| | | Εφημερίδα "Καθημερινή" : Αρχείο επιστημονικών άρθρων 2oo9 |  |
| | |
| Συγγραφέας | Μήνυμα |
|---|
Admin
Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8056
Registration date : 10/07/2008
|  Θέμα: Απ: Εφημερίδα "Καθημερινή" : Αρχείο επιστημονικών άρθρων 2oo9 13.06.09 15:46 | |
| 09-06-09
Ο Άρης ενώνει NASA και ESA
Τα αυξανόμενα έξοδα αλλά και οι απαιτητικές μελλοντικές αποστολές στον Άρη ευνοούν τη συνεργασία των δύο διαστημικών υπηρεσιών στην εξερεύνηση του πλανήτη.
Για μισό περίπου αιώνα, οι ΗΠΑ έχουν κυριαρχήσει στην εξερεύνηση του πλανήτη Άρη, από τη λήψη των πρώτων ασπρόμαυρων φωτογραφιών της επιφάνειας μέχρι την πιο πρόσφατη ανακάλυψη πάγου από τα οχήματα που κινούνται στους πόλους του.
Το Phoenix απέστειλε πολύτιμα δεδομένα για το γεωλογικό παρελθόν του Άρη.
Οι περικοπές στον προϋπολογισμό της NASA συνηγορούν προς μια κοινοπραξία εξερεύνησης του πλανήτη με την Ευρώπη. Έως το 2016, ΗΠΑ μπορεί να συνεργαστούν με την Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ESA) για μελλοντικά ταξίδια στον Άρη, μια κίνηση που θα σήμαινε σημαντική αλλαγή νοοτροπίας για τη NASA.
Τον Μάιο, ο επικεφαλής του επιστημονικού τμήματος της αμερικανικής υπηρεσίας, Έντ Βάιλερ, ανέφερε ότι μια τέτοια συνεργασία θα ήταν η καλύτερη οδός προς την επίτευξη κοινών στόχων «αν μπορέσουμε να παραμερίσουμε λίγο από τον εγωισμό και εθνικισμό μας».
Μια παρουσίαση της NASA τον Μάρτιο σχετικά με την εξερεύνηση του πλανήτη ανέφερε τη συνεργασία ΗΠΑ και Ευρώπης, με τις δύο να εναλλάσσουν την αρχηγία του προγράμματος.
Όπως χαρακτηριστικά επεσήμανε ο Μαρτσέλο Κοραντίνι, στέλεχος της ESA, «Από πλευράς διάθεσης, όλοι συμφωνούμε ότι πρέπει να συνεργαστούμε. Η συζήτηση δεν αφορά το «εάν», αλλά το «πώς» θα υλοποιηθεί η συνεργασία αυτή».
Η ουσία των διαπραγματεύσεων αφορά τα χρήματα. Μετά την αναβολή εκτόξευσης του πανίσχυρου Mars Science Laboratory για το 2011, η NASA έπρεπε να μειώσει τις δαπάνες και να μετατοπίσει χρονικά διάφορες άλλες αποστολές ώστε να συγκεντρώσει τα 2,3 δισεκατομμύρια δολάρια που απαιτούνται για την κατασκευή του πυρηνοκίνητου οχήματος.
Οι Ευρωπαίοι αντιμετωπίζουν και αυτοί τα δικά τους προβλήματα. Δε διαθέτουν τους πόρους για την αποστολή του ExoMars, του νέου οχήματος με δυαντότητα εξόρυξης, που έχει προγραμματιστεί για εκτόξευση το 2016.
Η NASA προσπαθεί να βρει ένα τρόπο να βοηθήσει την ESA να προσγειώσει το όχημα της στον Άρη, ταυτόχρονα με την αποστολή ενός δορυφόρου της υπηρεσίας την ίδια περίοδο.
«Είναι μια δύσκολη συνεργασία επειδή έχουμε ήδη μια προγραμματισμένη αποστολή και θα πρέπει να την συγχωνεύσουμε με μία άλλη», εξήγησε ο Νταγκ ΜακΚουίστιον, επικεφαλής του προγράμματος εξερεύνησης του Άρη στη NASA. «Ειλικρινά, έχουμε κάνει αρκετές υποχωρήσεις στις απαιτήσεις της αποστολής, όπως και εκείνοι».
Ωστόσο, παραμένει αναπάντητο το ερώτημα του ποιος θα πληρώσει για τον πύραυλο που θα στείλει τα δύο οχήματα στο Διάστημα και ποια θα είναι τα προγράμματα στα οποία θα συνεργαστούν οι δύο υπηρεσίες μετά το 2016.
Αν και η διεθνής συνεργασία φαίνεται απόλυτα δικαιολογημένη από οικονομική σκοπιά, εμπεριέχει ταυτόχρονα πολλούς κινδύνους.
Η ESA δεν έχει προσγειώσει ποτέ όχημα στον Άρη, αν και έχει ένα δορυφόρο σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη.
Ο Κοραντίνι, συντονιστής της ESA για αποστολές στο ηλιακό σύστημα, οραματίζεται μια συνεργασία με ανταποδοτικά ανταλλάγματα.
«Όπως σε κάθε σωστή οικογένεια, τη μία ημέρα πλένει τα πιάτα ο ένας σύζυγος, και την άλλη ο άλλος. Αν τα πλένει πάντοτε ο ένας από τους δύο, ο γάμος είναι καταδικασμένος».
Όλες αυτές οι συζητήσεις πιθανής συνεργασίας, έχουν ανησυχήσει κάποιους που φοβούνται τη μείωση της ανταγωνιστικότητας των ΗΠΑ στο Διάστημα και την απώλεια της πρωτοπορίας.
«Η NASA θα έπρεπε να κάνει επίδειξη των δυνατοτήτων της και να μην εμφανίζει την εικόνας μιας υπηρεσίας που χρειάζεται τη βοήθεια τρίτων», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Ρόμπερτ Ζουμπρίν, πρώην μηχανικός της Lockheed Martin και νυν επικεφαλής συμβουλευτικής υπηρεσίας της NASA για τις αποστολές στον Άρη.
Ο διατλαντικός αυτός διάλογος πραγματοποιείται σε σημαντική χρονική στιγμή. Η NASA βρίσκεται σε διαδικασία αναθεώρησης των στόχων της για την ανεύρεση νερού.
Την ίδια ώρα, άλλα ουράνια σώματα στο ηλιακό μας σύστημα αναφέρονται όλο και πιο συχνά στην ατζέντα της NASA ως πιθανοί προορισμοί για την αναζήτηση ζωής.
Αν και οι διεθνείς συνεργασίες δεν είναι κάτι νέο, συνήθως αφορούν πιο απομακρυσμένες αποστολές, όπως η συνεργασία της NASA με την ESA και την ιταλική διαστημική υπηρεσία για την αποστολή Cassini-Huygens στον Κρόνο και τον δορυφόρο του, Τιτάνα.
Νωρίτερα στο έτος που διανύουμε, η NASA και η ESA ανακοίνωσαν επίσης τη συνεργασία για την αποστολή οχήματος-δορυφόρου στην Ευρώπη, τον παγωμένο δορυφόρο του Δία.
Ο Άρης ωστόσο, είναι διαφορετική υπόθεση για τη NASA, που έχει διατηρήσει μια «κάντο-μόνος-σου» προσέγγιση, επιτρέποντας ωστόσο σε άλλες χώρες να προσθέσουν δικά τους επιστημονικά όργανα στα διαστημόπλοια της NASA.
Η πραγματικότητα όμως είναι ότι ο Άρης είναι πλέον πολύ ακριβός για μια μόνο χώρα, ειδικά με την προσθήκη της επιστροφής πετρωμάτων στη Γη, που προβλέπεται να κοστίσει πέντε δισεκατομμύρια δολάρια.
Τα αυξανόμενα προβλήματα και οι ανησυχίες για το πρόγραμμα του Άρη οφείλονται εν μέρει στην επιτυχία του. Παλαιότερες αποστολές προκάλεσαν περισσότερα ερωτήματα για την ύπαρξη ή όχι ζωής στον πλανήτη, η απάντηση των οποίων απαιτεί περισσότερη μελέτη, και περισσότερα κονδύλια. Οι πρώτες αμερικανικές αποστολές στον πλανήτη ήταν παρά γρήγορες διελεύσεις.
Το 1965, το Μάρινερ 4 έγινε το πρώτο διαστημόπλοιο που μετέδωσε 21 κοντινές φωτογραφίες του πλανήτη.
Οι αποτυχίες ενός δορυφόρου και ενός οχήματος εδάφους το 1999, οδήγησαν στη ριζική αναδιάρθρωση του προγράμματος, με την τελευταία δεκαετία να ανήκει κυριολεκτικά στην εξερεύνηση του πλανήτη.
Τα δύο οχήματα Spirit και Opportunity συνεχίζουν, παρά τα όποια προβλήματα τους, να λειτουργούν και να στέλνουν πολύτιμα δεδομένα από την επιφάνεια, ενώ το Phoenix Lander συνέλεξε πάγο, προτού σταματήσει τη λειτουργία λόγω του αρειανού χειμώνα.
«Το ερώτημα πλέον είναι, πώς συνεχίζουμε από εδώ και πέρα;» αναρωτιέται ο Σκοτ Χάμπαρντ, πρώην μεγάλο στέλεχος του διαστημικού προγράμματος της NASA και καθηγητής στο Στάνφορντ.
«Είμαστε πολύ κοντά στο σημείο όπου δεν θα μπορούμε να προχωρήσουμε μόνοι μας». | |
| | | | Admin
Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8056
Registration date : 10/07/2008
| | Θέμα: Απ: Εφημερίδα "Καθημερινή" : Αρχείο επιστημονικών άρθρων 2oo9 13.06.09 15:49 | |
| 09-06-09
Πρόγραμμα πυρηνικής σύντηξης, αξίας δισεκατομμυρίων, ξεκινά στη Γαλλία
Μικρής κλίμακας δοκιμαστικός αντιδραστήρας θα κατασκευαστεί στη νότια Γαλλία.
Η δυνατότητα εκμετάλλευσης της πυρηνικής σύντηξης (η διαδικασία που τροφοδοτεί τα ουράνια σώματα όπως ο Ήλιος με ενέργεια) θα αποτελέσει το αντικείμενο έρευνας προγράμματος αξίας δισεκατομμυρίων, για τους σκοπούς του οποίου θα κατασκευαστεί δοκιμαστικός πυρηνικός αντιδραστήρας.
Ο εν λόγω αντιδραστήρας θα κατασκευαστεί στη νότια Γαλλία το 2018. Ωστόσο, αρχικά θα κατασκευαστεί μοντέλο του υπό κλίμακα, για να διαπιστωθεί η βιωσιμότητά του.
