Tα ΜΑΤ στασίασαν για την ΚερατέαΑστυνομία και Παπουτσής έχασαν τΆ αυγά και τα πασχάλια στην Κερατέα. Έπρεπε να περάσουν πάνω από 100 μέρες, από τις 11 Δεκεμβρίου που ξεκίνησε η ένταση, με τις εμφανείς από την αρχή τάσεις κλιμάκωσης, για να καταλάβουν ότι προσέκρουσαν σε αδιέξοδο και πως η μοναδική διέξοδος απαγκίστρωσης από την κρίση είναι να φύγουν με την ουρά κάτω απΆ τα σκέλια.
Τα ανυπέρβλητης οξυδέρκειας, διορατικότητας και προβλεπτικότητας think tanks του ένστολου κατασταλτικού μηχανισμού, ύστερα από τρεισήμισι μήνες συμπλοκών, αιματοχυσίας και ψεκάσματος παιδιών, γυναικών και ηλικιωμένων μΆ ένα τεράστιο σύννεφο χημικών, αποφάνθηκαν με... στόμφο για τους κατοίκους ότι θα παραμείνουν ανυποχώρητοι στις επάλξεις του αγώνα.
Στις αναλύσεις που κάνουν για τα γεγονότα, σημειώνουν ότι λύση στις δυναμικές συγκρούσεις με τους κατοίκους δεν υπάρχει. Τα σαΐνια λένε τώρα λοιπόν πως η κυβέρνηση άρχισε ανάποδα τη διαχείριση του θέματος: με αστυνομική καταστολή και βίαιη επιβολή μιας προειλημμένης απόφασης, που αφενός ήταν εσφαλμένη, αφετέρου θα συντελέσει καταλυτικά ώστε το κράτος, οι μηχανισμοί του και οι εμπλεκόμενες εταιρείες αργά ή γρήγορα να φύγουν έχοντας αποδεχτεί ότι κερδήθηκαν κάποιες μάχες, αλλά η έκβαση του πολέμου θα έχει αρνητικό γιΆ αυτούς πρόσημο.
Και μετά την επέλευση, αργά ή γρήγορα, του αρνητικού για τους εμπνευστές αποτελέσματος το ερώτημα είναι ποιοι πλέον κάτοικοι, ποιας περιοχής, θα επιτρέψουν τη δημιουργία μιας τέτοιας εγκατάστασης στον τόπο τους. Η απάντηση είναι αυτονόητα απλή. Κανείς και πουθενά.
Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η εμβόλιμη παρέμβαση Παπουτσή, ο οποίος στις 31 Μαρτίου, στο περιθώριο της συνάντησης με αντιπροσωπεία της ομάδας Σοσιαλιστών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και ανήμερα της Πρωταπριλιάς, στη Βουλή, έσπευσε ασμένως να πει μισές αλήθειες. Διαχώρισε την εμπλοκή της αστυνομίας από τη... «συνταγή» της κρίσης δηλώνοντας με κατηγορηματική σαφήνεια ότι:
«Ορισμένοι επιχειρούν να εμφανίσουν την κυβέρνηση ως μια κυβέρνηση η οποία λειτουργεί σε αστυνομικό κράτος... Η αστυνομία βρίσκεται εκεί στο πλαίσιο των αποφάσεων της κυβέρνησης, της νόμιμης κυβέρνησης της χώρας... Κάποιοι ευνοούνται από αυτή την κατάσταση. Αυτές τις ευθύνες νομίζω ότι είναι καιρός η Δικαιοσύνη να πάρει τις πρωτοβουλίες που πρέπει και να τις αποδώσει».
Ο εστί μεθερμηνευόμενον, «παρελθέτω απΆ εμού το ποτήριον τούτο».
Οι... «καταδρομείς»
Νωρίτερα, βέβαια, τα ίδια think tanks με τους επαΐοντες αναλυτές έκαναν άλλου είδους εκτιμήσεις. Μίλησαν για εξελιγμένες, νέας γενιάς μολότοφ, με περισσότερο δραστικό αποτέλεσμα απΆ ό,τι οι συνηθισμένες, που χρησιμοποιεί η... «μαφία» της Κερατέας, για ηγετική κλίκα που μανιπουλάρει κι εκβιάζει τις... αποστασιοποιημένες (!) μάζες, για οργανωμένες καταδρομικές ομάδες συγκροτημένες από κατοίκους της περιοχής, ηλικίας μέχρι 35 χρόνων, με προηγούμενη στρατιωτική θητεία στις ειδικές δυνάμεις, για εμπροσθοφυλακή στελεχωμένη από Αλβανούς μισθοφόρους και άλλα έξοχα τινά.
Κι επειδή αυτά που έλεγαν τα... πίστευαν κιόλας, δεν πρέπει να θεωρηθεί τυχαίο πως όλα αυτά τα αστυνομικά θεωρήματα υιοθετήθηκαν μέχρι κεραίας και στο έπακρο από τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Θεόδωρο Πάγκαλο, ο οποίος τα δημοσιοποίησε σε μια κρίση πανικού, αμέσως μετά τη... «λευκή» επίθεση που δέχτηκε με γιαούρτι στις 17 Μαρτίου, την ώρα που γευμάτιζε σε ταβέρνα, στη γειτονική της Κερατέας περιοχή των Καλυβίων.
