Μυαλό GoogleΖούμε στην εποχή της υπερπληροφόρησης και αυτό —όπως καθημερινά αποδεικνύεται— δεν μπορούμε να το εκμεταλλευτούμε.
Καθημερινά διαχειριζόμαστε περισσότερες πληροφορίες απ' όσες μπορούμε πραγματικά να επεξεργαστούμε και το αποτέλεσμα είναι απογοητευτικό ..."Καταπίνουμε" τα πάντα και δεν "θρεφόμαστε" με τίποτε ...Μαθαίνουμε τα πάντα και δεν γνωρίζουμε τίποτε. Δεν υπάρχει κάτι σημαντικό ή ασήμαντο, που να μην το μαθαίνει σήμερα ο άνθρωπος και όμως βρισκόμαστε στο απόλυτο "μηδέν". Η ανθρωπότητα στην εποχή της υπερπληροφόρησης κινδυνεύει να μπει εκ νέου στον Μεσαίωνα ...
Να επιστρέψει στον εφιάλτη της.Θρησκείες και ιδεολογίες, οι οποίες μέσα στους αιώνες "υποσχέθηκαν" στον άνθρωπο τους "παραδείσους" τους, καταρρέουν σήμερα η μία μετά την άλλη, για να πάμε κατ’ ευθείαν στον Μεσαίωνα ...στον Μεσαίωνα, όπου οι έμποροι και οι τοκογλύφοι θα αποφασίζουν ποιος λαός και ποιος άνθρωπος θα επιβιώσει και ποιος όχι ...στον Μεσαίωνα, όπου το σύνολο του Πλανήτη και των πόρων του θα ανήκουν στην κυριολεξία σε μια χούφτα ανθρώπων.
Αυτήν την αδυναμία του ανθρώπου να εκμεταλλευτεί την πληροφορία και να αντιδράσει την έχουν αντιληφθεί οι πονηροί και την εκμεταλλεύονται. Έχουν αντιστρέψει απόλυτα την τακτική τους και έχουν καταφέρει το ίδιο ακριβώς αποτέλεσμα.
Έχουν αντιληφθεί την αδυναμία του ανθρώπου να επεξεργαστεί τους τόνους των πληροφοριών και τον πλημμυρίζουν από τέτοιες. Κάποτε στερούσαν την πληροφορία από τον κόσμο, ενώ σήμερα κάνουν το ακριβώς αντίθετο, γιατί δεν έχουν τέτοια ανάγκη. Κάποτε ο κόσμος "διψούσε" για πληροφορία και σήμερα "πνίγεται" από αυτήν.
Κάποτε η πληροφορία ήταν σπάνια —και άρα πολύτιμη—, ενώ σήμερα είναι τζάμπα ...και σχεδόν άχρηστη. Γιατί; Γιατί η υπερπροσφορά της αλλάζει τον τρόπο σκέψης του ανθρώπου. Κάποτε η σπανιότητα της πληροφορίας έκανε τον άνθρωπο να καλλιεργεί τη σκέψη του, προκειμένου ν' ανακαλύψει αυτά, τα οποία του έκρυβαν ...Αυτά, τα οποία ήταν σίγουρος ότι του έκρυβαν και θα έπρεπε να τα υποκαταστήσει με γνώση και έξυπνα συμπεράσματα. Σήμερα, επειδή δεν του κρύβουν τίποτε, δεν σκέφτεται, αλλά ψάχνει.
Αυτή είναι η παγίδα. Κάποτε έψαχνε πρώτη ύλη, για να φτιάξει με τη σκέψη του το "σπίτι" της αλήθειας όπου και θα κατοικούσε. Σήμερα ψάχνει το ίδιο το σπίτι έτοιμο. Δεν σκέφτεται να βρει τη λύση των προβλημάτων του, χρησιμοποιώντας τη γνώση του, την ευφυΐα του και τις όποιες πληροφορίες τού διατίθενται. Αντιλαμβάνεται την ίδια τη λύση σαν μια μορφή πληροφορίας. Δεν σκέφτεται ως άνθρωπος, αλλά ψάχνει σαν σκύλος. Δεν είναι στατικός και ήρεμος, αλλά βιαστικός και ταραγμένος. Ψάχνει απεγνωσμένα να βρει έτοιμη τη λύση ανάμεσα στις πληροφορίες. Ψάχνει, αλλά με ένα μυαλό το οποίο πλέον δεν το έχει "εκπαιδευμένο" να επεξεργάζεται πληροφορίες.
Αυτό το γνωρίζει το σύστημα και επενδύει σ' αυτό. Από τις "κοτσάνες" του κάθε απίθανου τύπου μέχρι τις διαρροές τύπου WikiLeaks τα πάντα μπαίνουν μέσα σε μια "κατσαρόλα", η οποία δεν δίνει "τροφή" σε κανέναν. Η ποιότητα των άπειρων πληροφοριών, οι οποίες προσφέρονται πλέον στον άνθρωπο, είναι τόσο ασαφής, που κανένας δεν είναι σίγουρος για τίποτε. Αν αυτό συνδυαστεί και με την άπειρη ποσότητα που παρέχεται, τότε τα πράγματα είναι τραγικά. Αλήθειες και ψέματα ανακατεύονται σε τόσο μεγάλες ποσότητες, που δεν είναι δυνατόν να διασταυρωθούν από κανέναν. Ξεκινάει ο άνθρωπος να διασταυρώσει αυτά, τα οποία υποτίθεται ότι έμαθε και πέφτει επάνω σε τόσο αντικρουόμενες πληροφορίες, που στο τέλος ξεχνάει τι έψαχνε.