«Ήδη βρίσκονται εν εξελίξει συζητήσεις σχετικά με το βέλτιστο δυνατό χρονοδιάγραμμα» ανακοίνωσε η Κατρίν Τσεσάρσκι, της Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας της Γαλλίας, συμπληρώνοντας πως καταστρώνεται στρατηγική ανάπτυξης και χρήσης της νέας συσκευής από την οργάνωση που έχει αναλάβει την ανάπτυξη του Διεθνούς Πειραματικού Θερμοπυρηνικού Αντιδραστήρα (ITER-International Thermonuclear Experimental Reactor), και κρίσιμες για το μέλλον του προγράμματος αποφάσεις θα ληφθούν εντός της επόμενης εβδομάδας.
Το όλο πρόγραμμα ξεκίνησε το 2006, ύστερα από δέκα χρόνια διαπραγματεύσεων.
Απώτερος στόχος είναι η δημιουργία ενός πεδίου δοκιμών στο Κανταράς, κοντά στη Μασσαλία, στο οποίο και θα αποδειχτεί εάν η ενέργεια που μπορεί να προκύψει από την πυρηνική σύντηξη μπορεί να αποτελέσει τη λύση στα ενεργειακά προβλήματα της ανθρωπότητας.
Το πρόγραμμα υποστηρίζουν η Ε.Ε., η Κίνα, η Ινδία, η Ν. Κορέα, η Ιαπωνία, η Ρωσία και οι ΗΠΑ, ενώ την πρόθεση συμμετοχής του έχει εκδηλώσει και το Καζακστάν.
Η πυρηνική σύντηξη αποτελεί ουσιαστικά τη σύντηξη των πυρήνων στοιχείων μικρού ατομικού βάρους, η οποία γίνεται εν μέσω πλάσματος, το οποίο έχει υπερθερμανθεί.
Η διαδικασία λαμβάνει χώρα μέσω σε έναν ειδικό αντιδραστήρα (επονομαζόμενο tokamak) και οδηγεί στη δημιουργία «βαρέων» στοιχείων και στην έκλυση τεραστίων ποσοτήτων ενέργειας.
Οι υποστηρικτές της πυρηνικής σύντηξης μιλούν για μια εξαιρετικά ασφαλή μέθοδο με ελάχιστα κατάλοιπα- εν αντιθέσει με τις σημερινές μεθόδους, οι οποίες βασίζονται στη σχάση.
Κατά την Τσεσάρσκι, τα πρώτα ολοκληρωμένα πειράματα θα ξεκινήσουν το 2018.
Ωστόσο, επεσήμανε τη σημασία των πρώιμων σταδίων, για τα οποία θα χρησιμοποιηθεί το «μοντέλο» του αντιδραστήρα, καθώς θα επιτρέψουν τον γρήγορο εντοπισμό και επίλυση απλών προβλημάτων.
Στα πρώτα πειράματα θα χρησιμοποιείται υδρογόνο- ωστόσο, μέχρι το 2026 θα λάβουν χώρα και οι πιο προχωρημένες δοκιμές (με χρήση τριτίου και δευτερίου), οι οποίες και θα αποδείξουν αν η πυρηνική σύντηξη μπορεί στα αλήθεια να αποτελέσει το ενεργειακό μέλλον της ανθρωπότητας.
Ο προϋπολογισμός του όλου προγράμματος ανέρχεται στα 10 δισεκατομμύρια ευρώ, ωστόσο υπολογίζεται πως οι απαιτήσεις του θα υπερβούν τα 20. | |
| | | | Admin
Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8056
Registration date : 10/07/2008
| | Θέμα: Απ: Εφημερίδα "Καθημερινή" : Αρχείο επιστημονικών άρθρων 2oo9 13.06.09 15:56 | |
| 11-06-09
Ο «Περιοδικός Πίνακας» της Χημείας αποκτά το 112ο στοιχείο
Όλη η Χημεία βασίζεται στον «Περιοδικό Πίνακα», που περιλαμβάνει τα χημικά στοιχεία που υπάρχουν στη φύση, όπως όλοι μάθαμε στο σχολείο. Σύντομα, η «Βίβλος» της χημείας θα αποκτήσει το 112ο στοιχείο της, ένα «υπερ-βαρύ» στοιχείο, προς το παρόν χωρίς όνομα, που προέκυψε από τις πολύχρονες μιας ομάδας Γερμανών επιστημόνων.
Μετά από μια δεκαετία πειραμάτων, που παρήγαγαν ένα άτομο του νέου στοιχείου, οι Γερμανοί ερευνητές, που πιστώθηκαν την ιστορική ανακάλυψη, με επικεφαλής τον καθηγητή Σίγκουρτ Χόφμαν του Κέντρου Έρευνας Βαριών Ιόντων, πρέπει να προτείνουν (όπως συνηθίζεται) ένα όνομα πριν το στοιχείο επίσημα προστεθεί στον Περιοδικό Πίνακα, σύμφωνα με το BBC. Παράλληλα, οι Γερμανοί επιστήμονες συνεχίζουν την έρευνα για να ανακαλύψουν και άλλα «υπερ-βαρέα» στοιχεία.
Ο Χόφμαν ξεκίνησε το 1976 την έρευνά του για νέες προσθήκες στον Περιοδικό Πίνακα. Τα πειράματα σύντηξης που έκανε με τους συνεργάτες του, ήδη έχουν αποκαλύψει νέα στοιχεία με ατομικούς αριθμούς 107 - 111, που είναι πλέον γνωστά ως «υπερ-βαρέα» στοιχεία (οι αριθμοί αντιπροσωπεύουν τον αριθμό των πρωτονίων που, μαζί με τα νετρόνια, δίνουν στο άτομο τη μάζα του).
Τώρα ο Χόφμαν προχώρησε την ανακάλυψη ενός ακόμα στοιχείου με τον αριθμό 112, χρησιμοποιώντας έναν επιταχυντή σωματιδίων μήκους 120 μέτρων, με τον οποίο έστειλε μια ακτίνα φορτισμένων ατόμων ψευδαργύρου (ή ιόντων ψευδαργύρου) πάνω σε άτομα μολύβδου. Οι πυρήνες των δύο στοιχείων συγχωνεύθηκαν (συντήχθηκαν) και από τη διαδικασία αυτή προέκυψε ο πυρήνας του νέου στοιχείου, που είναι ιδιαίτερα μεγάλος, βαρύς και ασταθής. Οι πυρήνες αυτοί αρχίζουν να αποσυντίθενται πολύ γρήγορα μετά το σχηματισμό τους, σε λίγα μόλις χιλιοστά του δευτερολέπτου.
Επειδή τέτοια πειράματα παράγουν τελικά ελάχιστες επιτυχείς συντήξεις, οι επιστήμονες χρειάζονται όλο και μεγαλύτερους και ισχυρότερους επιταχυντές σωματιδίων για να βρουν τέτοια «φευγαλέα» και ασταθή στοιχεία. Για το λόγο αυτό, πέρασε πολύς καιρός μετά την αρχική ανακάλυψη του στοιχείου 112, μέχρι η Διεθνής Ένωση Καθαρής και Εφαρμοσμένης Χημείας (IUPAC) επίσημα να αναγνωρίσει το στοιχείο. Η ανακάλυψή του από τον Χόφμαν έπρεπε να επιβεβαιωθεί και από άλλους χημικούς με ανεξάρτητα πειράματα και μέχρι τώρα μόνο τέσσερα άτομα του στοιχείου 112 έχουν παρατηρηθεί.
Η Διεθνής Ένωση Καθαρής και Εφαρμοσμένης Χημείας (IUPAC) προσωρινά «βάφτισε» το στοιχείο 112 με το λατινικό όνομα «ununbium» (ununbi σημαίνει 112 στα λατινικά), αλλά ο Χόφμαν ήδη ψάχνει για κάποιο άλλο όνομα.
Επιστημονικές ομάδες από τη Ρωσία, τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία συμμετέχουν σε μια ιδιότυπη διεθνή «κούρσα» ανακάλυψης νέων βαρύτερων χημικών στοιχείων. Το 2006 μια ρωσική ερευνητική ομάδα από το Κοινό Ινστιτούτο Πυρηνικής Έρευνας (JINR) ισχυρίστηκε ότι ανακάλυψε το στοιχείο 118, «βομβαρδίζοντας» το στοιχείο καλιφόρνιο με ακτίνες ιόντων ασβεστίου. Από την πλευρά τους, οι Γερμανοί, υπό τον Χόφμαν, κάνουν νέα πειράματα πιστεύοντας ότι πλησιάζουν στην ανακάλυψη του στοιχείου 120. | |
| | | | Admin
Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8056
Registration date : 10/07/2008
| | | | | Admin
Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8056
Registration date : 10/07/2008
| | Θέμα: Απ: Εφημερίδα "Καθημερινή" : Αρχείο επιστημονικών άρθρων 2oo9 07.07.09 16:46 | |
| 26-06-09
Κομήτης ισοπέδωσε τη Σιβηρία το 1908
Η μυστηριώδης τεράστια έκρηξη, ισοδύναμη με πυρηνική βόμβα ισχύος 20 μεγατόνων, η οποία, το 1908, ισοπέδωσε μια δασική έκταση εκατοντάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων στην ερημική περιοχή Τουγκούσκα της Σιβηρίας, σχεδόν σίγουρα προκλήθηκε από έναν κομήτη που εισήλθε στην ατμόσφαιρα της Γης, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική έρευνα.
Η νέα εκτίμηση έγινε από ερευνητές του πανεπιστημίου Κορνέλ των ΗΠΑ, υπό τον καθηγητή μηχανολογίας Μάικλ Κέλι, και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Geophysical Research Letters» που εκδίδει η Αμερικανική Γεωφυσική Ένωση, σύμφωνα με τις ηλεκτρονικές υπηρεσίες Science Daily και New Scientist και την εφημερίδα Independent.
To συμπέρασμα βασίστηκε σε μια μάλλον απρόσμενη ιδέα, τις εξατμίσεις του διαστημικού λεωφορείου της NASA, ένα αιώνα μετά την έκρηξη. Σύμφωνα με τους ερευνητές, το μυστήριο λύνεται μέσω της μελέτης των φωτεινών κατά τη νύχτα σύννεφων, που αποτελούνται από σωματίδια πάγου και σχηματίζονται μόνο σε μεγάλο υψόμετρο (περίπου 85 χλμ., από το έδαφος) και σε πολύ κρύες θερμοκρασίες.
