης της αναγνώρισης των ινδικών γάμων και της κατάργησης του κεφαλικού φόρου. Έτσι αφού κατάφερε την απόδοση ουσιωδών δικαιωμάτων στους συμπατριώτες του αποφάσισε να επιστρέψει τον ίδιο χρόνο στην Ινδία.
Για δύο περίπου χρόνια ταξίδεψε σε πολλές περιοχές της Ινδίας προκειμένου να έρθει σε επαφή με τις απόψεις της σύγχρονης ινδικής κοινωνίας. Το ενδιαφέρον του επικεντρώθηκε στο πρόβλημα της επαγγελματικής μαθητείας, σύστημα στα πλαίσια του οποίου φτωχοί και αγράμματοι εργάτες δελεάζονταν ώστε να εγκαταλείψουν την Ινδία εργαζόμενοι σε άλλες βρετανικές αποικίες.
Ο Γκάντι χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της παθητικής αντίστασης κατάφερε να προκαλέσει μεγάλη κινητοποίηση για αυτό το θέμα. Στη Βομβάη πραγματοποιήθηκε συνέλευση όλων των Ινδών ηγετών και καθορίστηκε η 31η Μαΐου 1917 ως η τελευταία ημερομηνία για την κατάργηση της επαγγελματικής μαθητείας. Στη συνέχεια ταξίδεψε σε όλη τη χώρα με στόχο να λάβει υποστήριξη στον αγώνα του. Οι συγκεντρώσεις σε κάθε σταθμό της περιοδείας του ήταν τέτοιες, που ανάγκασαν την κυβέρνηση να αναγγείλει ότι το συγκεκριμένο σύστημα εργασίας θα έπαυε πριν την 31η Μαΐου.
Την περίοδο του μεσοπολέμου αναδείχθηκε σε κεντρική μορφή του εθνικού αγώνα των Ινδών για ανεξαρτησία. Το κίνημα της ανεξαρτησίας άρχισε σύντομα να εξαπλώνεται και όταν στα 1919 το Βρετανικό Κοινοβούλιο, μέσω της πράξης του Rowlatt, παρεχώρησε στις αποικιακές δυνάμεις έκτακτες εξουσίες για την αντιμετώπισή του, η τακτική της παθητικής αντίστασης απέκτησε εκατομμύρια θιασώτες σε όλη τη χώρα. Μία διαδήλωση εναντίον της πράξης του Rowlatt στην πόλη Αμριτσάρ κατέληξε σε λουτρό αίματος από τις βρετανικές δυνάμεις (Σφαγή του Αμριτσάρ). Ως αντίδραση στην απάνθρωπη αποικιοκρατική αυτή πράξη ο Μαχάτμα όρισε την 16η Απριλίου ημέρα νηστείας και προσευχής για τα θύματα της σφαγής. Το 1920 μετά την αποτυχία των Βρετανών να επανορθώσουν ο Γκάντι προώθησε μία οργανωμένη εκστρατεία μη συνεργασίας. Παραιτήθηκαν οι Ινδοί κρατικοί αξιωματούχοι, οι πολίτες αρνούνταν τη συμμετοχή σε κρατικούς οργανισμούς και τα παιδιά αποχώρησαν από τα κρατικά σχολεία.
Το Κίνημα της Μη Συνεργασίας έχει ανταπόκριση και τα εισαγόμενα εκ Λονδίνου υφάσματα αρχίζουν να καίγονται στους δρόμους. Οι αρχές αντιδρούν και γεμίζουν τις φυλακές με 30.000 πολιτικούς κρατουμένους.
Η συμμαχία μεταξύ ινδουιστών και μουσουλμάνων διαλύεται και οι αναταραχές παίρνουν απειλητικές διαστάσεις. Εργατικές διαδηλώσεις παντού, τρομοκράτες εξτρεμιστές ληστεύουν τα ταχυδρομεία και τους σιδηροδρομικούς σταθμούς. Τον Δεκέμβριο του 1928 ο Γκάντι καλεί τα μέλη του Κογκρέσου να αποδεχθούν το καθεστώς της κυριαρχίας υπό τον όρο ότι οι Βρετανοί θα συμφωνούσαν να συντάξουν νέο Σύνταγμα μέσα σε έναν χρόνο. Αν δεν τηρούσαν την υπόσχεσή τους, απειλούσε με νέα εκστρατεία Πολιτικής Ανυπακοής. Το 1929 ο νεοεκλεγμένος πρόεδρος του Κογκρέσου, σοσιαλιστής Γιαβαχαρλάλ Νεχρού, ηγείται μιας πομπής ως τις όχθες του ποταμού Ράβι υψώνοντας την εθνική σημαία με το σύνθημα «Ζήτω η επανάσταση!». Λίγο αργότερα ο Γκάντι συντάσσει τη Διακήρυξη της Πλήρους Ανεξαρτησίας.
