«Κέρδισαν τον κόσμο, αλλά έχασαν την ψυχή τους. Ντύνονται σαν τα πρόβατα, αλλά είναι λύκοι. Είναι ψεύτης, είναι κλέφτης. Ελέγχει τα όπλα και το χρέος, τη ζωή και το θάνατο. Είναι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο». Οι στίχοι απΆ το τραγούδι «Vampires» των Thievery Corporation συμπυκνώνουν αρκετά ανάγλυφα την πολιτική που εφαρμόζει το ΔΝΤ.
Τα οικονομικά δεδομένα της ιστορίας της Αργεντινής είναι λίγο–πολύ γνωστά. Η οργή των πολιτών, εξαιτίας της οικονομικής κατάρρευσης της χώρας τους, πλημμύρισε τους δρόμους του Μπουένος ¶ιρες στις 19 Δεκέμβρη του 2001 και αποτέλεσε εφαλτήριο μιας εξέγερσης που διάρκεσε μήνες, με δεκάδες συγκεντρώσεις και πολιορκίες κυβερνητικών κτηρίων απέναντι σε μιαν άγρια καταστολή, με πάνω από 40 νεκρούς διαδηλωτές.
Οι «Μητέρες της Πλατείας Μαΐου», οι μανάδες των 30.000 αγνοουμένων της δικτατορίας του Βιντέλα, χτυπήθηκαν για πρώτη φορά από την αστυνομία σΆ αυτές τις διαδηλώσεις.
Το cacerolato (χτύπημα κατσαρόλας) έγινε δημοφιλής μορφή διαμαρτυρίας και η εισβολή στα σούπερ μάρκετ με την απαλλοτρίωση προϊόντων, συλλογική οργανωμένη δράση απέναντι στην εξαθλίωση. Το σύνθημα «que se vayan todos» (να φύγουν όλοι) ήταν αρκετά δυνατό, ώστε να διαρραγεί το πολιτικό σύστημα και να παραιτηθούν έξι πρόεδροι σε εννέα ημέρες.
Οι καταλήψεις εργοστασίων και η λειτουργία τους σε καθεστώς αυτοδιαχείρισης ήταν μια μαχητική απάντηση που προκρίθηκε απέναντι στις κλειστές επιχειρήσεις που άφηναν χιλιάδες ανέργους. Τις πρώτες εβδομάδες πραγματοποιήθηκαν 3.100 τέτοιες καταλήψεις, 250 εκ των οποίων υφίστανται ακόμη. Η κεραμοποιία Ζανόν στην επαρχία Νεουκέν δεν είναι μόνο η πιο γνωστή και υποδειγματική περίπτωση, αλλά και η ζωντανή πραγματικότητα της ουτοπίας μιας παραγωγής που επιτελείται χωρίς αφεντικά, αλλά ισότιμα και σχεδιασμένα υπό εργατικό έλεγχο. Οι εργάτες της Ζανόν υπερασπίστηκαν με αποφασιστικότητα το εγχείρημά τους, κόντρα σε όλες τις διώξεις, και συνεχίζουν σήμερα τη λειτουργία τους, διοχετεύοντας μέρος των κερδών τους στην ίδρυση παιδικών σταθμών και κέντρων υγείας και στη στήριξη των κοινωνικά αποκλεισμένων.
Οι πρωτοβουλίες αυτές δεν πυροδοτήθηκαν από την επίσημη συνομοσπονδία CGT, η οποία είχε προ πολλού απαξιωθεί και διασπαστεί, αλλά από νέες δυναμικές οργανώσεις των εργαζομένων, όπως οι piqueteros, στους οποίους καταγράφεται και η πρακτική των μπλόκων στους εθνικούς δρόμους.
Πλάι σΆ αυτούς, οι αγρότισσες που είχαν χάσει τη γη τους μπλοκάρισαν τους πλειστηριασμούς εισερχόμενες στις αίθουσες και τραγουδώντας τον εθνικό ύμνο όσες φορές χρειαζόταν, ώστε να εξαντληθεί η υπομονή των παρευρισκομένων. ΜΆ αυτά τα σπάνια δείγματα μεθοδικότητας και φαντασίας ακυρώθηκαν τελικά 262 πλειστηριασμοί αγροτικής γης. Τη σκυτάλη πήραν οι φοιτητές, καταλαμβάνοντας τα πανεπιστημιακά ιδρύματα και μετατρέποντάς τα σε εστίες δημιουργικής συζήτησης και άμεσης δημοκρατίας. Επί πλέον, οι φοιτητές συνέδραμαν τα αυτοδιαχειριστικά πειράματα στα εργοστάσια, καθώς προσέφεραν την επιστημονική τους γνώση και την τεχνογνωσία τους για την κατάρτιση προγραμμάτων παραγωγής
Βασικό κύτταρο πολιτικοποίησης, όμως, πεδίο συνεύρεσης και συντονισμού των δράσεων, αποτέλεσαν οι λαϊκές συνελεύσεις στις γειτονιές. Σε σύντομο χρονικό διάστημα σχηματίστηκαν πάνω από 150 τέτοιες συνελεύσεις στο Μπουένος ¶ιρες και σε άλλες κεντρικές πόλεις και οργανώθηκαν σε συντονιστικά πόλεων και σε εθνικό επίπεδο.
Στο εσωτερικό τους επιχειρήθηκε μια ισότιμη και πλουραλιστική συζήτηση, σφυρηλατήθηκαν δεσμοί εμπιστοσύνης μεταξύ των διαφορετικών κοινωνικών υποκειμένων και κατοχυρώθηκαν ως κατώφλι επικοινωνίας. Κυρίως τροφοδότησαν μια τεράστια δύναμη χειραφέτησης, διακόπτοντας τις αφηγήσεις της εξουσίας και αρθρώνοντας έναν εναλλακτικό λόγο των αγωνιζόμενων κοινωνικών στρωμάτων. Από κει ξεπήδησαν τα συσσίτια, τα αυτόνομα κοινωνικά κέντρα, οι χώροι αντιδιαπραγμάτευσης στη βάση της ανταλλακτικής αξίας.