Οι αναφορές της αστυνομίας κάνουν σχοινοτενείς αναφορές μεταξύ άλλων για ευρεία χρήση δολοφονικών μολότοφ, που περιέχουν μείγμα εμπρηστικής και καυστικής ύλης, ενισχυμένο με αμμωνία, στο οποίο περιλαμβάνονται και μπουλόνια. Οι μολότοφ αυτές δεν εκρήγνυνται στο έδαφος, όπως οι συνηθισμένες, αλλά σκάνε στον αέρα κι έτσι δημιουργούν ένα σύννεφο φωτιάς και εκτοξευόμενων πυρωμένων βλημάτων που, εάν πετύχουν στόχο, είναι ικανές, σύμφωνα πάντοτε με το περιεχόμενο των αναφορών, να επιφέρουν ακόμη και θανατηφόρο αποτέλεσμα.
Το επιτελείο της ΕΛ.ΑΣ., που συγκεντρώνει κι επεξεργάζεται τα σχετικά στοιχεία, αναφέρει την ύπαρξη μιας αξιόμαχης και πολυάριθμης καταδρομικής ομάδας από παλιά στελέχη των ειδικών δυνάμεων, η οποία «διοικείται» από απόστρατους αξιωματικούς του στρατού, της αστυνομίας και κυρίως της αεροπορίας.
Τα μέλη των συγκεκριμένων... ταγμάτων εφόδου είναι, καταπώς λέγεται, εφοδιασμένα με διόπτρες νυκτός, ενδεδυμένα με φόρμες παραλλαγής και κουκούλες full-face. Έρπουν ως αιλουροειδή κατά την προσέγγιση του στόχου κι επιτίθενται, λέει, σαν άγρια φαντάσματα που ξεπηδούν μέσα από το εφιαλτικό σκοτάδι.
Εξέγερση των ΜΑΤ
Η Πρωταπριλιά όμως αποδείχθηκε πολλαπλής σημασίας για το θέμα της Κερατέας. Μας προέκυψε ως η πλέον ειλικρινής ημέρα - σταθμός σε όλη την περίοδο της κρίσης.
Την προπερασμένη Παρασκευή, λοιπόν, τα ΜΑΤ, στο πλαίσιο του αδιεξόδου που νωρίτερα περιγράψαμε, στασίασαν! Απέκλεισαν συμβολικά για μία ώρα την πρόσβαση στην έδρα της υπηρεσίας τους στο Γουδή και, σύμφωνα με πληροφορίες, σκέφτονται νΆ αντιδράσουν με μηνύσεις για έκθεση σε κίνδυνο κατά της πολιτικής και της φυσικής τους ηγεσίας, ενώ εξετάζουν κι άλλες προοπτικές κλιμάκωσης των αντιδράσεων, όπως μεταξύ άλλων τη λευκή απεργία στα γήπεδα.
Τις προάλλες, έλεγαν συγκεκριμένα, υπέστησαν εγκαύματα αστυνομικοί και τραυματίστηκαν πολίτες οι οποίοι περίμεναν για μιάμιση ώρα στον δρόμο ένα ασθενοφόρο. «Γίνεται καθημερινά σκοτωμός και δεν υπάρχει ένα ασθενοφόρο» λένε χαρακτηριστικά και προσθέτουν «κανένας σοβαρός λόγος δεν μπορεί να γίνει ακόμα και για στοιχειώδη διοικητική μέριμνα σε ό,τι αφορά την προμήθεια και διανομή νερού και σάντουιτς».
Κι επειδή η... ειρωνεία, όταν προκύπτει, αρέσκεται να επαναλαμβάνεται, ανήμερα της Πρωταπριλιάς και πάλι, η ηγεσία της αστυνομίας υπέστη σύ-γκρυο μπροστά στην αδυναμία διαχείρισης ενός απλού σε άλλη περίπτωση περιστατικού: Λίγες εστίες φωτιάς σε κάδους απορριμμάτων τη νύχτα στα Εξάρχεια έφεραν τέτοιας μορφής απορρύθμιση, ώστε από τους ειδήμονες προτάσσονται ως ένδειξη για εν δυνάμει εφιαλτικές προοπτικές.
Αδυναμία
Στη διάρκεια των ανεπαίσθητων επεισοδίων φάνηκε ξεκάθαρα η αδυναμία ενίσχυσης των εκεί διμοιριών με πρόσθετες δυνάμεις, οι οποίες ήταν αδύνατον να εξευρεθούν εξαιτίας της πολυήμερης και πολύωρης κάθε φορά απόσπασής τους στα μέτωπα της Κερατέας, με συνέπεια διαθέσιμοι ανθρώπινοι πόροι να μην υπάρχουν οποτεδήποτε χρειαστεί.
Αυτή καθαυτή η διαπίστωση, σε συνάρτηση με μια κλιμάκωση της έντασης και στα Εξάρχεια, δημιουργούν ένα ασυνήθιστο για τις αρχές κοκτέιλ διαχείρισης υψηλού βαθμού δυσκολίας, που φέρνει την αστυνομία στη δυσκολότερη θέση που βρέθηκε ποτέ, ακόμη κι από αυτή την τραγική για την ΕΛ.ΑΣ. περίοδο μετά την εν ψυχρώ δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τον Κορκονέα.
Σύμφωνα τέλος με τα λαγωνικά, που είδαν τώρα το αδιέξοδο, αφού προηγουμένως μας σέρβιραν πλούσιας έμπνευσης και κινηματογραφικής υφής σενάρια, όχι μόνο – υπό την εμπνευσμένη καθοδήγηση των πολιτικών ταγών τους –, έκαναν μια τρύπα στο νερό, αλλά επιπλέον μας κόστισε κι ο κούκος αηδόνι. Κι αυτό διότι για την αστυνομική παρουσία στο μέτωπο της Κερατέας, στη διάρκειας άνω των 110 ημερών τεταμένη και πνιγμένη στα χημικά ατμόσφαιρα, «ξοδεύτηκαν» παραπάνω από 2.000.000 ευρώ. Εύγε, μπρε!