Αριθμός μηνυμάτων : 8056 Registration date : 10/07/2008
Θέμα: Κομήτης ISON (ανανεώνεται) 21.11.13 14:21
Η μεγαλύτερη διαστημική παρατήρηση στην ιστορία της Γης βρίσκεται σε εξέλιξη τα τελευταία 24ωρα λόγω της έλευσης ενός τεράστιου κομήτη που τρέχει με ταχύτητα 377 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο προς τον ήλιο. Ο κομήτης ISON που έχει όπως εκτιμάται διάμετρο έως 4,8 χιλιόμετρα (όσο ένα μικρό βουνό) δεν αποτελεί κίνδυνο για τη Γη αλλά αναμένεται να προσφέρει χάρη στη λαμπρότητα του ένα συγκλονιστικό υπερθέαμα αλλά και την ευκαιρία στην επιστημονική κοινότητα να συλλέξει σημαντικά δεδομένα και πληροφορίες για την φύση και την πορέλευση αυτών των ουρανίων σωμάτων.
Στις 28 Νοεμβρίου, ο κομήτης που προέρχεται από το εξωτικό νέφος του Όορτ, δεκάδες τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά, θα πλησιάσει τον ήλιο σε απόσταση 1.159.000 χιλιομέτρων και αυτομάτως η θερμοκρασία του θα εκτιναχτεί στους 2.760 βαθμούς Κελσίου. Αν επιζήσει από αυτό το κοντινό πέρασμα από τον ήλιο, τότε ο ISON θα ξεπεράσει σε λαμπρότητα τον Μεγάλο Κομήτη του 1680.
Τον Νοέμβριο εκείνης της χρονιάς, ένας απίστευτα λαμπρός κομήτης που είχε ανακαλύψει με τηλεσκόπιο ο γερμανός αστρονόμος Γόντφριντ Κίρχ, πέρασε σχεδόν το ίδιο κοντά από τον ήλιο (όπως αναμένεται να κάνει και ο ISON) προκαλώντας φόβο στον κόσμο που έτρεχε στις εκκλησίες αναζητώντας… συγχώρεση από τον Θεό.
Ο Μεγάλος Κομήτης, ήταν ορατός και την μέρα ενώ η «ουρά» που άφηνε πίσω του εκτιμήθηκε πολύ αργότερα ότι έφθανε σε μήκος τα 150 εκατομμύρια χιλιόμετρα.
Ο ISON ανακαλύφθηκε τον Σεπτέμβριο του 2012 από ρώσους ερασιτέχνες αστρονόμους όταν βρισκόταν σε απόσταση 940 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τον ήλιο. Ήταν τότε 25.000 φορές πιο αχνός απ’ ότι σήμερα και η ανίχνευση του ήταν απίστευτα δύσκολη ακόμη και με μεγάλα τηλεσκόπια.
Όμως στις αρχές του περασμένου Ιουνίου τα τηλεσκόπια τον «συνέλαβαν» για τα καλά όταν βρισκόταν σε απόσταση 500 εκατομμυρίων χιλιομέτρων. Το διοξείδιο του άνθρακα μαζί με τη σκόνη που απελευθερωνόταν από την επιφάνειά του είχε ήδη δημιουργήσει μια ουρά 300.000 χιλιομέτρων.
«Εκείνη την περίοδο ο ISON εξέπεμπε ένα εκατομμύριο κιλά διοξείδιο του άνθρακα και 54,4 εκατομμύρια κιλά σκόνης κάθε μέρα», ανέφερε η Κάρεί Λίσε από το Εργαστήριο Εφηρμοσμένης Φυσικής του πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς.
Τα τελευταία 24ωρα, διαστημικά τηλεσκόπια όπως Hubble, τα SOHO A και B ή το SDO αλλά και μεγάλες διατάξεις επίγειων παρατηρησιακών οργάνων στρέφονται προς τον κομήτη ISON παρακολουθώντας την ταχύτατη προσέγγισή του προς τον ήλιο.
Ακόμα και στην περίπτωση που ο κομήτης διαλυθεί από την μεγάλη θερμότητα του ήλιου, το θέαμα που θα προκαλέσει αναμένεται να είναι συγκλονιστικό ενώ υπερπολύτιμες θα είναι και οι πληροφορίες που θα συλλέξουν τα τηλεσκόπια για αυτόν τον μακρινό επισκέπτη.
«Ανεξάρτητα από το ποια θα είναι η μοίρα του κομήτη βρισκόμαστε μπροστά σε μία συναρπαστική ευκαιρία», ανέφερε ο Μάθιου Νάιτ που είναι αστρονόμος στο Αστεροσκοπείο Lowell στην Αριζόνα.