Σύμφωνα με τους Αμερικανούς επιστήμονες, υπάρχουν πλέον ισχυρά στοιχεία ότι η Γη χτυπήθηκε από κομήτη το 1908. Οι τεράστιες ποσότητες υδρατμών που διαχύθηκαν στην ατμόσφαιρα από τον παγωμένο πυρήνα του εισερχόμενου και διασπώμενου κομήτη, δημιούργησαν τεράστιες περιδινήσεις με τρομακτική ενέργεια στην ατμόσφαιρα, γεγονός που εξηγεί γιατί, μια μόλις μέρα μετά το περιστατικό της Τουγκούσκα, υπήρχαν τις επόμενες νύχτες ορατά λαμπερά σύννεφα σε απόσταση πολλών χιλιάδων χιλιομέτρων μακριά, μέχρι τη Ευρώπη. Οι περιδινήσεις αυτές, κατά τον Κέλι, υπάρχουν στην θερμόσφαιρα, το στρώμα της ατμόσφαιρας για το οποίο λίγα πράγματα είμαι γνωστά, καθώς είναι πολύ ψηλά για να μελετηθεί από αεροπλάνα και μετεωρολογικά μπαλόνια.
Ένα παρόμοιο φαινόμενο -που βοήθησε τους ερευνητές να το συνδέσουν με το περιστατικό της Σιβηρίας- συμβαίνει όταν το διαστημικό λεωφορείο εκτοξεύεται και αφήνει πίσω του μια στήλη από τις εξατμίσεις των καυσίμων του. Μια μόνο πτήση ενός διαστημικού λεωφορείου εκπέμπει 300 τόνους υδρατμών στην θερμόσφαιρα της Γης (έναντι 100.000 τόνων που εκτιμάται ότι απελευθέρωσε ο κομήτης πάνω από τη Σιβηρία). Τα σωματίδια του νερού από τις εξατμίσεις αυτές έχει διαπιστωθεί ότι ταξιδεύουν μέχρι το Βόρειο και το Νότιο Πόλο, όπου σχηματίζουν τα λαμπερά τη νύχτα σύννεφα στο ύψος της μεσόσφαιρας (το στρώμα της ατμόσφαιρας που είναι κάτω από την θερμόσφαιρα), σε θερμοκρασίες μείον 117 βαθμών Κελσίου.
Ο Κέλι και οι συνεργάτες του μελέτησαν διαδοχικές πτήσεις των διαστημικών λεωφορείων μεταξύ 1997 - 2007 και παρατήρησαν ότι ακολούθησε, μετά από κάθε εκτόξευση, ο σχηματισμός αυτών των λαμπερών νυχτερινών σύννεφων. Ο Κέλι θεωρεί ότι κάτι ανάλογο συνέβη το 1908, όταν μετά την πτώση του κομήτη στη Σιβηρία, οι νυχτερινοί ουρανοί φωτίστηκαν με λαμπρότητα για αρκετές νύχτες μέχρι την Ευρώπη. Σύμφωνα με τις επιστημονικές εκτιμήσεις, ο κομήτης άρχισε να διαλύεται στο ίδιο περίπου υψόμετρο που το διαστημικό λεωφορείο αφήνει το ίχνος της εξάτμισής του μετά την εκτόξευσή του. Και στις δύο περιπτώσεις οι υδρατμοί εισήλθαν στην γήινη ατμόσφαιρα προκαλώντας το φαινόμενο των λαμπρών νυχτερινών ουρανών.
Το αίνιγμα είναι πώς οι υδρατμοί κατάφεραν να ταξιδεύσουν τόσο μακριά χωρίς να διαλυθούν.Οι επιστήμονες το αποδίδουν στην ύπαρξη των περιδινήσεων υψηλής ενέργειας στην ανώτερη ατμόσφαιρα, που μπορούν να μεταφέρουν τα σωματίδια νερού με ταχύτητα 500 μέτρων το δευτερόλεπτο.
Πάντως δεν έχουν όλοι οι επιστήμονες πειστεί με τη νέα ερμηνεία και ορισμένοι υποστηρίζουν ότι το περιστατικό της Σιβηρίας προκλήθηκε από πτώση μετεωρίτη,υπολείμματα του οποίου όμως δεν έχουν βρεθεί. | |
| | | | Admin
Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8056
Registration date : 10/07/2008
| | Θέμα: Απ: Εφημερίδα "Καθημερινή" : Αρχείο επιστημονικών άρθρων 2oo9 07.07.09 16:57 | |
| 26-06-09
Τα περιστέρια καταλαβαίνουν από τέχνη
Ερευνητές του πανεπιστημίου Κέιο του Τόκιο, υπό τον καθηγητή Σιγκέρου Γουατανάμπε, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, διαπίστωσαν, μετά από σχετικά πειράματα, ότι τα περιστέρια όχι μόνο έχουν «προχωρημένες αντιληπτικές ικανότητες», αλλά μπορούν να διακρίνουν ανάμεσα σε έναν «καλό» και σε έναν «κακό» πίνακα ζωγραφικής, αναγνωρίζοντας την ομορφιά σε ένα καλλιτεχνικό έργο, με τον ίδιο λίγο-πολύ τρόπο που και οι άνθρωποι το κάνουν.
Οι επιστήμονες - που πρόσφατα είχαν δημοσιεύσει σχετική έρευνα ότι τα περιστέρια μπορούν να ξεχωρίσουν ένα πίνακα του Μονέ από έναν του Πικάσο - αυτή τη φορά προσπάθησαν να ανακαλύψουν κατά πόσο τα συγκεκριμένα πουλιά, πέρα από την αναγνώριση ενός διαφορετικού πίνακα, προτιμούν τον ένα από τον άλλο.
Για το πείραμα, χρησιμοποιήθηκαν πίνακες ζωγραφικής από παιδιά του δημοτικού, οι οποίοι είχαν ξεχωριστεί σε δύο κατηγορίες, «καλούς» και «κακούς», από τους δασκάλους τους και από άλλους ενήλικες. Οι Ιάπωνες επιστήμονες έδειξαν τους πίνακες αυτούς σε οθόνη στα περιστέρια και τους έδιναν φαγητό ως ανταμοιβή, όταν διάλεγαν με το ράμφος τους έναν «καλό» πίνακα, ενώ δεν τους έδιναν τίποτε, αν διάλεγαν ένα «κακό» πίνακα.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μια πλειάδα εικόνων, από παστέλ μέχρι υδατογραφίες, από προσωπογραφίες μέχρι τοπία, που πάντα ήσαν ταξινομημένα σε «καλά» και «κακά». Στη διάρκεια του πειράματος, που κράτησε ένα μήνα, τα περιστέρια έμαθαν να ραμφίζουν μόνο τους «καλούς» πίνακες. Όμως το πιο σημαντικό είναι ότι έκαναν κάτι τέτοιο και σε πίνακες που ποτέ πριν δεν είχαν ξαναδεί, με άλλα λόγια είχαν σταδιακά αναπτύξει ένα καλλιτεχνικό αισθητήριο.
Η ικανότητα αυτή των περιστεριών δεν έχει αποδειχτεί (ακόμα τουλάχιστον!) ότι αφορά προωθημένες καλλιτεχνικές εκτιμήσεις, όπως αυτές που κάνει ένας κριτικός τέχνης, όπως φρόντισε να διευκρινίσει ο καθηγητής Γουατανάμπε. Παρόλα αυτά, πρόσθεσε πως «η νέα έρευνα έδειξε ότι τα περιστέρια είναι ικανά να διακρίνουν τους καλούς και όμορφους πίνακες, με τον τρόπο που ένας μέσος άνθρωπος το κάνει». Η έρευνα πρόκειται να δημοσιευτεί στο περιοδικό «Animal Cognition». | |
| | | | Admin
Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8056
Registration date : 10/07/2008
| | Θέμα: Απ: Εφημερίδα "Καθημερινή" : Αρχείο επιστημονικών άρθρων 2oo9 07.07.09 17:09 | |
| 26-06-09
Spaceport America: ανοίγοντας το δρόμο προς το διάστημα
Ξεκίνησαν την Παρασκευή οι εργασίες κατασκευής το πρώτου, εξειδικευμένου για χρήση από ιδιωτικές εταιρείες, διαστημοδρομίου.
Το όνομα αυτού: Spaceport America. Πρόκειται για το πρώτο διαστημοδρόμιο στον κόσμο το οποίο θα κατασκευαστεί για δραστηριότητες οικονομικού χαρακτήρα, από ιδιωτικές εταιρείες.
Οι εργασίες ξεκίνησαν την Παρασκευή στην έρημο του Νέου Μεξικού και οι πρώτοι πελάτες έχουν κλείσει ήδη τις θέσεις τους: 250 διαστημικοί τουρίστες από το 2010, με το «εισιτήριο» του καθενός να κοστίζει 200.000 δολάρια.
Στο επίκεντρο της τελετής εγκαινίων βρέθηκε η εκτόξευση μοντέλων πυραύλων.
«Η σημερινή ημέρα θα αποτελέσει σήμα ότι η Αμερική πρέπει να αποκτήσει την πρωτοκαθεδρία στο διάστημα, τόσο για λόγους εθνικών συμφερόντων, όσο και οικονομικής/ εμπορικής φύσης» είπε ο Μπιλ Ρίτσαρντσον, κυβερνήτης του Νέου Μεξικού.
Ανάμεσα στους πελάτες που αναμένουν με αγωνία το ξεκίνημα της λειτουργίας του διαστημοδρομίου είναι η Λίνα Μποροντίνα- Μπιρτς, επίδοξη διαστημική τουρίστρια.
«Το βρίσκω τόσο συναρπαστικό. Μέχρι τώρα, έμοιαζε με επιστημονική φαντασία» είπε η 40χρονη φαρμακοποιός από το Σαν Ντιέγκο, η οποία μεγάλωσε στη Σοβιετική Ένωση τον καιρό που βρισκόταν ακόμη σε εξέλιξη ο «αγώνας για την κατάκτηση του Διαστήματος» και έβαλε υποθήκη το σπίτι της για να συγκεντρώσει τα χρήματα για το εισιτήριο.
Το πρόγραμμα χρηματοδοτείται από την αμερικανική κυβέρνηση και το κόστος του ανέρχεται στα 200 εκατομμύρια δολάρια. Βασικό του χαρακτηριστικό θα είναι ένας διάδρομος τριών χιλιομέτρων, από τον οποίο θα απογειώνονται τα αεροσκάφη-φορείς, στα οποία θα επιβαίνουν τα «τουριστικά» διαστημόπλοια. Τα εν λόγω σκάφη θα εγκαταλείπουν τα αεροπλάνα-φορείς σε ένα ύψος και στη συνέχεια θα μπαίνουν σε τροχιά, για να επιστρέψουν αργότερα στο διαστημοδρόμιο. Η συνολική διάρκεια των πτήσεων αυτών θα φτάνει τις δύο ώρες, κατά τις οποίες οι τουρίστες θα βιώνουν πέντε λεπτά συνθηκών μηδενικής βαρύτητας.
Στο όλο πρόγραμμα έχουν δηλώσει συμμετοχή εταιρείες-κολοσσοί του χώρου, όπως η VirgiGalactic του Βρετανού δισεκατομμυριούχου Σερ Ρίτσαρντ Μπράνσον, η XCOR Aerospace και η Armadillo Aerospace.