Η τέχνη και η διανόηση δεν έμειναν αδιαπέραστες από την εξέγερση. Καλλιτέχνες όπως η Mercedes Sosa και οι Bersuit Vergarabat έδωσαν συναυλίες σε κατειλημμένους χώρους. Συγγραφείς όπως ο Ernesto Sabato, ο Eduardo Galeano, ο Carlos Fuentes επέλεξαν με τόλμη και σαφήνεια σε ποια πλευρά του οδοφράγματος θα σταθούν. Ο σκηνοθέτης Fernado Solanas, που δέχτηκε 6 σφαίρες από παραστρατιωτικούς όταν κατήγγειλε την ιδιωτικοποίηση της εταιρείας πετρελαίου, έφτιαξε ένα εκπληκτικό ντοκιμαντέρ («Memorial del Saqueo») αποτυπώνοντας τη διαδρομή από την κοινωνική εξαθλίωση στην αντίσταση. Ακόμη και οι ποδοσφαιριστές, όταν έβαζαν γκολ, σήκωναν την μπλούζα τους για να φανεί το σύνθημα «Όχι στο ξεπούλημα».
Το γεγονός ότι η εξέγερση της Αργεντινής δεν εκπλήρωσε όλους τους στόχους που έθεσε είναι αντικείμενο μιας πολιτικής συζήτησης που παραμένει ανοιχτή. Έδειξε, όμως, ότι η κοινωνική αντίσταση ως αστάθμητος παράγοντας της Ιστορίας μπορεί να προκαλεί ρωγμές στο τείχος της συναίνεσης, να αμφισβητεί την πεπατημένη και να ψηλαφίζει διαδρομές ελευθερίας. Η αποκρυστάλλωση αυτής της εμπειρίας είναι το ζητούμενο για μας, τώρα που η σκανδάλη είναι πατημένη και το μοναδικό όπλο που μπορεί να αντιταχθεί είναι αυτό της κοινωνικής αλληλεγγύης. Το Argentinazo δεν είναι διήγηση από το παρελθόν, αλλά εικόνα από το μέλλον, ίσως και πυξίδα γιΆ αυτό το «ταξίδι προς την Ιθάκη».
Από τις χώρες που αξιοποιήθηκαν ως εργαστήρια για την ανάπτυξη ακραίων νεοφιλελεύθερων πειραματισμών ξεχωρίζει η εμπειρία της Αργεντινής. Τη δεκαετία 1991–2001 η Αργεντινή παραδόθηκε στο ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα, που –σε αγαστή συνεργασία με την εγχώρια διεφθαρμένη πολιτική ελίτ– προχώρησαν σε αθρόες ιδιωτικοποιήσεις στρατηγικών τομέων της οικονομίας, σε υπερδανεισμό με υψηλά επιτόκια από ξένες τράπεζες και στην απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων. Αποτέλεσμα όλων αυτών, η μείωση του ΑΕΠ της χώρας κατά 22%, η εκτίναξη του ποσοστού του πληθυσμού που ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας στο 60%, με κορύφωση την 29η Νοεμβρίου 2001, όταν όλες οι ξένες τράπεζες απέσυραν τα αποθεματικά τους από την Αργεντινή και στη συνέχεια η κυβέρνηση, με το γνωστό coralito, δέσμευσε όλες τις καταθέσεις των πολιτών.
Εγκλήματα εν καιρώ ειρήνης Του Κώστα Ήσυχου* Η μεγάλη κοινωνική, πολιτική, πολιτισμική τραγωδία στην Αργεντινή τις τελευταίες δύο δεκαετίες, με την άμεσα εμπλοκή ιμπεριαλιστικών μηχανισμών, οδήγησε στην «κοινωνική γενοκτονία» εκατομμυρίων πολιτών μέσω των λεγόμενων προγραμμάτων στήριξης και δημοσιο-οικονομικής εξυγίανσης, που τώρα εφαρμόζονται και στην Ε.Ε. (Λετονία, Ρουμανία, Ουγγαρία, Ελλάδα…). Οι αχαλίνωτες ιδιωτικοποιήσεις του δημόσιου πλούτου, η κατάρρευση της δημόσιας παιδείας, της περίθαλψης, του ελάχιστου κοινωνικού κράτος αποτελούν «ειδεχθή εγκλήματα κατά λαών εν καιρώ ειρήνης». Οι θύτες και τα θύματα έχουν ονοματεπώνυμο. Η αποτροπή τέτοιων εγκληματικών μεθόδων είναι ο πραγματικός μονόδρομος για τους ανέργους, τη νεολαία, τις γυναίκες, τους πολλούς που διακινδυνεύουν να χάσουν και αυτά τα ελάχιστα που τους έχουν απομείνει.
*Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Μπουένος ¶ιρες. Είναι μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝ.
Δεν υπάρχει άλλος δρόμος Ο Claudio Kats είναι οικονομολόγος και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μπουένος ¶ιρες. Μιλά στο «Υποβρύχιο» για την τραγωδία που έζησε ο λαός του, αλλά και για την εξέγερση, την αντίσταση και τη νέα προοπτική που άνοιξε για ολόκληρη τη Λατινική Αμερική το Argentinazo.