Ακούει και διαβάζει τα πάντα και στο τέλος δεν του μένει τίποτε. Ανοίγει το ίντερνετ και "βουτάει" μέσα στον ωκεανό της πληροφορίας και όταν το κλείσει είναι "στεγνός" ...Απόλυτα "στεγνός". Είναι σε χειρότερη κατάσταση απ' ό,τι πριν "ανακαλύψει" τόσα πολλά πράγματα ...Σε χειρότερη κατάσταση, γιατί, εκτός όλων των άλλων, είναι και μπερδεμένος. Αυτή είναι η επιτυχία του συστήματος. Κάποτε το σύστημα, για να προστατεύει τη γνώση του, έπρεπε να κλειδώνει βιβλιοθήκες ή να δηλητηριάζει σελίδες βιβλίων, όπως πολύ περιγραφικά μας έδωσε να καταλάβουμε ο Ουμπέρτο Έκο στο "Όνομα του Ρόδου".
Σήμερα δεν έχει ανάγκη από κάτι ανάλογο. Τα προσφέρει όλα άπλετα, γιατί γνωρίζει πως, ακόμα κι αν βρουν οι άνθρωποι κάτι πολύτιμο, δεν θα έχουν τη γνώση να το αξιολογήσουν και βέβαια να το αξιοποιήσουν. Αυτό, το οποίο είναι το πιο πιθανό ότι θα κάνουν, είναι να συνεχίσουν να ψάχνουν, γιατί έχουν εθιστεί στην αναζήτηση. Έχουν μάθει να "λουφάρουν" και δεν σκέφτονται. Αναζητούν το "τζάμπα", που το σκέφτηκε κάποιος άλλος και οι ίδιοι απλά θέλουν να είναι οι έξυπνοι που θα το κάνουν "download".
Το αποτέλεσμα είναι αυτό, το οποίο βλέπουμε καθημερινά. Νέοι και μορφωμένοι άνθρωποι, οι οποίοι υποτίθεται ενημερώνονται όλη την ημέρα μπροστά στους υπολογιστές τους, έχουν κατώτερης ποιότητας άποψη για το κοινωνικό "γίγνεσθαι" από τους αμόρφωτους ανθρώπους του μόχθου και της πραγματικής ζωής, οι οποίοι ανταλλάσσουν μεταξύ τους ασήμαντες πληροφορίες στα εργοστάσια ή στα καφενεία ...Ενημερωμένοι για τα πάντα και άσχετοι με τα πάντα.
Υπερπληροφορημένοι άνθρωποι ανοίγουν το στόμα τους και το μόνο που αποκαλύπτουν είναι μια "εκκωφαντική" άγνοια. Νομίζεις ότι βρίσκονται εκτός τόπου και χρόνου. Νομίζεις ότι δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Τεράστια κινούμενα "αρχεία" ασύνδετων μεταξύ τους πληροφοριών, που δεν "παράγουν" τίποτε απολύτως. Μιλάμε για πραγματική "πάθηση". Ο σύγχρονος άνθρωπος "καταπίνει" τις πληροφορίες, αλλά δεν τις "χωνεύει". Δεν ισχυροποιείται με τις πληροφορίες, παρά γίνεται ένας απλός κι ασήμαντος φορέας τους ...Στιγμιαία. Έχει γίνει ένας απλός "σωλήνας", όπου η πληροφορία "μπαίνει" και "βγαίνει" από αυτόν, χωρίς να τον αλλάζει καθόλου.
Από το άπειρο you tube καταλήγει ο ίδιος να γίνει ένα human tube ...Καλός μόνον για να παίζει trivial pursuit. Φτάνει στο σημείο να αγνοεί αυτόν, ο οποίος έχει πραγματικές γνώσεις και να θαυμάζει εκείνον, που η μόνη γνώση που έχει είναι να κατεβάζει τζάμπα υλικό από το δίκτυο ...Άσχετο και τις περισσότερες φορές άχρηστο υλικό, που μπορεί να είναι από πληροφορίες για κουτσομπολιά μέχρι παιχνίδια και πορνοταινίες. Το αποτέλεσμα; Τραγικό. Μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπος με τη σημαντικότερη πληροφορία στον κόσμο και, μη μπορώντας να την αξιολογήσει, να την προσπεράσει. Θα περάσει από μπροστά του η συνταγή του φαρμάκου που καταπολεμά τον καρκίνο και αυτός θα συνεχίσει να ψάχνει για το φάρμακο. Πρέπει να γράφει πάνω στην πληροφορία ..."φάρμακο για τον Καρκίνο", για να "σταματήσει" το ψάξιμο. Αν δεν το γράφει αυτό, θα συνεχίσει να το ψάχνει ...
Μυαλό Google.
Π.Τραϊανου : Απόσπασμα από το άρθρο "Μία “βόμβα” στα “θεμέλια” της Νέας Τάξης"...
(Σ. 2012 : Οι κουκουβάγιες είναι από τον Ρώσσο καλλιτέχνη Ζutto)