«Είναι πραγματικότητα: Δε μιλάμε πλέον για σχέδια πάνω σε χαρτιά» είπε ο Στηβ Λαντίν, διευθυντής του διαστημοδρομίου, ο οποίος, αναφορικά με τις χρησιμότητες του προγράμματος, δήλωσε πως «θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας, θα ανοίξει νέους ορίζοντες για τους φοιτητές που ονειρεύονται καριέρες που έχουν να κάνουν με τα μαθηματικά και την επιστήμη εδώ στο Νέο Μεξικό, ενώ θα φέρει τουρισμό και μακροπρόθεσμη οικονομική δραστηριότητα».
Ήδη βρίσκεται εν εξελίξει η κατασκευή του SpaceShipTwo: πρόκειται για το διάδοχο του SpaceShipOne της VirgiGalactic, το οποίο το 2004 ήταν το πρώτο ιδιωτικά κατασκευασμένο επανδρωμένο σκάφος που έφτασε στο διάστημα. Το SpaceShipTwo θα μεταφέρεται από ένα «μητρικό» σκάφος-φορέα, το White Knight Two, τα αποκαλυπτήρια του οποίου έγιναν το καλοκαίρι του 2004 - το οποίο και θα μεταφέρει το SpaceShipTwo σε θέση εκτόξευσης.
Το Spaceport America θα είναι έτοιμο μέσα στο καλοκαίρι του 2010. | |
| | | | Admin
Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8056
Registration date : 10/07/2008
| | Θέμα: Απ: Εφημερίδα "Καθημερινή" : Αρχείο επιστημονικών άρθρων 2oo9 07.07.09 17:15 | |
| 26-06-09
«Προέκταση στα άστρα» από την Ινδία
Για δυναμική έξοδο στο διάστημα ετοιμάζεται η ινδική διαστημική υπηρεσία.
Το διπλασιασμό των κερδών της στα 120 εκατομμύρια το χρόνο σχεδιάζει η διαστημική υπηρεσία της Ινδίας, καθώς, όπως ανακοίνωσε ο επικεφαλής της, θα αυξήσει δραματικά τις εκτοξεύσεις δορυφόρων, διεκδικώντας έτσι μεγαλύτερο τμήμα του διαστημικού χώρου.
Τον περασμένο Απρίλιο η Ινδία έστειλε 10 δορυφόρους σε τροχιά με τη χρήση μόνο ενός πυραύλου, εκδηλώνοντας με αυτό τον τρόπο την πρόθεσή της να κινηθεί δυναμικά στον εν λόγω τομέα. Επίσης, τον προηγούμενο Οκτώβριο έστειλε την πρώτη μη επανδρωμένη αποστολή της στη Σελήνη, ακολουθώντας τα βήματα της Κίνας.
Ο Ινδικός Οργανισμός Διαστημικών Ερευνών (ISRO) έχει υπογράψει συμφωνία με 26 χώρες για εκτοξεύσεις δορυφόρων και κοινά ερευνητικά προγράμματα. Στις χώρες αυτές περιλαμβάνονται η Ρωσία, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία, η Νότια Αφρική και η Βραζιλία.
«Ανοίγουμε την αγορά μας, και μέχρι τον επόμενο Μάρτιο πιστεύουμε πως το συνολικά έσοδα από τις δραστηριότητές μας θα ανέρχονται στα 120 εκατομμύρια δολάρια» είπε ο Μανταβάν Ναΐρ, πρόεδρος του ISRO.
Στα πλαίσια αυτού του ανοίγματος, η Ινδία αναπτύσσει το GSLV Mark 3, όχημα εκτόξευσης δορυφόρων εξαιρετικά χαμηλού κόστους. Ο συγκεκριμένος πύραυλος θα διπλασιάσει τις δυνατότητες του ISRO, ενώ θα μειώσει τα κόστη κατά 30%.
«Η διαστημική τεχνολογία μας έχει ωριμάσει, και πλέον έχουμε εδραιωθεί ως ένας αποτελεσματικός πάροχος υπηρεσιών κατασκευής/ εκτόξευσης δορυφόρων» συμπλήρωσε ο Ναΐρ.
Μέσα στο 2009, ο ISRO ετοιμάζεται να εκτοξεύσει πέντε δορυφόρους.
Τον Απρίλιο, η Ινδία εκτόξευσε έναν κατασκοπευτικό δορυφόρο ισραηλινής κατασκευής, υπογραμμίζοντας τις ολοένα και στενότερες σχέσεις ανάμεσα στις δύο χώρες - καθώς το Ισραήλ είναι, μετά τη Ρωσία, ο δεύτερος μεγαλύτερος προμηθευτής όπλων της Ινδίας.
Επίσης, ο ISRO φιλοδοξεί να συνεργαστεί και με τις ΗΠΑ, βασιζόμενος στις εξαιρετικά φθηνές υπηρεσίες που μπορεί να προσφέρει.
Η πρώτη ινδική επανδρωμένη αποστολή στη Σελήνη είναι προγραμματισμένη για το 2015. | |
| | | | Admin
Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8056
Registration date : 10/07/2008
| | Θέμα: Απ: Εφημερίδα "Καθημερινή" : Αρχείο επιστημονικών άρθρων 2oo9 07.07.09 18:36 | |
| 29-06-09
Άλφρεντ Ράσελ Γουάλας: το άγνωστο «αντίπαλο δέος» του Καρόλου Δαρβίνου Ένας ξεχασμένος θεωρητικός της Εξέλιξης.
Διακόσια χρόνια μετά τη γέννηση του «πατέρα» της εξελικτικής θεωρίας, Καρόλου Δαρβίνου και 150 χρόνια μετά την κυκλοφορία του διάσημου έργου του, «Η προέλευση των ειδών», ένα όνομα αρχίζει να ακούγεται όλο και συχνότερα στους ακαδημαϊκούς κύκλους των βιολόγων και των ιστορικών: πρόκειται για αυτό του Άλφρεντ Ράσελ Γουάλας, ενός Βρετανού συλλέκτη εντόμων και πουλιών, ο οποίος το 1854 ξεκίνησε για τη Σιγκαπούρη. Οκτώ χρόνια και 23.000 χιλιόμετρα αργότερα, επέστρεψε στη Μ. Βρετανία ως ένας από τους πλέον αναγνωρισμένους βιολόγους- δίπλα στον Κάρολο Δαρβίνο,.
Ο Τζωρτζ Μπεκαλόνι, Βρετανός εξελικτικός βιολόγος, έχει αναλάβει να δώσει στον - ξεχασμένο, καθώς επισκιάστηκε από το Δαρβίνο - Γουάλας τη θέση που του αξίζει στην ιστορία, μαζί με το Φρεντ Λάνγκφορντ Έντουαρντς, καλλιτέχνη ο οποίος έχει αναλάβει να δημιουργήσει ένα οπτικοακουστικό έργο για το οκταετές ταξίδι του βιολόγου στη νοτιοανατολική Ασία.
Ο Γουάλας έκανε τις έρευνές του μέσα σε οκτώ χρόνια, εν αντιθέσει με το Δαρβίνο, του οποίου διήρκεσαν δύο δεκαετίες - οπότε και η «Προέλευση των Ειδών» θεωρείται ως πιο λεπτομερής σαν επιστημονικό έργο - ωστόσο, ο Γουάλας έκανε τις έρευνές του και δημοσίευσε τα αποτελέσματά τους πριν το Δαρβίνο, γι' αυτό και ο Μπεκαλόνι πιστεύει πως είναι αντίστοιχος του μεγάλου ερευνητή.
Πολύ συχνά ταξιδεύοντας μόνο με ένα βοηθό και ερχόμενος αντιμέτωπος με τους μουσώνες της νοτιοανατολικής Ασίας και την ελονοσία, ο Γουάλας συγκέντρωσε περισσότερο από 125.000 δείγματα πουλιών, εντόμων και άλλων εκπροσώπων του ζωικού βασιλείου. Χιλιάδες από αυτά ήταν παντελώς άγνωστα στη Δύση. Σκότωσε 17 ουραγκοτάνγκους, των οποίων τα δέρματα έστειλε πίσω στη Βρετανία, έμαθε να εκτιμά τη γεύση του ντούριαν (ένα φρούτο γνωστό για τα αγκάθια και το δυνατό του άρωμα) και κατέγραψε τους κώδικες ηθικής και τις διανοητικές ικανότητες των Ντυάκ του Βόρνεο. Ωστόσο, η μεγαλύτερη συνεισφορά του στην επιστήμη ήταν οι παρατηρήσεις του πάνω στο αρχιπέλαγος Μαλάι στους τομείς της Εξέλιξης και της φυσικής επιλογής.
Το 1855, παρέθεσε το «νόμο Σαραουάκ» - από την περιοχή όπου τον κατέγραψε, σήμερα περιοχή της Μαλαισίας- στην οποία χαρακτήρισε την εξέλιξη ως τα κλαδιά ενός δέντρου. Ένα χρόνο μετά, έκανε την πρόταση η οποία έγινε αργότερα ως γνωστή σαν «Γραμμή Γουάλας», μετά από ταξίδια στο Μπαλί και το Λομπόκ (στη σημερινή Ινδονησία). Παρατήρησε ότι τα είδη πουλιών είχαν διαφορές σε κάθε νησί, και κατέληξε πως ένα βαθύ υποθαλάσσιο ρήγμα αποτελεί τη νοητή γραμμή η οποία διαχωρίζει τα είδη ζώων της νοτιοανατολικής Ασίας και της Αυστραλασίας.
Δύο χρόνια μετά από αυτό, ο Γουάλας παρουσίασε τη θεωρία της φυσικής επιλογής - ή, πολύ απλά, της επιβίωσης των πιο δυνατών - ενώ ήταν κλινήρης με ελονοσία σε ένα από τα νησιά της περιοχής.
Η θεωρία αυτή παρουσιάστηκε μαζί με την αντίστοιχη του Δαρβίνου στη Linnean Society του Λονδίνου την 1η Ιουλίου του 1858. Με την επιστροφή του στην Αγγλία το 1862, ο Γουάλας έγινε δεκτός σε ένα «κλαμπ» επιστημόνων, όπου επίσης συμμετείχαν ο Δαρβίνος, ο Σερ Τσαρλς Λάιελ, ο Τζόζεφ Χούκερ και ο Τόμας Χένρυ Χάξλεϊ.
Ο Γουάλας έγινε ένας από τους πιο φημισμένους επιστήμονες της εποχής του, δημοσιεύοντας πάνω από 800 άρθρα και 22 βιβλία μέσα στα επόμενα 50 χρόνια. Ήταν ένας από τους πρωτεργάτες του κινήματος εναντίον των εμβολιασμών, καθώς και ο «πατέρας» της βιογεωγραφίας, δηλαδή της μελέτης της γεωγραφικής κατανομής ειδών ζώων και φυτών.
