Ο άνθρωπος δεν έχει ατομικότητα. Δεν έχει ενιαίο, μεγάλο εγώ
(Εγώ). Ο άνθρωπος είναι χωρισμένος σ ένα πλήθος από μικρά εγώ.
Και καθε ξεχωριστό, μικρό ''εγώ'' είναι σε θέση να ιδιοποιείται το όνομα του συνόλου,
να ενεργεί στο ονομά του συνόλου, να συμφωνεί , να δίνει υποσχέσειςνα παίρνει αποφάσεις,
που ένα άλλο εγώ ή το συνολό θα είναι υποχρεωμένο να εκτελέσει.
Ετσι εξηγείται το γεγονός ότι οι άνθρωποι παίρνουν τόσο συχνά αποφάσεις
και τις εκτελούν τόσο σπάνια.
Κάποιος αποφασίζει να σηκώνεται νωρίς , αρχίζοντας από την επόμενη μέρα.
ΤΗν απόφαση αυτή την πάιρνει ένα εγώ ή μιά ομάδα από εγώ.
Αλλά το να σηκώνεται νωρίς, είναι υπόθεση ενός άλλου εγώ,
που δεν συμφωνεί καθόλου με την απόφαση , και που μπορεί να έχει παντελή άγνοια.
Φυσικά , ο άνθρωπος δεν θα ξυπνήσει νωρίτερα το άλλο πρωι , και το βράδυ θα αποφασίσει
και πάλι να σηκώνεται νωρίς.
`105`