- Αργεντινή 2001, Ελλάδα 2011. Δέκα χρόνια μετά η ιστορία επαναλαμβάνεται; «Αναμφισβήτητα, οι ομοιότητες είναι πολλές. Ο ελληνικός λαός υφίσταται την ίδια αδικία που υποστήκαμε κι εμείς, με μια πολιτική μείωσης των ελλειμμάτων μέσω απολύσεων, περικοπών σε μισθούς και συντάξεις και συρρίκνωσης των κοινωνικών δαπανών. Οι κυρίαρχες τάξεις εφαρμόζουν τώρα την ίδια συνταγή και σε άλλες χώρες του κόσμου. Ζητούν από τους εργαζομένους να πληρώσουν ένα τοκογλυφικό χρέος για το οποίο δεν είναι υπεύθυνοι κι ούτε τους ωφέλησε ποτέ κοινωνικά. Η Αργεντινή παρέμεινε εγκλωβισμένη στον εκβιασμό των διεθνών οικονομικών παραγόντων, σε σημείο που η χρεοκοπία πλησίαζε. Ξέρουμε πολύ καλά τι σημαίνει να έχεις μια κυβέρνηση που υποκύπτει στις απαιτήσεις των πιστωτών. Και στην περίπτωση της Αργεντινής το τελεσίγραφο το έθεσε το ΔΝΤ. Εσείς έχετε να αντιμετωπίσετε επί πλέον και τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
- Η εξέγερση στην Αργεντινή, όμως, απέρριψε το τελεσίγραφο; «Υπήρξε μεγάλη αντίσταση. Ισχυρά συνδικάτα και ριζοσπαστικά κινήματα βγήκαν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν. Η εμπειρία μας δείχνει ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος για την ανατροπή». - Είχε αποτέλεσμα; «Ασφαλώς. Το 2001-2003 ζήσαμε μια πραγματική τραγωδία φτώχειας και ανεργίας, αλλά χάρη στην εξέγερση περιορίσαμε το μέγεθος της αδικίας. Τα χρόνια που ακολούθησαν καταφέραμε να ξανακαταχτήσουμε αξιοπρεπή επίπεδα εργασίας και μισθών. Κυρίως, όμως, η αντίσταση συνέβαλε στην αφύπνιση της κοινωνικής συνείδησης όχι μόνο στην Αργεντινή, αλλά γενικά στη Λατινική Αμερική». - Υπάρχει, δηλαδή, εναλλακτική απάντηση στον ακραίο νεοφιλελευθερισμό; «Αυτό έδειξαν οι αγώνες μας. Με μια σειρά από προτάσεις, όπως το σπάσιμο των διαπραγματεύσεων με το ΔΝΤ, τη στάση πληρωμών στο χρέος, την εισαγωγή προοδευτικής φορολογίας, την κρατικοποίηση του τραπεζικού συστήματος. Αυτή η εμπειρία της Λατινικής Αμερικής μπορεί να αποδειχθεί ιδιαίτερα χρήσιμη για χώρες όπως η Ελλάδα που δοκιμάζονται σήμερα».
Μακάρι κι η Ελλάδα να πράξει το ίδιο Ο Mempo Giardinelli είναι συγγραφέας και δημοσιογράφος. Αυτό είναι το μέιλ που μας έστειλε από το Μπουένος ¶ιρες:
«Λίγο πριν από τα Χριστούγεννα του 2001 η παρακάτω εικόνα έκανε το γύρο του κόσμου: Αργεντινοί θυμωμένοι βγαίνουν στους δρόμους χτυπώντας κατσαρόλες και αντιμετωπίζουν την αστυνομία με τόλμη, στο καθεστώς έκτακτης ανάγκης του προέδρου Fernando de la Rúa. Ο ακραίος νεοφιλελευθερισμός, που ανάγει τα πάντα σε μεταβλητές μικροοικονομίας δίχως να λαμβάνει υπόψη τους ανθρώπους, οδήγησε στην κατάρρευση της χώρας. Το σημαντικό σΆ αυτές τις καταστάσεις είναι να προστατευτεί η κοινωνική αλληλεγγύη σε όλες τις εκφάνσεις της. Στην Αργεντινή μάς στοίχισε πολύ να το μάθουμε αυτό. Σήμερα, αν και έχουμε ακόμα πολλά προβλήματα, απελευθερωμένοι πλέον από το ΔΝΤ, μπορούμε να βλέπουμε το μέλλον με αισιοδοξία. Μακάρι και η Ελλάδα να πράξει το ίδιο το συντομότερο δυνατό!»
Είναι σαν να βλέπω την ίδια κακή ταινία Ο Ariel Horatsio Fuhr είναι χορευτής. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αργεντινή, αλλά από το 2007 ζει μόνιμα στην Ελλάδα. Ζητήσαμε τη γνώμη του για όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα στη χώρα μας: «Είναι σαν να βλέπω την ίδια κακή ταινία. Οι ίδιοι άνθρωποι που πληρώνουν την κρίση στην Αργεντινή, την πληρώνουν κι εδώ. Οι πλούσιοι πουθενά δεν πληρώνουν. Η πίεση για την αποπληρωμή του εξωτερικού χρέους δημιουργεί κοινωνική ασφυξία. Είναι σαν να βλέπω την ίδια κακή ταινία. Όταν όμως δεν έχεις, δεν πληρώνεις! Υπάρχει ζωή αν δεν πληρώσεις και ξαναδιαπραγματευτείς το χρέος. Και ίσως είναι και καλύτερη. Ο κόσμος πρέπει να αντιδράσει».
ypovrixio.gr
Έχει επεξεργασθεί από τον/την Admin στις 29.02.12 11:57, 3 φορές συνολικά
Admin Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8056 Registration date : 10/07/2008
Θέμα: Απ: Αργεντινή : Το πείραμα της Αργεντινής 17.12.10 12:08
Admin Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8056 Registration date : 10/07/2008
Θέμα: Απ: Αργεντινή : Το πείραμα της Αργεντινής 17.12.10 12:13
μπορείτε να δείτε ένα συγκλονιστικό video με ελληνικούς υπότιτλους, που περιγράφει τα γεγονότα που έφεραν την Αργεντινή σε κατάσταση χρεωκοπίας.