Το 1930 εφάρμοσε την πιο σημαντική από τις πολιτικές του: την αντίσταση κατά του φόρου στο αλάτι που επέβαλαν οι Βρετανοί. Ο Γκάντι ξεκινάει τη μεγάλη πορεία προς τις αλυκές του Ντάντι για να φτιάξει μια πίτα από αλάτι. Με αυτό το νέο κίνημα ανυπακοής καταργούσε στην πράξη τον Νόμο περί Αλατος, που θέσπιζε το μονοπώλιο των Βρετανών στην παραγωγή και πώληση του πολύτιμου για τους φτωχούς αγρότες αλατιού. Ο Γκάντι, συνοδευόμενος από 78 «μαχητές της αλήθειας», διήνυσε απόσταση 400 χλμ. Από όπου περνούσε οι χωρικοί έβρεχαν με νερό και μαλάκωναν με φύλλα τον δρόμο. Εφθασε στο Ντάντι στις 6 Απριλίου. Μάζεψε λίγο αλάτι από τον γιαλό και δήλωσε ότι είχε ξεκινήσει την παραγωγή! Οι Βρετανοί δεν δίσταζαν να τον φυλακίζουν με κάθε ευκαιρία. Στη φυλακή ο Γκάντι ξεκίνησε άλλη νηστεία για να αποκτήσουν δικαιώματα οι «παρίες», που ήταν σε θέση χειρότερη και από εκείνη της χαμηλότερης κάστας. Τα περισσότερα εκατομμύρια των Ινδών υιοθετούν την τακτική της μη βίας, αλλά ορισμένοι επιμένουν σε βομβιστικές ενέργειες, επιδρομές σε οπλοστάσια και δολοφονίες βρετανών αξιωματικών.
Το Λονδίνο επιχειρεί προσέγγιση με τις διασκέψεις στρογγυλής τραπέζης που συγκαλεί και το 1935 το νέο Σύνταγμα προβλέπει τη σύσταση μιας ομοσπονδίας επαρχιών που θα εξέλεγαν δικές τους κυβερνήσεις, με κεντρική διοίκηση υπό βρετανό γενικό κυβερνήτη. Η συμβιβαστική αυτή ρύθμιση χαρακτηρίστηκε από τον Νεχρού «καταστατικός χάρτης δουλείας».
Το 1946 ο Τζίνα διακηρύσσει την αντίθεσή του στο Κογκρέσο και την αυγή της 16ης Αυγούστου ομάδες οπλισμένων μουσουλμάνων εισέρχονται στην Καλκούτα. Με ραβδιά, λοστούς, μαχαίρια, μπουκάλια και φτυάρια λεηλατούν καταστήματα, καίνε σπίτια και σκοτώνουν κάθε ινδουιστή που βρίσκουν μπροστά τους. Με το σούρουπο ινδουιστές και σιχ αρχίζουν τα αντίποινα. Περισσότεροι από 14 εκατομμύρια είναι οι πρόσφυγες που περνούν τα νέα σύνορα του Ανατολικού και του Δυτικού Πακιστάν. Οι παλιοί γείτονες χωρίζονται προς μεγάλη απογοήτευση του Γκάντι, ο οποίος προσπαθούσε να συμβιβάσει τις δύο πλευρές. Το αποτέλεσμα ήταν να τον μισήσουν και οι δύο. Ο 77χρονος πλέον Γκάντι βλέπει το όνειρό του για μια ενωμένη Ινδία να γκρεμίζεται, δηλώνει ότι νιώθει ντροπή για τη βία που μαστίζει τη χώρα και διαμαρτύρεται με απεργίες πείνας.
Οι μουσουλμάνοι της Ινδίας τελικά πέτυχαν το 1947 τη δημιουργία ανεξάρτητου από τους ινδουιστές κράτους. Το «βάφτισαν» Πακιστάν (ακρωνύμιο από τα αρχικά των επαρχιών που περιελάμβανε). Στην αρχή η χώρα αποτελείτο από δύο τμήματα που απείχαν μεταξύ τους περίπου 2.000 χιλιόμετρα. Το 1971 το Ανατολικό Πακιστάν αποσχίστηκε και έγινε ανεξάρτητο κράτος με την ονομασία Μπανγκλαντές.
Το απόγευμα της 30ής Ιανουαρίου 1948, ο 78χρονος Μαχάτμα Γκάντι ενώ ετοιμαζόταν να προσευχηθεί φορώντας το παραδοσιακό ντότι, κατέβηκε, όπως συνήθιζε, στον κήπο, υποβασταζόμενος από δύο νεαρούς οπαδούς του, καθώς δυσκολευόταν να περπατήσει, εξασθενημένος όπως ήταν ύστερα από μια πολυήμερη απεργία πείνας. Εκεί, ένας ινδουιστής εξτρεμιστής, που βρισκόταν μέσα στο πλήθος, ο Ναθουράμ Γκότσε, πλησίασε τον Γκάντι και, αφού πρώτα υποκλίθηκε μπροστά του, άδειασε πάνω του το περίστροφό του. Ενας αυτόπτης μάρτυρας περιέγραψε τη δολοφονία του Γκάντι στον Αμερικανό δημοσιογράφο Ε. Σίνγκερ: «Ακούστηκαν τρεις πυροβολισμοί και μια κόκκινη τρύπα άνοιξε στο γυμνό στήθος του Γκάντι, στο ύψος της καρδιάς. Υστερα από τον τρίτο πυροβολισμό ο Γκάντι έπεσε αργά στο χώμα, ξεφεύγοντας από τα χέρια που πάσχιζαν να τον συγκρατήσουν. Πριν σωριαστεί, είχε ακόμα τη δύναμη να υψώσει τα χέρια, όπως έκανε για τον γνώριμο χαιρετισμό του στις συγκεντρώσεις των πιστών του».
| |
| | | | | | Μαχάτμα Γκάντι : Mahatma Gandhi | |
|
| | Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή | Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
| |
| |
| |