«Ήταν ένας ασυνήθιστα ανοιχτόμυαλος άνθρωπος» είπε ο Τσαρλς Σμιθ, καθηγητής και βιβλιοθηκάριος του πανεπιστημίου του Δυτικού Κεντάκι, ο οποίος διατηρεί ιστοσελίδα αφιερωμένη στον Γουάλας. «Ενδιαφερόταν περισσότερο για τη σχέση της επιστήμης με την ανθρωπότητα από ότι οποιοσδήποτε άλλος σύγχρονός του. Για αυτό και ενδιαφερόταν τόσο για θέματα κοινωνικής φύσης» συμπλήρωσε.
Ο Γουάλας πέθανε το 1913 σε ηλικία 90 ετών. Με την πάροδο των χρόνων έπεσε στην αφάνεια, μαζί με άλλους μεγάλους επιστήμονες του χώρου (όπως ο επίσης Βρετανός επιστήμονας Πάτρικ Μάθιους και ο Γάλλος Ζαν Μπατίστ ΛεΜαρκ), των οποίων οι παρατηρήσεις και τα συμπεράσματα έγιναν «ψιλά γράμματα», καθώς επισκιάστηκαν από το ερευνητικό έργο του Καρόλου Δαρβίνου.
Ο Μπεκαλόνι «ανακάλυψε» το Γουάλας σαν φοιτητής, ενώ μελετούσε το μιμητισμό στις πεταλούδες. Η ενασχόλησή του με την «αποκατάσταση» της μνήμης του ερευνητή άρχισε μετά από την επίσκεψή του στον τάφο του Γουάλας στο Ντόρσετ της Αγγλίας.
Η χρηματοδότησή του προέρχεται από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου. Μία από τις βασικές του υποθέσεις- επιχειρήματα όσον αφορά την αξία του έργου του Γουάλας είναι ότι ο Δαρβίνος μεταχειρίστηκε «σκιώδη» μέσα για να διασφαλίσει πως η μελέτη του δε θα επισκιαζόταν από το έργο του «ανταγωνιστή» του. Επίσης, ο Ρόι Ντέηβις, συγγραφέας του βιβλίου «The Darwin Conspiracy» ( «Η συνωμοσία του Δαρβίνου» ) έχει φτάσει στο σημείο να εκτοξεύσει κατηγορίες εναντίον του Δαρβίνου πως έκλεψε τις κεντρικές ιδέες από τη δουλειά του Γουάλας.
Ωστόσο, δεν είναι λίγοι αυτοί οι οποίο αμφισβητούν το έργο του Γουάλας, καθώς θεωρούν πως οι υποστηρικτές του υπερβάλλουν.
Κατά τον Πήτερ Μπόουλερ, καθηγητή του πανεπιστημίου του Μπέλφαστ, ο οποίος έχει εξειδικευτεί στη μελέτη της εξελικτικής θεωρίας: «Πόσα χρόνια θα χρειαζόταν ο Γουάλας για να συλλέξει τις λεπτομερείς πληροφορίες οι οποίες και έκαναν γνωστό το 'Η Εξέλιξη των Ειδών'; «, συμπληρώνοντας ότι «χωρίς το Δαρβίνο, δεν πιστεύω ότι θα είχε συζητηθεί ιδιαίτερα η θεωρία της φυσικής επιλογής μέσα στις δεκαετίες του 1860 και του 1870».
Επίσης, αμφιλεγόμενη είναι και η θέση του Γουάλας όσον αφορά τον πνευματισμό: ένα εξαιρετικά δημοφιλές τότε κίνημα, σύμφωνα με το οποίο τα πνεύματα των νεκρών μπορούν να κληθούν και να επικοινωνήσουν με τους ζωντανούς. Ο Γουάλας ήταν υποστηρικτής του πνευματισμού, καθώς υποστήριζε πως η ανάπτυξη του ανθρώπινου μυαλού, καθώς και κάποια σωματικά χαρακτηριστικά καθορίζονται από αόρατες δυνάμεις παρά από φυσική επιλογή - κάτι το οποίο έπληξε την επιστημονική του υπόληψη. | |
| | | | Admin
Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8056
Registration date : 10/07/2008
| | Θέμα: Απ: Εφημερίδα "Καθημερινή" : Αρχείο επιστημονικών άρθρων 2oo9 07.07.09 20:02 | |
| 29-06-09
Δημιουργήθηκε ο πρώτος στερεός κβαντικός επεξεργαστής
Οι υπολογιστές του μέλλοντος πιθανότατα θα είναι κβαντικοί, χρησιμοποιώντας τις θαυμαστές ιδιότητες του κόσμου των κβάντων, ώστε να αυξήσουν σε μεγάλο βαθμό την χωρητικότητα και της ταχύτητα επεξεργασίας των πληροφοριών. Ένα ακόμα βήμα γι' αυτό τον πολύ δύσκολο στόχο -πάνω στον οποίο παλεύουν, χρόνια τώρα, πολυάριθμες ερευνητικές ομάδες σε όλο τον κόσμο- έγινε από μια ομάδα Αμερικανών επιστημόνων, που δημιούργησαν τον πρώτο κβαντικό επεξεργαστή στερεάς κατάστασης, με την χρήση παρόμοιων τεχνικών με αυτές που χρησιμοποιεί η βιομηχανία παραγωγής επεξεργαστών πυριτίου.
Η ανακάλυψη έγινε από ερευνητές του Τμήματος Φυσικής πανεπιστημίου Γιέηλ των ΗΠΑ, υπό τον φυσικό Λεονάρντο ΝτιΚάρλο, και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Nature». Μέχρι τώρα είχε αποδειχτεί τρομερά δύσκολο να δημιουργηθούν τμήματα ενός κβαντικού υπολογιστή (στη συγκεκριμένη περίπτωση του επεξεργαστή) από τα συνήθη στερεά υλικά. Ο επεξεργαστής χρησιμοποίησε δύο προγράμματα επεξεργασίας, που αποκαλούνται κβαντικοί αλγόριθμοι, για να λύσει δύο διαφορετικά προβλήματα.
Οι κλασικοί υπολογιστές χρησιμοποιούν μια σειρά από «0» και «1» για να αποθηκεύσουν και να μεταφέρουν τις πληροφορίες. Όμως τα κβαντικά συστήματα αξιοποιούν την λεγόμενη «υπέρθεση», όπου όλοι οι δυνατοί δυνατοί συνδυασμοί μπορούν να υπάρχουν ταυτόχρονα, γεγονός που αυξάνει τρομερά την ποσότητα των πληροφοριών και την ταχύτητα επεξεργασίας τους.
Τα λεγόμενα «κβαντικά bits» (qubits) μπορούν επίσης να αξιοποιήσουν μια άλλη παράξενη κβαντική ιδιότητα, την «κβαντική εμπλοκή», κατά την οποία η κατάσταση μιας κβαντικής μονάδας πληροφορίας (δηλαδή ενός qubit) επηρεάζει αυτομάτως την κατάσταση ενός άλλου qubit που βρίσκεται σε απόσταση. Έτσι, οι κβαντικοί υπολογιστές θα μπορούν να χρησιμοποιούν «qubits σε κβαντική εμπλοκή» για να επεξεργάζονται αστραπιαία τις πληροφορίες.
Μέχρι τώρα είχαν δημιουργηθεί κβαντικοί αλγόριθμοι, αλλά για χρήση μόνο σε εξωτικά συστήματα που χρησιμοποιούσαν λέιζερ η αιωρούμενα ιόντα με τη βοήθεια ισχυρών μαγνητών. Τώρα, είναι η πρώτη φορά που δημιουργήθηκε ένας πιο?προσγειωμένος κβαντικός επεξεργαστής, πλησιέστερα στην στερεή φύση και στην λειτουργία των σημερινών επεξεργαστών.
Η συσκευή που έφτιαξε η ομάδα του Γιέηλ, αποτελείται από δύο «transmon qubits», δηλαδή από μικροσκοπικά κομμάτια ενός υπεραγώγιμου υλικού, το οποίο αποτελείται από ένα φιλμ νιοβίου πάνω σε ένα λεπτό υπόστρωμα οξειδίου του αλουμινίου, όπου έχουν χαραχτεί κενά. Το ηλεκτρικό ρεύμα διατρέχει αυτά τα κενά, ενώ τα δύο qubits του πρωτότυπου αυτού ηλεκτρονικού επεξεργαστή είναι διαχωρισμένα από μια κοιλότητα που περιέχει μικροκύματα.
Το πλεονέκτημα είναι ότι όλη η συσκευή αποτελείται από στερεά υλικά, ενώ παράγεται με την χρήση καθιερωμένων βιομηχανικών τεχνικών. Όμως υπάρχουν και σημαντικές διαφορές με έναν συμβατικό κομπιούτερ, αφού ο νέος κβαντικός επεξεργαστής λειτουργεί λίγο πάνω από την θερμοκρασία του απολύτου μηδενός (μείον 273,15 βαθμοί Κελσίου), γεγονός που απαιτεί εξειδικευμένη τεχνολογία ψύξης.
Οι ερευνητές κατάφεραν να ελέγξουν το κβαντικό σύστημα χρησιμοποιώντας τα μικροκύματα με τέτοια συχνότητα, ώστε τα qubits να εισέρχονται στην κατάσταση της «κβαντικής εμπλοκής» και της «κβαντικής υπέρθεσης». Οι επιστήμονες μπόρεσαν να διατηρήσουν την κατάσταση αυτή για ένα μικρο-δευτερόλεπτο, που -για τα κβαντικά δεδομένα- είναι πραγματικά μεγάλο διάστημα. Μέχρι τώρα η κβαντική εμπλοκή και υπέρθεση είχε διατηρηθεί μόλις για ένα νανο-δευτερόλεπτο, αλλά με την αύξηση πια σε ένα μικρο-δευτερόλεπτο (χίλιες φορές περισσότερο), υπάρχει επαρκής χρόνος για να «τρέξουν» οι αλγόριθμοι επεξεργασίας.
Το σύστημα επεξεργάστηκε δύο αλγορίθμους γραμμένους ειδικά για κβαντικά συστήματα. Ο ένας, ο λεγόμενος «αλγόριθμος αναζήτησης του Γκρόβερ», χρησιμοποιείται για να αναζητήσει ο επεξεργαστής, μέσα από ένα τηλεφωνικό κατάλογο, το όνομα κάποιου, όταν το τηλέφωνο είναι γνωστό. Ο νέος κβαντικός επεξεργαστής είχε επιτυχία 80% στις σχετικές αναζητήσεις.