Αυτό που είναι εντυπωσιακό, είναι το γεγονός ότι η πορεία της Αργεντινής παρουσιάζει πολλές ομοιότητες με την πορεία της Ελλάδας.
Η Αργεντινή ήταν μια μεγάλη και πλούσια σε πόρους χώρα. Αλλά οι κακοί και δόλιοι χειρισμοί των διεφθαρμένων κυβερνήσεών της, σε συνεργασία με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, έσπρωξαν την πλειοψηφία του λαού της στην εξαθλίωση.
Για να γίνει πιο εύκολα κατανοητή η ταινία , επισημαίνονται τα παρακάτω:
- Το πολίτευμα είναι ακριβώς το ίδιο με αυτό των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής: Ομοσπονδιακή Προεδρική Κοινοβουλευτική Δημοκρατία - Ο Πρόεδρος εκλέγεται απ' ευθείας από το λαό, σχηματίζει κυβέρνηση, ορίζοντας Υπουργούς, έχει εκτελεστική εξουσία και δεν υπάρχει πρωθυπουργός. - Η Βουλή των αντιπροσώπων αποτελείται από το Κογκρέσο και τη Γερουσία. - Η χώρα είναι ομοσπονδιακή, αποτελούμενη από 23 επαρχίες και την ανεξάρτητη περιοχή της πρωτεύσουσας του Μπουένος ¶ϊρες - Η δικαστική εξουσία είναι ανεξάρτητη. - Η χώρα είχε μακρά παράδοση στα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα, πολύ πιο προηγμένα από αυτά την Ελλάδα. - Το 1930 ήταν μια από τις 10 πλουσιότερες χώρες της γης. - Η χώρα δεν έλαβε μέρος και δεν επηρεάστηκε απο τους δύο παγκόσμιους πολέμους.
- Διακυβερνήσεις: 1946-1955: Πρόεδρος Χουάν Περόν 1955-1958: Στρατιωτική δικτατορία 1958-1962: Πρόεδρος Αρτούρο Φροντίτσι 1963-1966: Πρόεδρος Αρτούρο Ίγια 1966-1973: Στρατιωτική δικτατορία 1973-1974: Πρόεδρος Χουάν Περόν. 1974-1976: Πρόεδρος η Ιζαμπέλ Περόν. 1976-1983: Στρατιωτική δικτατορία 1983-1989: Πρόεδρος Ραούλ Αλφονσιν 1989-1999: Πρόεδρος Κάρλος Μένεμ 1999-2001: Πρόεδρος Φερνάντο ντε λα Ρούα Δεκέμβριος 2001: Λαϊκή εξέγερση αναγκάζει τον Πρόεδρο ντε Λα Ρούα σε παραίτηση και τον Κάρλος Μένεμ να αποσύρει την υποψηφιότητά του για επανεκλογή στην προεδρία.
Η ταινία έχει διάρκεια δύο ωρών, αλλά πραγματικά αξίζει να τη δείτε. Θα σας μείνει αξέχαστη.
eleheart
Αριθμός μηνυμάτων : 235 Registration date : 03/03/2010
Θέμα: Απ: Αργεντινή : Το πείραμα της Αργεντινής 31.03.11 10:28
Το Δεκέμβριο του 2001 στο Μπουένος ¶ιρες, μεγάλες λαϊκές μάζες κατευθύνονται προς την ιστορική πλατεία «Πλάσα δε Μάγιο.» Η Αργεντινή μία από τις πλουσιότερες οικονομίες στο παρελθόν, έχει χρεοκοπήσει.
κυβέρνηση έχει παραιτηθεί και ο Πρόεδρος της Αργεντινής Φερνάντο Δε Λα Ρούα διαφεύγει από το Προεδρικό Μέγαρο με ελικόπτερο μέσα στη θύελλα του οργισμένου λαού που συγκρουόταν με την αστυνομία, έσπαγε τράπεζες, λεηλατούσε σούπερ μάρκετ και φώναζε μαζικά «Να φύγουν όλοι!».
Η κοινωνική έκρηξη του 2001, ήταν το τέλος ενός νεοφιλελεύθερου οικονομικού μοντέλου διάρκειας 10 ετών και άφησε πίσω της 35 νεκρούς (δολοφονημένους από την αστυνομία και τους ιδιωτικούς φρουρούς των τραπεζών), 30.000 παράπλευρες απώλειες (ανθρώπους που αυτοκτόνησαν, η υπέστησαν καρδιακά και εγκεφαλικά επεισόδια), και περίπου 20.000.000 ανθρώπους (πάνω από το μισό του πληθυσμού) βουτηγμένους στην φτώχεια και τη μιζέρια.
Σχεδόν 10 χρόνια μετά, ο Γιώργος Αυγερόπουλος, που είχε εργαστεί στην Αργεντινή το 2001-2002 κατά την περίοδο της κρίσης, επιστρέφει για μια νέα αυτοψία στην οικονομία, την πολιτική και την κοινωνική κατάσταση της χώρας.
Αριθμός μηνυμάτων : 8056 Registration date : 10/07/2008
Θέμα: Απ: Αργεντινή : Το πείραμα της Αργεντινής 29.02.12 11:51
Συνομιλώντας με τον μελετητή της κρίσης της Αργεντινής, οικονομολόγο και καθηγητή του Πανεπιστημίου του Μπουένος Αϊρες, Κλαούντιο Κατς, αποκομίζει κανείς την πεποίθηση ότι υπάρχει ζωή μετά τον (οικονομικό) θάνατο.