«Έχουμε να κάνουμε με ένα ουράνιο αντικείμενο που εισέρχεται στην τροχιά της Γης ύστερα από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια που βρισκόταν στο απόλυτο ψύχος. Όλα τα μάτια θα είναι στραμμένα πάνω του».
Πριν λίγο καιρό, μία μελέτη που χρηματοδότησε η NASA και διενεργήθηκε από το Αστεροσκοπείο Lowell και το Νοτιοδυτικό Ερευνητικό Ινστιτούτο στο Τέξας, εκτίμησε ότι ο κομήτης είναι πολύ πιθανό να επιβιώσει από το κοντινό του πέρασμα στον ήλιο.
Εφόσον αυτό συμβεί, τότε στις 26 Δεκεμβρίου, ο κομήτης θα βρεθεί στο πλησιέστερο σημείο της τροχιάς του προς τη Γη και θα απέχει από τον πλανήτη μας 45 εκατομμύρια χιλιόμετρα δηλαδή το 1/3 της απόστασης που χωρίζει τη Γη από τον ήλιο.
Ήδη από τις αρχές Δεκεμβρίου στο βόρειο ημισφαίριο, ο κομήτης θα είναι ιδιαίτερα λαμπρός και ορατός με μεγάλη ευκολία με γυμνό μάτι. Ακόμα και τη μέρα θα είναι ορατός χαμηλά στον ορίζοντα ενός προς το τέλος του μήνα και στις αρχές Ιανουαρίου θα φαίνεται καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας.
Προς το παρόν ο κομήτης είναι ορατός με ένα ισχυρό ζευγάρι κιάλια ή ερασιτεχνικό τηλεσκόπιο εφόσον η νύχτα είναι καθαρή και μακριά από τα φώτα μεγάλων πόλεων. Ο κομήτης μπορεί να παρατηρηθεί καλύτερα μία ώρα πριν από την ανατολή του ήλιου.
Η σχέση του με τον Μεγάλο Κομήτη του 1680
Ο ΙSON είναι ίσως ο χαμένος αδελφός του Μεγάλου Κομήτη του 1680 εικάζουν επιστήμονες της NASA. Οι ομοιότητες των δύο σωμάτων είναι πολλές και οι αστρονόμοι εικάζουν ότι πρόκειται για δύο τμήματα ενός μεγάλου κομήτη που διασπάστηκε πριν εκατομμύρια χρόνια. Εξαιτίας των βαρυτικών αλληλεπιδράσεων και του χρόνου που πέρασε, ο ένας κομήτης επισκέφθηκε το εσώτερο ηλιακό μας σύστημα πριν από 333 χρόνια και τώρα ακολουθεί ο δεύτερος με ελαφρώς διαφορετική τροχιά. Ο Μεγάλος Κομήτης υπολογίστηκε πως πέρασε σε απόσταση 0,42 αστρονομικών μονάδων μακριά από τον ήλιο (μία αστρονομική μονάδα είναι η απόσταση Γης – ηλίου) και στην ίδια ακριβώς απόσταση θα διέλθει και ο ISON.
Κατά ορισμένους υπολογισμούς αν ο ISON επιζήσει, ίσως εκτιναχθεί για πάντα μακριά από το ηλιακό μας σύστημα και δεν επιστρέψει ποτέ.
Ζυγίζει πάνω από 3 τρισεκατομμύρια κιλά
Το μέγεθος ενός μικρού βουνού φαίνεται πώς έχει ο κομήτης καθώς η διάμετρος του σύμφωνα με τελευταίους υπολογισμούς από το εργαστήριο JPL της NASA δεν υπερβαίνει τα 4,8 χιλιόμετρα. Το βάρος του εικάζεται πως κυμαίνεται από 3,2 δισεκατομμύρια κιλά μέχρι 3,2 τρισεκατομμύρια κιλά. Όπως όλοι οι κομήτες είναι μια «βρώμικη χιονόμπαλα» που αποτελείται από παγωμένη σκόνη και αέρια, νερό, αμμωνία, μεθάνιο, διοξείδιο του άνθρακα. Πρόκειται δηλαδή για θεμελιώδη συστατικά στοιχεία τα οποία πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια συσσωματώθηκαν για να δημιουργήσουν επίσης τους πλανήτες του ηλιακούς μας συστήματος. Οι επιστήμονες εικάζουν ότι προέρχεται από το νέφος του Όορτ που εκτείνεται μέχρι και ένα έτος φωτός μακριά από τον ήλιο και είναι μια ζώνη διάσπαρτη με κομήτες και αντικείμενα που μοιάζουν με κομήτες.