Ο ΝτιΚάρλο παραδέχεται ότι, προς το παρόν, πρόκειται για «έναν πολύ απλό κβαντικό επεξεργαστή», που «σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί ακόμα έναν πρακτικό κβαντικό υπολογιστή». Η ερευνητική ομάδα του Γιέηλ ήδη εργάζεται για να προσθέσει πάνω από δύο qubits στον επεξεργαστή, ώστε να αυξήσει την επεξεργαστική ισχύ του (κάθε qubit που προστίθεται, πολλαπλασιάζει την ταχύτητα επεξεργασίας των δεδομένων). Όπως δήλωσαν οι ερευνητές, μέχρι τρία ή τέσσερα qubits τα προβλήματα φαίνεται να ξεπερνιούνται, μετά όμως -π.χ. για να υπάρξουν δέκα qubits- τα πράγματα δυσκολεύουν ιδιαίτερα. | |
| | | | Admin
Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8056
Registration date : 10/07/2008
| | Θέμα: Απ: Εφημερίδα "Καθημερινή" : Αρχείο επιστημονικών άρθρων 2oo9 07.07.09 22:36 | |
| 29-06-09
Νέα αντικαρκινική θεραπεία με νανοκύτταρα
Αυστραλοί επιστήμονες ανέπτυξαν μια νέα θεραπεία καταπολέμησης του καρκίνου, που χρησιμοποιεί ως «δούρειο ίππο» ένα βακτηριακό νανοκύτταρο για να διεισδύσει στο καρκινικό κύτταρο και να το αφοπλίσει, πριν ένα δεύτερο νανο-κύτταρο καταστρέψει οριστικά το καρκινικό κύτταρο με ένα φάρμακο χημειοθεραπείας.
Η νέα θεραπευτική τεχνική έχει τη δυνατότητα να στοχεύσει απευθείας τα καρκινικά κύτταρα με φάρμακα χημειοθεραπείας, σε σχέση με την τρέχουσα θεραπεία κατά την οποία τα φάρμακα δίνονται σε ενέσιμη μορφή στους ασθενείς, με συνέπεια να πλήττουν αδιάκριτα τόσο τα καρκινικά όσο και τα υγιή κύτταρα, με όλες τις αναπόφευκτες παρενέργειες.
Η ανακάλυψη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Nature Biotechnology», έγινε από τη δρα Τζένιφερ Μακ Ντάιαρμιντ και τον δρα Χιμάνσου Μπράμχατ, που από το 2001 έχουν δημιουργήσει την εταιρία EnGenelC Pty Ltd, σύμφωνα με δημοσείευμα του πρακτορείου Ρόιτερ. Οι δύο επιστήμονες από το Σίδνεϊ δήλωσαν ότι η νέα μέθοδος είχε 100% επιτυχία σε πειράματα, επί μια διετία, σε ποντίκια (στα οποία είχαν εισαχθεί ανθρώπινα καρκινικά κύτταρα), τα οποία όλα επιβίωσαν.
Οι δύο ερευνητές σχεδιάζουν πλέον να αρχίσουν κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους τους επόμενους μήνες, στο νοσοκομείο και το πανεπιστήμιο της Μελβούρνης.
Η καινοτόμος τεχνική βασίζεται στη δημιουργία μίνι-κυττάρων (EDV), που παίζουν το ρόλο μεταφορέα-δούρειου ίππου για την στοχευμένη απελευθέρωση του φαρμάκου μέσα στο καρκινικό κύτταρο. Το πρώτο κύμα αυτών των «οχημάτων» απελευθερώνουν μόρια ριβονουκλεϊκού οξέος (siRNA), τα οποία σταματούν την παραγωγή των πρωτεϊνών, οι οποίες κάνουν το καρκινικό κύτταρο ανθεκτικό στην χημειοθεραπεία. Το δεύτερο κύμα των «οχημάτων» γίνεται αποδεκτό από το καρκινικό κύτταρο με «ανοικτές πόρτες» και μπορεί έτσι να απελευθερώσει στο εσωτερικό του το χημειοθεραπευτικό φάρμακο, σκοτώνοντας το καρκινικό κύτταρο.
«Η ομορφιά (της τεχνικής) είναι ότι τα EDV μας λειτουργούν ως 'δούρειοι ίπποι'. Φθάνουν στις πύλες των προσβεβλημένων κυττάρων και πάντα βρίσκουν τη δυνατότητα να τις περάσουν και να μπουν μέσα στο κύτταρο», δήλωσε η Τζένιφερ ΜακΝτάιαρμιντ. «Παίζουμε το παιγνίδι με τους όρους των καρκινικών κυττάρων, αντιστρέφοντας όμως τους ρόλους. Εκείνα ενεργοποιούν το γονίδιο που παράγει την πρωτεϊνη, η οποία τα καθιστά ανθεκτικά στα φάρμακα, κι εμείς αντίστροφα απενεργοποιούμε αυτό το γονίδιο, πράγμα που επιτρέπει στα φάρμακα να διεισδύουν στο καρκινικό κύτταρο».
Δεκάδες εταιρίες βιοτεχνολογίας σε όλο τον κόσμο έχουν εστιάσει την προσοχή τους στο να ανακαλύψουν μεθόδους «χειραγώγησης» του RNA, ώστε να μπλοκάρουν τα γονίδια εκείνα που παράγουν τις πρωτεϊνες, οι οποίες εμπλέκονται στην ανάπτυξη του καρκίνου ή άλλων ασθενειών. Πρόκειται για ένα κατεξοχήν ερευνητικό πεδίο αιχμής και δεν είναι τυχαίο ότι το RNA αποτέλεσε το αντικείμενο για το Νόμπελ Ιατρικής του 2006.
Σύμφωνα με τους Αυστραλούς ερευνητές, μετά την θεραπεία με τα συμβατικά φάρμακα, ένας μεγάλος αριθμός καρκινικών κυττάρων πεθαίνουν, αλλά ένα μικρό ποσοστό επιβιώνουν και μπορούν να παράγουν τις πρωτεϊνες, οι οποίες κάνουν τα καρκινικά κύτταρα ανθεκτικά στην χημειοθεραπεία, με συνέπεια οι όγκοι να διογκώνονται και να μην μπορούν πια να θεραπευτούν. «Σκοπός μας είναι να φτάσουμε σε ένα σημείο όπου οι καρκίνοι είναι διαχειρίσιμοι σαν μια ανίατη ασθένεια μάλλον, παρά να θεωρούνται η θανατική καταδίκη του ασθενούς», δήλωσε ο Χιμάνσου Μπράμχατ.
Σύμφωνα με την παρουσίαση στο «Nature», τα εισαγόμενα νανο-κύτταρα (EDV) γίνονται καλά ανεκτά από τον οργανισμό, χωρίς παρενέργειες, παρά την αυξημένη δοσολογία. «Η μεθοδολογία μας δεν βλάπτει τα φυσιολογικά κύτταρα και είναι εφαρμόσιμη σε ένα ευρύ φάσμα μορφών καρκίνου», δήλωσε η ΜακΝτάιαρμιντ. | |
| | | | Admin
Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8056
Registration date : 10/07/2008
| | Θέμα: Απ: Εφημερίδα "Καθημερινή" : Αρχείο επιστημονικών άρθρων 2oo9 08.07.09 11:14 | |
| 30-06-09
Φωτογραφήθηκε η δημιουργία της μνήμης
Η έρευνα έγινε από ερευνητές του αμερικανικού πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας - Λος Άντζελες (UCLA) και του Νευρολογικού Ινστιτούτου του καναδικού πανεπιστημίου ΜακΓκιλ, υπό τον βιοχημικό Κέλσι Μάρτιν και το νευροεπιστήμονα Γουέιν Σόσιν, και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Science», σύμφωνα με την ηλεκτρονική υπηρεσία Live Science.
Η ανακάλυψη παρέχει τις πρώτες οπτικές ενδείξεις ότι όταν μια νέα μνήμη σχηματίζεται, νέες πρωτεϊνες δημιουργούνται στις συνάψεις των νευρώνων (το σύνδεσμο ανάμεσα στα εγκεφαλικά κύτταρα), ενισχύοντας με τον τρόπο αυτό τη δύναμη του νευρωνικού συνδέσμου και την ίδια την ανάμνηση. Οι νευροεπιστήμονες υποπτεύονταν ότι αυτό συμβαίνει, αλλά ποτέ έως τώρα δεν το είχαν δει.
Η μελέτη επιτρέπει την καλύτερη κατανόηση του πώς δημιουργούνται τα ίχνη της μνήμης στο νου. Η δυνατότητα πλέον της παρακολούθησης σε πραγματικό χρόνο αυτής της διαδικασίας ελπίζεται ότι θα «ξεκλειδώσει» τα μυστικά της μνήμης. Οι συνάψεις των νευρώνων αποτελούν ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο δίκτυο συνδέσεων, που επιτρέπουν τόσο την αποθήκευση πληροφοριών (μνημών) όσο και τις σταδιακές αλλαγές και προσαρμογές με βάση την μάθηση. Η «πλαστικότητα» αυτή του εγκεφάλου τού επιτρέπει να είναι σταθερός και εύπλαστος ταυτόχρονα.
Οι επιστήμονες έχουν ανακαλύψει ότι ένας σημαντικός μηχανισμός για τη δημιουργία μακρόχρονης μνήμης είναι η «μετάφραση» ή η παραγωγή (σύνθεση) νέων πρωτεϊνών τοπικά στις συνάψεις, κάτι που τώρα για πρώτη φορά αποτυπώθηκε σε εικόνα. Οι επιστήμονες πειραματίστηκαν με τον εγκέφαλο του θαλάσσιου οργανισμού «Απλυσία καλιφόρνικα» και εξέθεσαν τους νευρώνες του στην χημική ουσία σεροτονίνη, η οποία έχει αποδειχτεί ότι ενεργοποιεί τον σχηματισμό μνήμης (αυτή η ανακάλυψη χάρισε στον Έρικ Καντέλ και τους συνεργάτες του το Νόμπελ του 2000).
Οι επιστήμονες, αυτή την φορά, κατάφεραν να ανακαλύψουν έναν τρόπο για να διαπιστώσουν με τα μάτια τους ότι όντως δημιουργούνται νέες πρωτεϊνες κατά τη διαδικασία σχηματισμού μιας μνήμης. Χρησιμοποίησαν μια φθορίζουσα πρωτεϊνη, που μπορεί να αλλάξει χρώμα, από πράσινη σε κόκκινη, όταν εκτίθεται στο υπεριώδες φως. Μετά, φώτισαν τα εγκεφαλικά κύτταρα (νευρώνες) με αυτό το φως, έτσι ώστε όσες πρωτεϊνες ήδη υπήρχαν, έγιναν κόκκινες. Όταν όμως οι ερευνητές ώθησαν τα κύτταρα να σχηματίσουν νέες μνήμες, τότε παρατήρησαν ότι νέες πράσινου χρώματος πρωτεϊνες εμφανίστηκαν στο μικροσκόπιο.