Ο Κατς ήρθε στην Αθήνα της μιζέριας, της οικονομικής ασφυξίας και της ..αυτομαστίγωσης για να μας θυμίσει ότι όσα ζούμε, τα έζησαν κι άλλοι. και επιβίωσαν. Ότι μπορούμε να βγούμε από το τέλμα πιο γρήγορα από όσο νομίζουμε. Οτι η οικονομία της Αργεντινής είδε άσπρη μέρα μόνον όταν σταμάτησε να κάνει ό,τι της ζητούσαν οι πιστωτές. Όπως η Ελλάδα σήμερα, έτσι και η Αργεντινή στα τέλη της δεκαετίας του Ά90 όφειλε πολύ περισσότερα χρήματα από όσα μπορούσε ποτέ να αποπληρώσει.
«Δεν έχετε να πληρώσετε; Δώστε μας τα πετρέλαια. Πουλήστε τις τηλεπικοινωνίες, την ύδρευση, τις αερογραμμές, τη συγκοινωνία, το φυσικό αέριο. Η κυβέρνηση Μένεμ τούς τα έδωσε όλα. Και βρέθηκε η Αργεντινή στην παράδοξη κατάσταση να ..........έχει πουλήσει τα πάντα και το χρέος της να αυξάνεται αντί να μειώνεται» λέει, χειρονομώντας ζωηρά.
«Μας έστυψαν όσο μπορούσαν, το ίδιο κάνουν τώρα μΆ εσάς. Ηξεραν ότι η αποπληρωμή είναι αδύνατη, αλλά η στρατηγική τους ήταν μη σκέφτεστε, δώστε». Ο Kατς είναι οικονομολόγος, αλλά θεωρεί ότι σε προβλήματα όπως αυτά, τον πρώτο λόγο έχει η πολιτική. «Το θέμα είναι καθαρά πολιτικό», επισημαίνει. «Πρέπει πρώτα να ληφθεί μια θεμελιώδης πολιτική απόφαση και εν συνεχεία υπάρχουν δύο – τρεις εναλλακτικές λύσεις στο πεδίο της οικονομίας». Η απόφαση αυτή είναι ότι η χώρα σταματά να εξοφλεί τους διεθνείς πιστωτές, είτε προχωρώντας σε στάση πληρωμών, όπως η Αργεντινή, είτε αρχίζοντας λογιστικό έλεγχο του χρέους, όπως το Εκουαδόρ.
«Το Εκουαδόρ δημιούργησε διεθνή επιτροπή ειδικών που προχώρησε σε λογιστικό έλεγχο του χρέους και κατέληξε ότι το πραγματικό χρέος ήταν μικρότερο από το ονομαστικό χρέος», υπογραμμίζει. Ρωτώ πόσο επίπονη ήταν η στάση πληρωμών για την Αργεντινή. «Εκμεταλλευθήκαμε την περίοδο 2002-2005 για την οξυγόνωση της οικονομίας», απαντά.
«Είχαμε χρήματα για τα λογικά πράγματα, για μισθούς, συντάξεις, σχολεία, νοσοκομεία, για κάποιες επενδύσεις». Το λάθος της Αργεντινής είναι ότι περίμενε έως ότου χρεοκοπήσει, δεν προχώρησε στη στάση πληρωμών οργανωμένα και συντεταγμένα. «Το πρώτο και κύριο πράγμα που θα έπρεπε να είχαμε κάνει θα ήταν να αναλάβει έγκαιρα η κυβέρνηση τον πλήρη έλεγχο του τραπεζικού συστήματος. Δεν μιλώ για εθνικοποίηση, μιλώ για προσωρινό πλήρη έλεγχο. Αυτό θα εμπόδιζε τη μαζική φυγή κεφαλαίων στο εξωτερικό, που δημιούργησε πολλά προβλήματα», λέει.
«Για να διαπραγματευθεί όμως μια κυβέρνηση με τις τράπεζες σε μια τέτοια στιγμή, πρέπει να βάλει στο τραπέζι το διάταγμα της εθνικοποίησής τους, ως απειλή, προκειμένου αυτές να συμφωνήσουν να δώσουν προσωρινά τον έλεγχο».
Ενώ η στάση πληρωμών ήταν αναπόφευκτη, η κυβέρνηση της Αργεντινής έκανε τα πάντα για να την αποτρέψει , περιλαμβανομένης της δέσμευσης των καταθέσεων της μεσαίας τάξης προκειμένου να πληρωθούν οι πιστωτές.
«Αυτό ήταν το μοιραίο τους λάθος, καθώς η μεσαία τάξη ενώθηκε με τους φτωχούς που είχαν αρχίσει πραγματικά να πεινάνε», λέει. Δέκα μήνες διαδηλώσεων κορυφώθηκαν στην εξέγερση της 19ης και 20ής Δεκεμβρίου 2001, που υποχρέωσε τον πρόεδρο Ντε λα Ρούα να φύγει με ελικόπτερο από το πολιορκούμενο προεδρικό μέγαρο και τον διάδοχό του να κηρύξει στάση πληρωμών και να αποσυνδέσει το πέσο από το δολάριο.