Έχει επεξεργασθεί από τον/την Admin στις 04.12.13 10:51, 3 φορές συνολικά
Admin Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8056 Registration date : 10/07/2008
Θέμα: Απ: Κομήτης ISON (ανανεώνεται) 29.11.13 10:29
UPDATE (Nov. 28 at 23:30 UTC): Whatever is left of ISON is now visible in the wide-field camera on SOHO; you can see it poking its nose into the blue part (that's the LASCO C3 camera; the red inner part is from LASCO C2, a narrower field of view). A bit brighter than I expected, but as always, patience, young padawans.]
[UPDATE 2 (Nov. 29 at 02:30 UTC): This beastie continues to surprise. This SOHO image, from 00:18 UTC on Nov. 29, sure looks like something survived intact. At this point all I can say is the same thing I've been saying all along: predicting comets is like predicting cats. Good luck with that. For those keeping score at home, it got bright, then it faded, then it got all smeared out, then it came around the Sun smeared out, and then it seemed to get its act together again. At this point, I refuse to make any further conclusions about this comet; it seems eager to confuse. I've been hearing from comet specialists who are just as baffled... which is fantastic! If we knew what was going on, there'd be nothing more to learn.]
So comet C/2012 S1 (ISON) has passed the Sun, but not without cost: At some point previous to the rendezvous something happened to the nucleus (the solid part) of the comet, and by the time it made its final approach it clearly was not doing well. The normally compact head of the comet got smeared out, a pretty good sign the nucleus had disintegrated.
Admin Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8056 Registration date : 10/07/2008
Θέμα: Απ: Κομήτης ISON (ανανεώνεται) 29.11.13 10:31
Comet ISON Before and After Image Credit: NASA, SOHO
Explanation: Sungrazing Comet ISON reached perihelion, its closest approach to the Sun, yesterday, November 28, at 18:45 UT. The comet passed just over 1 million kilometers above the solar surface, a distance less than the diameter of the Sun. These two panels follow ISON before (right) and after its close approach, imaged by the LASCO instrument onboard the Sun staring SOHO spacecraft. Overwhelming sunlight is blocked by LASCO's central occulting disk with a white circle indicating the Sun's positon and scale. The bright comet is seen along its path at the bottom of the before panel, but something much fainter exits near the top of the after panel, potentially a dust tail reforming from the debris left from ISON's perihelion passage.
O περιβόητος κομήτης ISON μπορεί να έλιωσε την Πέμπτη στο καυτό ραντεβού του με τον Ήλιο, δεν υπάρχει όμως λόγος απογοήτευσης -όλοι μπορούν να φτιάξουν φρέσκους κομήτες με αυτή την εγγυημένη, παραδοσιακή συνταγή.
Βήμα πρώτο: αναμείξτε αρκετούς τόνους σκόνης με μια ίση ποσότητα νερού και αερίων. Προτείνεται το έτοιμο μείγμα νερού, αμμωνίας και μεθανίου που διατίθεται ευρέως σε νεογέννητα ηλιακά συστήματα.
Βήμα δεύτερο: καταψύξτε το μείγμα κοντά στο απόλυτο μηδέν για 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια.
Βήμα τρίτο: εκτοξεύστε τη χιονόμπαλα στον Ήλιο για εντυπωσιασμό.
Δείτε επίσης: Οι υποσχέσεις και τα σενάρια για τον «κομήτη του αιώνα»
Η προέλευση της παραπάνω συνταγής χάνεται στα βάθη της ιστορίας -για την ακρίβεια, κανείς δεν την έχει δοκιμάσει από τότε που σχηματίστηκε το Ηλιακό Σύστημα.
Οι κομήτες, ή «βρόμικες χιονόμπαλες» όπως τους αποκαλούν οι αστρονόμοι, πιστεύεται ότι σχηματίστηκαν την ίδια περίοδο με τους πλανήτες και από τα ίδια περίπου υλικά.
Ενδιαφέρουν τους επιστήμονες επειδή θεωρούνται κατεψυγμένα απολιθώματα που μπορούν να δώσουν στοιχεία για το σχηματισμό της Γης.
Πώς σχηματίζεται η ουρά ενός κομήτη
Ο ISON και οι περισσότεροι κομήτες κατοικούν στη Ζώνη του Όορτ, ένα υποθετικό σύννεφο από εκατομμύρια κομήτες και άλλα παγωμένα σώματα, το οποίο βρίσκεται σε απόσταση ενός ετός φωτός από τον Ήλιο. Για άγνωστο λόγο, ο ISON εκτινάχθηκε από το σύννεφο του Όορτ και πήρε πορεία προς την καρδιά του Ηλιακού Συστήματος.