Αν και δεν είναι ακόμα σαφές, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι νέες πρωτεϊνες βοηθούν στην ενίσχυση των συνάψεων μεταξύ των νευρώνων. Με δεδομένο ότι οι περισσότεροι νευροεπιστήμονες θεωρούν πως οι μνήμες σχηματίζονται όταν αλλάζει η ισχύς των νευρωνικών συνάψεων, προκύπτει ότι για πρώτη φορά οι επιστήμονες «είδαν» τη δημιουργία μιας μνήμης μέσω της δημιουργίας των αναγκαίων πρωτεϊνών. Όπως διαπιστώθηκε, και οι δύο άκρες της σύναψης εμπλέκονται στο σχηματισμό της νέας μνήμης και όχι μόνο μια, όπως μέχρι τώρα πίστευαν ορισμένοι νευροεπιστήμονες. | |
| | | | Admin
Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8056
Registration date : 10/07/2008
| | Θέμα: Απ: Εφημερίδα "Καθημερινή" : Αρχείο επιστημονικών άρθρων 2oo9 08.07.09 13:49 | |
| 01-07-09Εντοπίστηκε μαύρη τρύπα μεσαίου μεγέθους Αστρονόμοι επιστήμονες ανακοίνωσαν τον εντοπισμό μιας μέσης τάξης μαύρης τρύπας που θα μπορούσε να εξηγήσει τον τρόπο που αυτά τα γιγάντια ουράνια σώματα αναπτύσσονται στο κέντρο των γαλαξιών. Η συγκεκριμένη ανακάλυψη, μια μαύρη τρύπα με μάζα 500 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου, στις παρυφές του γαλαξία ESO 243-249, αναφέρεται στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού Nature. Από άποψη μεγέθους, κατατάσσεται μεταξύ των τεραστίων διαστάσεων μαύρων τρυπών που ξεπερνούν τη μάζα του Ήλιου κατά δισεκατομμύρια φορές, και των μικρότερων που έχουν μέγεθος από τρεις έως είκοσι ηλιακές μάζες. Οι μαύρες τρύπες συγκαταλέγονται στις πιο ισχυρές δυνάμεις του σύμπαντος. Είναι πεδία συγκεντρωμένης βαρύτητας, τόσο ισχυρής, ώστε δε μπορεί να διαφύγει από αυτές ούτε το φως και πιστεύεται ότι δημιουργούνται από το θάνατο τεράστιων άστρων. Ωστόσο, δεν υπάρχει αντίστοιχη ταύτιση απόψεων σχετικά με τον τρόπο που τεράστιες μαύρες τρύπες βρίσκονται στο κέντρο γαλαξιών, μεταξύ των οποίων και ο δικός μας. «Μία θεωρία λέει ότι σχηματίζονται από τη συγχώνευση μεσαίου μεγέθους μαύρων τρυπών», επισημαίνει ο Σον Φάρελ, επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας που πραγματοποίησε την ανακάλυψη, αστροφυσικός στο πανεπιστήμιο του Λέστερ στη Βρετανία. «Η επικύρωση μιας τέτοιας θεωρίας όμως, προϋποθέτει πρώτα την απόδειξη ύπαρξης μαύρων τρυπών μεσαίου μεγέθους». Καθώς οι μαύρες τρύπες δεν εκπέμπουν φως, η ύπαρξη και μέτρηση μεγέθους της συγκεκριμένης μαύρης τρύπας προσδιορίστηκε χάρης σε εκπομπές ακτίνων Χ, ενώ εντοπίστηκε από τον τροχιακό τηλεσκόπιο XMM-Newton. | |
| | | | Admin
Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8056
Registration date : 10/07/2008
| | | | | Admin
Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8056
Registration date : 10/07/2008
| | Θέμα: Απ: Εφημερίδα "Καθημερινή" : Αρχείο επιστημονικών άρθρων 2oo9 09.07.09 11:21 | |
| 02-07-09
Τα φυτά έσωσαν τη Γη από την «κατάψυξη»
Η βλάστηση έσωσε τον πλανήτη μας από μια ανεξέλεγκτη πτώση της θερμοκρασίας, που θα τον είχε καταδικάσει σε ''κατάψυξη'', δηλαδή να καλυφθεί από μόνιμους πάγους, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική μελέτη.
Η μελέτη, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, ρίχνει φως σε μια σειρά από μεγάλους μηχανισμούς της φύσης, οι οποίοι, επί εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια, έχουν μετατρέψει τη Γη σε ένα «εκκρεμές» που κινείται περιοδικά ανάμεσα στα δύο άκρα, της βαθειάς ψύξης και της υπερθέρμανσης.
Η έρευνα έγινε από Αμερικανούς και Βρετανούς γεωφυσικούς, υπό τον καθηγητή του πανεπιστημίου Γιέηλ των ΗΠΑ Μαρκ Παγκάνι, και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Nature».
Σύμφωνα με την μελέτη, πριν 50 εκατομμύρια χρόνια ο Βόρειος και ο Νότιος Πόλος ήσαν ελεύθεροι από πάγους και κροκόδειλοι έκαναν βόλτες στην Αρκτική. Στη συνέχεια, μια μακρόχρονη μείωση της ποσότητας του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα ψύχρανε σταδιακά τον πλανήτη μας. Όμως τα φυτά έσωσαν τη Γη από τη βαθιά κατάψυξη, καθώς «φρέναραν» την αφαίρεση του διοξειδίου άνθρακα (του κατ' εξοχήν «αερίου του θερμοκηπίου» που παγιδεύει την ηλιακή ακτινοβολία, αυξάνοντας έτσι την θερμοκρασία), κατά τα τελευταία 24 εκατ. χρόνια.
Τα αέρια που εκπέμπονται από τα ηφαίστεια (και όχι τα καύσιμα όπως σήμερα) ήσαν αυτά που επί εκατομμύρια χρόνια αύξαναν το διοξείδιο στην ατμόσφαιρα, ενώ, από την άλλη, το διοξείδιο αφαιρείτο μέσω της διάβρωσης των βράχων της Γης και μετά διαλυόταν στο νερό και «κλειδωνόταν» σε ανθρακικά άλατα στο βυθό των ωκεανών. Σύμφωνα με την έρευνα, κανονικά, μέσα από τη δράση των ανωτέρω αντικρουόμενων παραγόντων, θα έπρεπε σχεδόν όλο το διοξείδιο να είχε αφαιρεθεί μέχρι σήμερα από την ατμόσφαιρα, οδηγώντας τη Γη σε βαθιά κατάψυξη.
Όμως, ενώ η συγκέντρωση διοξειδίου συνεχώς μειωνόταν κι έφτασε περίπου τα 200-250 μέρη ανά εκατομμύριο, κάποια στιγμή σταθεροποιήθηκε. Οι επιστήμονες αναζήτησαν μια εξήγηση για αυτή τη σωτήρια για τον πλανήτη μας εξέλιξη και τη βρήκαν στα φυτά. Χρησιμοποιώντας προσομοιώσεις του παγκόσμιου κύκλου του άνθρακα και παρατηρήσεις από την ανάπτυξη των φυτών, έδειξαν ότι καθώς το επίπεδο του διοξειδίου έπεφτε ανησυχητικά χαμηλά, αυτό οδήγησε σχεδόν σε ασφυξία τα φυτά και, ως συνέπεια, μειώθηκε η ικανότητα των φυτών και ιδίως των δέντρων να διαβρώνουν τους πυριτικούς βράχους, με αποτέλεσμα να επιβραδυνθεί η αφαίρεση του διοξειδίου από την ατμόσφαιρα.
«Όταν τα επίπεδα του διοξειδίου του άνθρακα γίνονται ασφυκτικά χαμηλά, η ανάπτυξη των φυτών επηρεάζεται αρνητικά και η υγεία των δασικών οικοσυστημάτων πλήττεται. Όταν αυτό συμβαίνει, τα φυτά δεν μπορούν πια βοηθήσουν (μέσω της διάβρωσης των βράχων) στην αφαίρεση του διοξειδίου από την ατμόσφαιρα ταχύτερα σε σχέση με την προσθήκη διοξειδίου από τα ηφαίστεια και άλλες πηγές», δήλωσε ο Πγκάνι.
Τελικά, σύμφωνα με τους ερευνητές, «οφείλουμε άλλο ένα μεγάλο χρέος στα φυτά. Πέρα από τις υπόλοιπες ευεργεσίες τους, κατόρθωσαν να σταθεροποιήσουν το κλίμα της Γης, εμποδίζοντας το διοξείδιο να μειωθεί ακόμη περισσότερο, πράγμα που θα είχε μετατρέψει τον πλανήτη μας σε μια τεράστια χιονόμπαλα, περιστρεφόμενη στο διάστημα».
Μπορεί τα φυτά να έκαναν το θαύμα τους στο παρελθόν όσον αφορά το φυσικά παραγόμενο διοξείδιο, είναι όμως απίθανο να κάνουν το ίδιο με την ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή, σύμφωνα με τους Αμερικανούς ερευνητές. Τα επίπεδα του διοξειδίου στην ατμόσφαιρα βρίσκονται σήμερα περίπου στα 385 μέρη έναντι 280 μερών (ppm) πριν τη Βιομηχανική Επανάσταση.
«Απελευθερώνουμε διοξείδιο του άνθρακα περίπου 100 φορές πιο γρήγορα από ό,τι όλα τα ηφαίστεια στον κόσμο μαζί. Ενώ οι φυσικές διαδικασίες διάβρωσης των βράχων θα αφαιρέσουν τελικά αυτό το αυξημένο διοξείδιο από την ατμόσφαιρα, η όλη διαδικασία γίνεται από τη φύση της πολύ αργά για να μας βοηθήσει να αποφύγουμε την επικίνδυνη κλιματική αλλαγή. Θα χρειαστούν εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια, μέχρι η διάβρωση των βράχων να αφαιρέσει τις εκπομπές διοξειδίου από τα ορυκτά καύσιμα», δήλωσε ο Κεν Καλντέιρα, του Ινστιτούτου Επιστημών Κάρνεγκι, που συμμετείχε στην έρευνα. | |
| | | | Admin
Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8056
Registration date : 10/07/2008
| | Θέμα: Απ: Εφημερίδα "Καθημερινή" : Αρχείο επιστημονικών άρθρων 2oo9 09.07.09 11:27 | |
| 02-07-09
Σε τροχιά ο μεγαλύτερος τηλεπικοινωνιακός δορυφόρος
Ο μεγαλύτερος τηλεπικοινωνιακός δορυφόρος του κόσμου τέθηκε με επιτυχία σε τροχιά. Κατασκευασμένος για λογαριασμό της TerreStar Networks, ο βάρους επτά τόννων δορυφόρος εκτοξεύτηκε στο διάστημα με πύραυλο Αριάν 5, από τη βάση Κουρού στη Γαλλική Γουιάνα.