Ελεγχος του ευρώ «Καμία κυβέρνηση δεν αποφασίζει μόνη της κάτι τέτοιο, πρέπει να υποχρεωθεί από κάτω», επισημαίνει, προσθέτοντας ότι απαιτείται και εθνικός έλεγχος της νομισματικής πολιτικής. «Συνειδητοποιείτε ότι στην περίπτωση της Ελλάδας αυτό σημαίνει έξοδο από το ευρώ;» ερωτώ. «Μπορείτε να αποφασίσετε να μείνετε στο ευρώ, να φύγετε ή να επιλέξετε μια μέση λύση. Πρώτα οι Ελληνες θα αναλάβουν τον έλεγχο του νομίσματος που κυκλοφορεί στην Ελλάδα.
Μετά απΆ αυτό, θα μπορέσετε να συζητήσετε για το μέλλον του ευρώ με άλλους όρους». Και η άποψή του για τις τρομακτικές αντιδράσεις που θα προέκυπταν;
«Αυτή είναι η ιδεολογία του νεοφιλελευθερισμού. Ότι είστε φτωχοί και εκείνοι έχουν όλη την εξουσία. Ότι εσείς δεν έχετε τίποτα και εκείνοι τα έχουν όλα. Ότι είστε ανάξιοι, διεφθαρμένοι και λοιπά. Πρέπει να συνειδητοποιήσετε τη δύναμή σας και μετά να συζητήσετε μαζί τους με σωστούς όρους.
Το μυστικό στην πολιτική διαμάχη είναι να ξέρεις ποιες είναι οι δυνάμεις σου». Ο Κατς τονίζει ότι η οικονομική διαφορά ανάμεσα στη Γερμανία και την Ελλάδα δεν είναι τόσο μεγάλη όσο η διαφορά ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Αργεντινή, τη Βολιβία ή το Εκουαδόρ.
«Όμως, όλες αυτές οι μικρές χώρες μπόρεσαν να διαπραγματευθούν με τη μεγάλη δύναμη. Στη Λατινική Αμερική δεν επαναλαμβάνουμε ό,τι λένε οι νεοφιλελεύθεροι. Είστε Ελληνες», λέει και δείχνει με πάθος την γκραβούρα του Παρθενώνα, που συμπτωματικά κρέμεται πάνω από το τραπέζι μας. Εμείς στην Αργεντινή έχουμε μόνο δύο αιώνες ιστορίας. Η Ελλάδα πρέπει να ανακτήσει τη δύναμη της ιστορίας της.
kafeneio
Admin Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8056 Registration date : 10/07/2008
Θέμα: Απ: Αργεντινή : Το πείραμα της Αργεντινής 29.02.12 11:56
Μια προφητική ματιά δίνει σε άρθρο-ανοικκτή επιστολή προς τον Ελληνικό λαό ο Αργεντινός αναλυτής Adrian Salbuchi. Στο άρθρο του –το οποίο δημοσιεύεται στο ρωσικό ιστολόγιο του Russia Today- ο Salbuchi κάνει μια παράλληλη περιγραφή των γεγονότων που έφεραν στην Αργεντινή στην οικονομική κατάρρευση και την πτώχευση μια δεκαετία πριν σε σχέση με αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα σήμερα, αλλά και πρόκειται να συμβούν.
Πολλές λεπτομέρειες των δύο αυτών ιστοριών είναι «ανατριχιαστικά» παρόμοιες σε σημείο που όλοι να απορούν: Θα ζήσουμε αυτά που πέρασε η Αργεντινή το 2001 και 2002;
Μια συμβουλή από την Αργεντινή: "Χρεωκοπήστε τώρα..."
" Εδώ στην Αργεντινή παρακολουθούμε τα τραγικά πράγματα που συμβαίνουν σήμερα στην Ελλάδα και μπορούμε να δώσουμε μόνο μια εξήγηση για όλα αυτά: Ε, αυτό είναι ότι ακριβώς συνέβη στην Αργεντινή το 2001 και το 2002...!
Δέκα χρόνια πριν και η Αργεντινή επίσης πέρασε μια συστημική οικονομική κατάρρευση εξαιτίας του εξωτερικού της χρέους, το οποίο κατέληξε σε κοινωνική αναταραχή, μεγάλη ταλαιπωρία για τους εργαζομένους, βία και συγκρούσεις με την Αστυνομία.
Μερικούς μήνες πριν η Αργεντινή «εκραγεί», και πιο συγκεκριμένα στις 20 Μαρτίου 2001 ο τότε πρόεδρος της χώρας Fernando de la Rúa – ο οποίος αργότερα αναγκάστηκε να παραιτηθεί κάτω από το βάρος της κοινωνικής κρίσης- κάλεσε στο υπουργείο Οικονομικών ως υπουργό τον διαβόητο Domingo Cavallo φίλο των τραπεζών, μέλος της γνωστής trilateral και προστατευόμενο του συστήματος Rockefeller/Soros/Rhodes.
Ο Cavallo ήταν ο φρικτός αρχιτέκτονας της οικονομικής αιχμαλωσίας της Αργεντινής στις ΗΠΑ και τη Βρετανία, όταν ήταν πάλι υπουργός Οικονομικών αλλά και υπουργός Εξωτερικών κατά τη δεκαετία του ΄90 επί προεδρίας Carlos Menem.
Ο Menem και ο Cavallo είναι οι βασικοί πρωτεργάτες, της παράδοσης της Αργεντινής στις ΗΠΑ και τη Βρετανία μετά τον πόλεμο των νησιών Falklands, ανοίγοντας την οικονομία στις ανεξέλεγκτες ιδιωτικοποιήσεις, στην απελευθέρωση και στην υπερχρέωση στο αμερικανικό δολάριο κάτι που οδήγησε στην αύξηση του εξωτερικού δανεισμού σχεδόν τρεις επάνω μέσα σε λίγα χρόνια.