Οποιοσδήποτε κομήτης διαλέγει αυτό το δρόμο κινδυνεύει να χαθεί. Καθώς πλησιάζει το μητρικό μας άστρο, η ακτινοβολία θερμαίνει τους πάγους και τους κάνει να εξαχνώνονται, δηλαδή να μετατρέπονται απευθείας από στερεό σε αέριο (όπως θα συνέβαινε σε ένα παγάκι αν το τοποθετούσατε σε έναν θάλαμο κενού σε θερμοκρασία δωματίου).
Τα θερμά αέρια εκτοξεύονται από τον κομήτη, μαζί με σκόνη, και σύντομα παρασύρονται από τον λεγόμενο ηλιακό άνεμο -ένα συνεχές ρεύμα σωματιδίων που πηγάζει από τον Ήλιο. Λόγω της επίδρασης του ανέμου τα αέρια σχηματίζουν μια κόμη, ή ουρά, η οποία εκτείνεται προς την αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που βρίσκεται ο Ήλιος, ανεξάρτητα από την πορεία του ίδιου του κομήτη.
Τι αναζητούν οι επιστήμονες
Η χημική ανάλυση του νερού που περιέχουν οι κομήτες μπορεί να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει τη θεωρία ότι οι κομήτες έφεραν το νερό στη Γη.
H ευρωπαϊκή αποστολή Giotto είχε δείξει το 1986 ότι το νερό του κομήτη Χάλεϊ διαφέρει από νερό των ωκεανών, καθώς περιέχει μεγαλύτερες ποσότητες δευτερίου, ενός σπάνιου, βαρύτερου ιστοτόπου του υδρογόνου.
Ωστόσο οι φασματοσκοπικές παρατηρήσεις σε άλλους κομήτες έδωσαν διαφορετικά αποτελέσματα.
Οριστική απάντηση μπορεί να δοθεί μόνο με παρατηρήσεις σε περισσότερους κομήτες, όπως ο κομήτης ISON τον οποίο ήλπιζαν να μελετήσουν οι αστρονόμοι.
Ένα άλλο μυστήριο στο οποίο μπορούν να προσφέρουν απάντηση οι κομήτες είναι η διαδικασία μέσω της οποίας τα αέρια και η σκόνη του νεογέννητου Ηλιακού Συστήματος συμπυκνώθηκαν και σχημάτισαν τους πλανήτες.
Η διάλυση του ISON κατά το πέρασμά του από τον Ήλιο υποδηλώνει ότι ο πυρήνας του κομήτη ήταν σαθρός και είχε χαμηλή πυκνότητα. Αυτό θα έδινε στήριξη στη θεωρία ότι τα σώματα του Ηλιακού Συστήματος σχηματίστηκαν πολύ αργά από τη σταδιακή συσσωμάτωση σκόνης. Η εναλλακτική θεωρία θέλει τους πλανήτες να σχηματίστηκαν από αλλεπάλληλες, βίαιες συγκρούσεις, οι οποίες θα έδιναν σώματα μεγαλύτερης πυκνότητας.
Η σύσταση του ISON, τέλος, θα μπορούσε να δώσει απάντηση στο ερώτημα του ποιες ήταν οι αρχικές θέσεις των πλανητών στο Ηλιακό Σύστημα.
Η κρατούσα θεωρία θέλει τους πλανήτες να σχηματίστηκαν περίπου στις θέσεις όπου τους βλέπουμε σήμερα, ενώ σύμφωνα με μια εναλλακτική θεωρία οι αέριοι πλανήτες (Δίας, Κρόνος, Ουρανός, Ποσειδώνας) σχηματίστηκαν κοντά στον Ήλιο και αργότερα μετανάστευσαν.
Εάν διαπιστωθεί ότι οι κομήτες σχηματίστηκαν περίπου στην ίδια απόσταση από τον Ήλιο όπως ο Ποσειδώνας, η κρατούσα θεωρία ενισχύεται.
Παραμένει πάντως απίθανο να δοθούν απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα από τον κομήτη ISOΝ, o οποίος μελετήθηκε μόνο με τηλεσκόπια.
Οριστικές απαντήσεις ίσως προσφέρει η ευρωπαϊκή αποστολή Rosetta, η πρώτη αποστολή που θα τεθεί σε τροχιά γύρω από έναν κομήτη και θα στείλει μια συσκευή προσεδάφισης στην επιφάνειά του.
