Αριστοφάνη Κωμωδίες : Αποστολίδη - Ακοκαλίδη

Admin Αριθμός μηνυμάτων : 8056 Registration date : 10/07/2008

Λυσιστράτη

Thanks to margaret_margar < thegreekz

Admin Αριθμός μηνυμάτων : 8056 Registration date : 10/07/2008

Σφήκες

Thanks to stergios1988 < thegreekz

Admin Αριθμός μηνυμάτων : 8056 Registration date : 10/07/2008

Ιππείς

Thanks to dch2gav < thegreekz

Admin Αριθμός μηνυμάτων : 8056 Registration date : 10/07/2008

Όρνιθες

Thanks to acteoros < thegreekz

Admin Αριθμός μηνυμάτων : 8056 Registration date : 10/07/2008

Εκκλησιάζουσες

Οι Εκκλησιάζουσες είναι κωμωδία του Αριστοφάνη.
Η υπόθεση του έργου είναι μάλλον αποκύημα της φαντασίας του Αριστοφάνη, ωστόσο τοποθετείται χρονικά σε μια εποχή που θεωρείται πιθανό ότι πράγματι οι γυναίκες της Αθήνας αντιδρούσαν εμπράκτως στην αντρική εξουσία.

Ενδεχομένως γραμμένη το 391 ή το 392 π.Χ., λιγότερο από μία δεκαετία πριν ο Αριστοφάνης αποβιώσει, ασχολείται με την πολιτική ή μάλλον με μία πλευρά της, αυτή της πειθούς.Είναι όμως η εποχή κατά την οποία ο Αριστοφάνης περνά από την αρχαία στη μέση κωμωδία, μια μετάβαση που ξεκίνησε σχεδόν αμέσως μετά τη «Λυσιστράτη» (411 π.Χ.), όταν φαίνεται πως εγκατέλειψε για λίγο το θέμα της πολιτικής.

Χρειάστηκαν 19 περίπου χρόνια για να ασχοληθεί ξανά με το θέμα, όμως οι «Εκκλησιάζουσες», όπως αργότερα και ο «Πλούτος» (388 π.Χ.), αν και έχουν και πάλι ως κύριο θέμα την πολιτική, είναι λιγότερο δηκτικά σε σχέση με τις πάλαι ποτέ αιχμηρές κωμωδίες του.

Οι «Εκκλησιάζουσες» παραμένουν, ωστόσο, μία ακόμα πολιτική κωμωδία-σάτιρα, από τις χαρακτηριστικές του Αριστοφάνη, στην οποία για άλλη μια φορά - μετά τη "Λυσιστράτη" - τάσσεται υπέρ των γυναικών.
Η πρωταγωνίστρια του έργου, η δυναμική και κατεργάρα Πραξαγόρα, είναι εκείνη που θα αναλάβει τα ηνία της γυναικείας επανάστασης, όχι με σκοπό την επαναφορά σε πρότερες καταστάσεις, όπως συμβαίνει με την Λυσιστράτη, αλλά με μοναδικό στόχο την αλλαγή ολόκληρης της Αθηναϊκής Δημοκρατίας.

Η πανούργα, λοιπόν, Πραξαγόρα μεταμφιέζεται σε άνδρα, μαζί με όλες τις γυναίκες της Αθήνας και η γυναικεία πομπή φτάνει ως την Εκκλησία του δήμου - στην οποία οι γυναίκες δεν είχαν δικαίωμα ψήφου - και ψηφίζουν νόμο, σύμφωνα με τον οποίο η εξουσία περνά στα χέρια των γυναικών.
Κάτι που φέρνει κυριολεκτικά τα πάνω κάτω, καθώς οι γυναίκες είναι έτοιμες να επιβάλλουν εκτός από την περιουσιακή και την ερωτική κοινοκτημοσύνη.

Αγάπη προς τις γυναίκες, αντίδραση στην πολιτική ή απλή παρουσίαση των ανθρώπινων ελαττωμάτων;

Τι απ' όλα αυτά αντιπροσωπεύουν οι «Εκκλησιάζουσες»; Μάλλον και τα τρία, δεδομένου ότι ο Αριστοφάνης ήταν πάνω απ' όλα ο ποιητής των μεγάλων μας ατελειών, που (και) στην εποχή του είχαν αντίκτυπο στην πολιτική πρακτική αλλά και στη θέση των γυναικών σ' αυτή.

Κι αν ο μεγάλος κωμωδιογράφος δεν κατάφερε να αλλάξει την κοινωνία της εποχής του ή του δικού μας παρόντος, έχει σίγουρα καταφέρει να μας κάνει ακόμα να γελάμε με τα κατορθώματα της Πραξαγόρας.