Το σχέδιο αυτό προετοίμασε πρακτικά την κατάληψη της Αργεντινής από τους τραπεζίτες, και χρειάστηκε ένας συγκεκριμένος κύκλος για να ολοκληρωθεί και για αυτό το λόγο ο Cavallo επέστρεψε στο πόστο του το 2001, για να ολοκληρώσει το έργο του.
Της παραίτησης της κυβέρνησης –στις 20 Δεκεμβρίου παραιτήθηκε η κυβέρνηση de la Rúa και μαζί της και ο Cavallo- διαδέχθηκε μια πρωτοφανής ακυβερνησία στη χώρα.
Κατά τη διάρκεια εκείνου του ζεστού καλοκαιριού του Δεκεμβρίου του 2001 οι κυβερνήσεις άλλαζαν πιο συχνά από την «ημέρα και τη νύχτα». Μέσα σε μια εβδομάδα μόνο είχαν ορκιστεί και παραιτηθεί τουλάχιστον 4 πρόεδροι. Ένας εξ αυτών ο Adolfo Rodriguez Sáa η θητεία του οποίου άντεξε δεν άντεξε τρία 24ωρα, έκανε το μόνο σωστό πράγμα, έστω και αν το έκανε λάθος: Κήρυξε επίσημα την πτώχευση της Αργεντινής.
Τότε άνοιξαν οι πύλες της κολάσεως: Οι διεθνείς τραπεζίτες και το IMF (ΔΝΤ) έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να «σπάσουν τη ραχοκοκαλιά» της χώρας. Τα διεθνή ΜΜΕ προέβλεπαν όλων των ειδών τις καταστροφές. Η πτώχευση της χώρας σήμαινε πως η Αργεντινή θα έπρεπε να υποφέρει μόνη της και μέσα στην αγωνία, όντας εξοστρακισμένη από τη «διεθνή οικονομική κοινότητα».
Δεν είσαι το αφεντικό μου πια…
Αλλά άσχετα με το πόσο στραβά πήγε, ήταν πολύ καλύτερα χωρίς τη «βοήθεια» των τραπεζιτών, χωρίς το IMF, τις ευρωπαϊκές κεντρικές τράπεζες και το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών. Καλύτερα να ξεκαθαρίζεις τα προβλήματα μόνος σου παρά να είσαι αναγκασμένος να ζεις παρασιτικά από τους «γύπες» του διεθνούς τραπεζικού συστήματος οι οποίοι ξεσκίζουν τις σάρκες της χώρας σου, μια χώρας που παρακμάζει κοινωνικά και οικονομικά.
Και πόσο άσχημο ήταν το 2002 για την Αργεντινή; Πολύ άσχημο: Το ΑΕΠ έπεσε κατά 40%, η ανεργία ανήλθε στο 30% και το 50% του πληθυσμού πέρασε κάτω από το όριο της φτώχειας ενώ το πέσος υποτιμήθηκε εν μια νυκτί από 1:1 σε 1:4ενώ όσοι είχαν σε τραπεζικούς λογαριασμούς δολάρια αναγκάστηκαν να τα ανταλλάξουν σε πέσος με ισοτιμία 1,40 πέσος προς 1 δολάριο.
Ναι αλλά τι είχε κάνει λάθος η κυβέρνηση της Αργεντινής; Στους μήνες που ακολούθησαν την οικονομική κατάρρευση, υπέκυψε στις εντολές και τις συνταγές του IMF οι οποίες ήταν στην ουσία η ίδια η αιτία για την οικονομική της καταστροφή. Η Αργεντινή δανειζόταν πολύ περισσότερα από όσα μπορούσε να επιστρέψει πίσω και οι τραπεζίτες το γνώριζαν αυτό!
Οι κυβερνήσεις που ακολούθησαν συνέχισαν να λειτουργούν για τους τραπεζίτες μεταθέτοντας το χρέος σε βάθος 30 και 40 ετών, ενώ το 2006 η Αργεντινή κατάφερε να ξεπληρώσει όλο το χρέος της στο IMF σχεδόν 10 δισ. $ σε ρευστό.
Οι ίδιοι «γύπες» πετούν γύρω από την Ελλάδα
Σήμερα η Ελλάδα αντιμετωπίζει μια παρόμοια απόφαση. Είτε κρατά την κυριαρχία της, ή παραδίδεται στην «Τρόικα» την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, και το IMF που εργάζονται για τους τραπεζίτες και όχι για τους ανθρώπους.
Χωρίς να αποτελεί έκπληξη σήμερα βρίσκουμε στην Ελλάδα ένα άνθρωπο της Trilateral και του συστήματος Rockefeller/Rothschild να διοικεί τη χώρα, πράττοντας τα ίδια ακριβώς που είχαν πράξει άλλοι στην Αργεντινή το 2001 και 2002.
Η Αργεντινή όχι μόνο υπέστη τον Cavallo αλλά και ο τότε πρόεδρός της De la Rúa ήταν επίσης συν-ιδρυτής του εγχώριου lobby CARI – του Αργεντινού Συμβουλίου Διεθνών Σχέσεων- ενός τοπικού «υποκαταστήματος» της Trilateral και της μαφίας της Bilderberg.
Η Ελλάδα σήμερα πρέπει να κάνει αυτό που αποφάσισε η Αργεντινή να κάνει πριν από μια δεκαετία. Καλύτερα να υποφέρετε τον πόνο και την δοκιμασία, ξεκαθαρίζοντας το χάος που δημιούργησαν οι πολιτικοί σας σε συνεννόηση με τους διεθνείς τραπεζίτες, κρατώντας όποια Εθνική κυριαρχία εξακολουθείτε να έχετε παρά να αφήσετε τους τραπεζίτες που εδρεύουν στο Λονδίνο, τη Νέα Υόρκη ή την Φρανκφούρτη να καθορίζουν το μέλλον σας.