Το σκάφος Rosetta θα φτάσει στον κομήτη Churyumov–Gerasimenko το 2014.
Βαγγέλης Πρατικάκης Newsroom ΔΟΛ
Admin Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8056 Registration date : 10/07/2008
Θέμα: Απ: Κομήτης ISON (ανανεώνεται) 01.12.13 11:35
A brief morning update (EST) from Karl Battams, who studies sungrazing comets at the Naval Research Laboratory, confirms social media reports that Comet C/2012 S1 ISON appears to be getting fainter in images from the Solar and Heliospheric Observatory (SOHO). (To compare, you can see older images below the jump.)
“Comet #ISON really is fading fast and I no longer see any sign of a “central condensation” (i.e. no obvious indication of a nucleus…),” Battams wrote on Twitter. “I *do* think that something emerged from the Sun, but probably a v.small nucleus or “rubble pile”, and I fear that may have now dissolved.”
This comet, however, has defied predictions over and over again. We’ll keep you posted as to its progress.
Astronomers wrote off Comet ISON on Thursday (Nov. 28) shortly after it rounded the sun, but it brightened considerably afterwards and researchers said it’s possible a small nucleus did survive the close encounter. Battams previously noted ISON’s behavior is much different than the other 2,000 or so sungrazers he’s observed.
The comet was discovered Sept. 21, 2012 by Artyom Novichonok and Vitali Nevski while conducting the International Scientific Optical Network (ISON) survey and has been the subject of intense speculation about its brightness prospects since.
Admin Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8056 Registration date : 10/07/2008
Θέμα: Απ: Κομήτης ISON (ανανεώνεται) 01.12.13 11:36
Bright, brighter, brightest: these views of Comet ISON after its closest approach to the sun Nov. 28 show that a small part of the nucleus may have survived the encounter. Images from the Solar and Heliospheric Observatory. Credit: ESA/NASA/SOHO/GSFC
Admin Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8056 Registration date : 10/07/2008
Θέμα: Απ: Κομήτης ISON (ανανεώνεται) 04.12.13 11:01
Comet ISON comes in from the bottom right and moves out toward the upper right, getting fainter and fainter, in this time-lapse image from the ESA/NASA Solar and Heliospheric Observatory. The image of the sun at the center is from NASA's Solar Dynamics Observatory. Image Credit: ESA/NASA/SOHO/SDO/GSFC
After several days of continued observations, scientists continue to work to determine and to understand the fate of Comet ISON: There's no doubt that the comet shrank in size considerably as it rounded the sun and there's no doubt that something made it out on the other side to shoot back into space. The question remains as to whether the bright spot seen moving away from the sun was simply debris, or whether a small nucleus of the original ball of ice was still there. Regardless, it is likely that it is now only dust.
Comet ISON, which began its journey from the Oort Cloud some 3 million years ago, made its closest approach to the sun on Nov. 28, 2013. The comet was visible in instruments on NASA's Solar Terrestrial Relations Observatory, or STEREO, and the joint European Space Agency/NASA Solar and Heliospheric Observatory, or SOHO, via images called coronagraphs. Coronagraphs block out the sun and a considerable distance around it, in order to better observe the dim structures in the sun's atmosphere, the corona. As such, there was a period of several hours when the comet was obscured in these images, blocked from view along with the sun. During this period of time, NASA's Solar Dynamics Observatory could not see the comet, leading many scientists to surmise that the comet had disintegrated completely. However, something did reappear in SOHO and STEREO coronagraphs some time later – though it was significantly less bright.
Comet ISON is shown approaching the sun and curving away from it in this movie containing imagery from both NASA's Solar Terrestrial Relations Observatory and the joint ESA/NASA Solar and Heliospheric Observatory from November 2013. ISON dims dramatically as it streams away from the sun. Image Credit: ESA/NASA/SOHO/STEREO/GSFC
Whether that spot of light was merely a cloud of dust that once was a comet, or if it still had a nucleus – a small ball of its original, icy material – intact, is still unclear. It seems likely that as of Dec. 1, there was no nucleus left. By monitoring its changes in brightness over time, scientists can estimate whether there's a nucleus or not, but our best chance at knowing for sure will be if the Hubble Space Telescope makes observations later in December 2013.
Regardless of its fate, Comet ISON did not disappoint researchers. Over the last year, observatories around the world and in space gathered one of the largest sets of comet observations of all time, which should provide fodder for study for years to come. The number of space-based, ground-based, and amateur observations were unprecedented, with twelve NASA space-based assets observing over the past year.