Είναι το «νέο-αποικιακό» μοντέλο της οικονομικής ισχύος
Ή νομίζετε πως είναι απλά κακή τύχη, ή κακή εκτίμηση και σύμπτωση που χώρες όπως η Ελλάδα, η Αργεντινή, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Βραζιλία, η Ισλανδία, η Ιρλανδία, η Ρωσία, η Μαλαισία, η Ουκρανία, η Ινδονησία, η Νότιος Κορέα, η Ταϊλάνδη, η Γαλλία και ακόμη ακόμη οι ΗΠΑ και η Βρετανία, που δανείζονται πάντα τόσο πολλά από τους τραπεζίτες για να «διαπιστώσουν» στη συνέχεια πως ότι δεν μπορούν να τα ξεπληρώσουν και κατά τρόπο συστηματικό οι ίδιοι τραπεζίτες (CitiCorp, HSBC, Deutsche, Commerz, BNP, Goldman Sachs, Bank of America, JPMorganChase, BBVA) δανείζουν τόσα πολλά σε χώρες για να «διαπιστώσουν» στη συνέχεια πως δεν μπορούν να τα εισπράξουν;
Όχι! Είναι ο δρόμος που οδηγεί στις «αναδιαρθρώσεις χρέους», στις «επαναχρηματοδοτήσεις χρέους» και στις «ανταλλαγές ομολόγων» οι οποίες επεκτείνουν το κρατικό χρέος πρακτικά σε ορίζοντα 20, 40 ή περισσοτέρων ετών.
Η παραπάνω διαδικασία εγγυάται απίστευτα μεγάλα και κολοσσιαία επιτόκια, για τους μεγάλους τραπεζίτες και όλους αυτούς του «καλούς» πολιτικούς, βαρόνους των ΜΜΕ, επενδυτές και μεσίτες χωρίς του οποίους κάτι τέτοιο δε θα ήταν δυνατό.
Αυτό είναι το μοντέλο. Πρέπει να τρέχει και να τρέχει με αυτόν τον τρόπο… Αυτή είναι η τερατώδης μηχανή που συντρίβει όνειρα και ελπίδες των ανθρώπων και δεν την ενδιαφέρει ποιοι είναι τα θύματα της: Χριστιανοί, Μουσουλμάνοι ή Βουδιστές, γιατι δεν έχει καμία ηθική.
Φέρτε πίσω τη Δραχμή
Έτσι λοιπόν Ελλάδα: Απλά χρεωκοπήστε το κρατικό σας χρέος: Απλά επιστρέψτε στη Δραχμή: Απλά πείτε «Όχι ευχαριστώ» στους Γερμανούς τραπεζίτες, και στα αρπακτικά της Τρόικα. Πείτε όχι στον δικό σας πρόεδρο της Trilateral.
Με αυτόν τον τρόπο θα θέσετε ένα ισχυρό προηγούμενο για τους Ευρωπαίους γείτονές σας: Όπως η Ισπανία που έχει πληγωθεί τόσο άσχημα για τους ίδιους λόγους. Όπως η Ιταλία με τον δικό της πρωθυπουργό της τριμερούς, Mario Monti –και επίσης πρόεδρος της ευρωπαϊκής Trilateral.
Η Ελλάδα το λίκνο της Δημοκρατίας, μπορεί να διδάξει στον κόσμο ένα μάθημα αληθινής Δημοκρατίας με το να πετάξει έξω τα παράσιτα από τη χώρα, μια κίνηση η οποία παρ΄ ελπίδα μπορεί να οδηγήσει στο να τα πετάξουν έξω από την Ευρώπη και ίσως αργότερα από το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα.
Γιατί αυτό που η Ελλάδα, η Αργεντινή, η Ιταλία και η Ισπανία περνούν τώρφα δεν είναι μια αληθινή Δημοκρατία, αλλά μάλλον μια διαστρεβλωμένη μίμησή της η οποία συστηματικά τις οδηγεί στον έλεγχο των παγκόσμιων αφεντικών, στον έλεγχο της Trilateral της Bilderberg και της διεθνούς τραπεζικής κυριαρχίας.
Αυτοί διοικούν τώρα το «παιχνίδι» όπου όλες οι χώρες καταλήγουν να έχουν την «καλύτερη δημοκρατία που τα λεφτά μπορούν να αγοράσουν» κάτι το οποίο δεν είναι Δημοκρατία…
Τα μεγαθήρια της οικονομικής ισχύος επελαύνουν με πλήρη ταχύτητα εναντίον όλων μας. Εάν η Ελλάδα καταρρεύσει, ποιος θα είναι ο επόμενος; Η Ισπανία; Η Ιταλία; Η Πορτογαλία; Η Αργεντινή; (ξανά;) Και τι θα γίνει εάν η Ελλάδα γυρίσει πίσω στην Δραχμή;
Αφήστε και την Ιταλία να γυρίσει πίσω στην Λιρέτα, την Ισπανία στην Πεσέτα, την Πορτογαλία στο Εσκούντο…!
Ένα εθνικό νόμισμα είναι το κλειδί στην εθνική κυριαρχία.
Όλες οι κυβερνήσεις πρέπει να καταλάβουν ότι είτε θα κυβερνάς για τον κόσμο ενάντια στους τραπεζίτες, είτε για τους τραπεζίτες ενάντια στον κόσμο.
Adrian Salbuchi για το Russia Today
Ο Adrian Salbuchi είναι πολιτικός και οικονομικός αναλυτής, και ραδιοφωνικός και τηλεοπτικός παραγωγός στην Αργεντινή
Αργεντινή : Το πείραμα της Αργεντινής
Σελίδα 1 από 1
Παρόμοια θέματα
Παρόμοια θέματα
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