Ο δορυφόρος θα παρέχει συνδέσεις φωνής και δεδομένων στη αγορά της Βορείου Αμερικής. Κατασκευάστηκε από την Space Sytstems/Loral, διαθέτει μια τεράστια κεραία μήκους 18 μέτρων, η οποία ήταν διπλωμένη σαν ομπρέλα προκειμένου να χωρέσει στον πύραυλο Αριάν. Στις επόμενες δύο εβδομάδες η κεραία θα ξεδιπλωθεί, σε μια διαδικασία που θα διαρκέσει περίπου τέσσερις ώρες.
Ο TerreStar-1 αποτελεί το κεντρικό σημείο μιας νέας διαστημικής και επίγειας υπηρεσίας που θα δίνει τη δυνατότητα δορυφορικής επικοινωνίας και αποστολής/λήψης δεδομένων με τη χρήση μιας μικρής συσκευής, στο μέγεθος τηλεφώνου. Αυτό και μόνο το γεγονός αποτελεί σημαντική διαφοροποίηση από τους μεγάλους δέκτες που απαιτούνται συνήθως στις δορυφορικές επικοινωνίες.
«Η συσκευή θα λειτουργεί σε επίγειο δίκτυο όπως ένα κινητό τηλέφωνο, ενώ αν για οποιοδήποτε λόγο βρεθεί εκτός δικτύου, θα συνδέεται δορυφορικά. Το κεντρικό σημείο αναφοράς του επιχειρηματικού μας μοντέλου είναι ότι προκειμένου να βρει απήχηση στους καταναλωτές, η συσκευή πρέπει να είναι εύχρηστη και μικρή σε μέγεθος», επεσήμανε ο πρόεδρος της TerreStar, Τζεφ Επστάιν.
Στο αρχικό στάδιο οι πρώτοι χρήστες θα είναι η κυβέρνηση, δίκτυα έκτακτης ανάγκης αλλά και μη αστικές κοινότητες. | |
| | | | Admin
Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8056
Registration date : 10/07/2008
| | Θέμα: Απ: Εφημερίδα "Καθημερινή" : Αρχείο επιστημονικών άρθρων 2oo9 11.07.09 17:18 | |
| 03-07-09
Ανακαλύφθηκε νέο είδος μαύρης τρύπας
Επιβεβαιώθηκε η ύπαρξη «μεσαίας» κατηγορίας.
Μέχρι πρότινος, οι αστροφυσικοί θεωρούσαν ότι υπήρχαν δύο είδη μαύρων τρυπών: οι πολύ μικρές και οι κολοσσιαίων διαστάσεων. Ωστόσο, ήταν πολλοί οι επιστήμονες οι οποίοι θεωρητικολογούσαν για την ύπαρξη μίας «μεσαίας» κατηγορίας- θεωρία η οποία πλέον πιστεύεται πως επιβεβαιώθηκε.
Ερευνητές του Centre d'Etude Spatiale des Rayonnements (Γαλλία) εντόπισαν μία μεσαίου μεγέθους μαύρη τρύπα στο κέντρο ενός γαλαξία, σε απόσταση 290 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη. Η μάζα της εκτιμάται ως 500 φορές μεγαλύτερη από αυτήν του Ήλιου.
Η ανακάλυψη αυτή αναμένεται να βοηθήσει στην επίλυση του «μυστηρίου» της προέλευσης των μαύρων τρυπών- κολοσσών, όπως για παράδειγμα αυτή που βρίσκεται στο κέντρο του γαλαξία μας. Αν και πρόκειται για «τιτάνες» ανάμεσα στα ουράνια σώματα, καθώς έχουν μάζες εκατομμύρια ή και δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερες από αυτές των «συμβατικών» ουρανίων σωμάτων (όπως ο Ήλιος μας), η προέλευσή τους αποτελεί ακόμα αίνιγμα.
Οι «μικρές» μαύρες τρύπες έχουν μάζες που είναι από τρεις μέχρι 20 φορές μεγαλύτερες από τη μάζα του Ήλιου, και δημιουργούνται μετά την κατάρρευση άστρων, όταν «μένει πίσω» βαρυτικό ελκτικό πεδίο αρκετά ισχυρό για να σταματήσει ακόμη και ακτίνες φωτός. Ωστόσο, δεν έχει επισημανθεί ακόμα ποιος είναι ο τρόπος σχηματισμού των μαύρων τρυπών- κολοσσών: μία από τις επικρατούσες θεωρίες είναι αυτή της σύζευξης πολλών μικρών μαύρων τρυπών. Για την επιβεβαίωση αυτής της θεωρίας ήταν απαραίτητος ο εντοπισμός μίας μέσου μεγέθους μαύρης τρύπας, καθώς πιστεύεται πως αποτελεί το «μέσο στάδιο εξέλιξης» .
Η ανακάλυψη έγινε μέσω του τηλεσκοπίου ακτίνων Χ της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (ESA), ΧΜΜ- Newton, το οποίο εντόπισε μία πηγή ραδιενέργειας 260 εκατομμύρια φορές ισχυρότερη από τον Ήλιο.
Το όνομα της μαύρης τρύπας: «Hyper-Luminous X-ray Source 1» ( «Υπερ- Λαμπερή Πηγή Ακτίνων Χ 1» ), και βρίσκεται στην άκρη του γαλαξία ESO 243-49. | |
| | | | Admin
Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8056
Registration date : 10/07/2008
| | | | | Admin
Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8056
Registration date : 10/07/2008
| | Θέμα: Απ: Εφημερίδα "Καθημερινή" : Αρχείο επιστημονικών άρθρων 2oo9 11.07.09 17:29 | |
| 06-07-09Στο Διαδίκτυο ο Σιναϊτικός Κώδικας Περίπου 800 σελίδες του Σιναϊτικού Κώδικα ψηφιοποιήθηκαν και δημοσιεύθηκαν στο Διαδίκτυο. Οι επισκέπτες στην ιστοσελίδα ( www.codexsinaiticus.org), μπορούν να δουν εικόνες από περισσότερες από τις μισές σελίδες του Σιναϊτικού Κώδικα, ηλικίας 1.600 ετών. Τμήματα του κειμένου, που είναι γραμμένο στα Ελληνικά σε φύλλα περγαμηνής, έχουν επεξεργαστεί από ερευνητικά ιδρύματα στη Βρετανία, τη Γερμανία, την Αίγυπτο και τη Ρωσία. Σύμφωνα με τους ειδικούς, πρόκειται για ένα «παράθυρο στην εξέλιξη της πρώιμης Χριστιανοσύνης». Ο Δρ. Σκοτ Μακέντρικ, επικεφαλής του τμήματος Δυτικών χειρογράφων της Βρετανικής Βιβλιοθήκης, ανέφερε ότι η ευρεία διαθεσιμότητα του κειμένου παρουσιάζει πολλές ερευνητικές ευκαιρίες. «Ο Σιναϊτικός Κώδικας είναι ένας από τους μεγαλύτερους γραπτούς θησαυρούς του κόσμου», επεσήμανε. «Το αρχαίο χειρόγραφο παρέχει ένα παράθυρο στην ανάπτυξη του Χριστιανισμού και την πρώτη απόδειξη για τον τρόπο που το κείμενο της Βίβλου μεταδόθηκε από γενιά σε γενιά». Η διάθεση του κειμένου σε ψηφιακή μορφή για μελέτη από ακαδημαϊκούς σε όλο τον κόσμο παρέχει δυνατότητες συνεργασίας που δεν θα ήταν εφικτές πριν από μερικά χρόνια. Το σύνολο της έκδοσης περιέχει περίπου 1.460 σελίδες, διαστάσεων 40 x 35 εκατοστά. Η Βρετανική Βιβλιοθήκη συνδυάζει τη διάθεση του κειμένου στο Διαδίκτυο με μια έκθεση, που περιλαμβάνει ιστορικά αντικείμενα και σχετίζονται με το κείμενο. Για 1.500 χρόνια, ο Σιναϊτικός Κώδικας βρισκόταν σε μοναστήρι του Σινά, μέχρι που εντοπίστηκε το 1844 και μοιράστηκε μεταξύ Αιγύπτου, Ρωσίας, Γερμανίας και Βρετανίας. Θεωρείται ότι άντεξε στο χρόνο επειδή ο αέρας της ερήμου είναι ιδανικός για τη διατήρηση κειμένων αλλά και επειδή το μοναστήρι παρέμεινε ανέγγιχτο από επίδοξους κατακτητές. | |
| | | | Admin
Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8056
Registration date : 10/07/2008
| | Θέμα: Απ: Εφημερίδα "Καθημερινή" : Αρχείο επιστημονικών άρθρων 2oo9 12.07.09 11:28 | |
| 06-07-09
Το «αίνιγμα» του Νηλ Άρμστρονγκ
Μία από τις πλέον διάσημες φιγούρες της ανθρώπινης ιστορίας, ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε στη Σελήνη αποφεύγει τη δημοσιότητα εδώ και 40 χρόνια.
Ένας από τους ανθρώπους - ορόσημα του «Αγώνα για την Κατάκτηση του Διαστήματος», ο Νηλ Άρμστρονγκ, μέσα στα 40 χρόνια που έχουν μεσολαβήσει από την ιστορική προσελήνωση του «Απόλλων 11» (20 Ιουλίου 1969) έχει αποφύγει συστηματικά τα φώτα της δημοσιότητας, εν αντιθέσει με τους περισσότερους συναδέλφους του αστροναύτες εκείνης της «ηρωικής» εποχής.
Σε μία απόπειρα να αποκαλύψει τον άνθρωπο πίσω από τη διαστημική στολή, ο Άντριου Σμιθ, συγγραφέας του βιβλίου «Moondust: In Search of the Man Who Fell to Earth» (Σεληνιακή Σκόνη: Αναζητώντας τον Άνθρωπο που Έπεσε στη Γη), ταξίδεψε σε όλες τις ΗΠΑ, συναντώντας ανθρώπους που έπαιξαν ρόλο στη ζωή του Νηλ Άρμστρονγκ.
To συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε ήταν ότι ο Άρμστρονγκ, 78 ετών, πιστεύει ότι δεν του αξίζει η προσοχή.
«Εργάστηκαν 400.000 άνθρωποι για το πρόγραμμα (Απόλλων 11), σε πολλά διαφορετικά πόστα, και πιστεύει ότι δεν του αξίζει να κερδίσει όλη τη δόξα απλά και μόνο επειδή έκανε ό,τι έκανε» είπε ο Σμιθ.
Ο Νηλ Άρμστρονγκ αρχικά συμμετείχε στους εορτασμούς και τις τελετές απόδοσης τιμών, αλλά πάντα κρατούσε μία απόσταση, προτιμώντας να μιλά μόνο για τα γεγονότα αντί για εντυπώσεις και συναισθήματα. Σύντομα άρχισε να αρνείται να δίνει συνεντεύξεις και να παρίσταται σε φωτογραφήσεις.
«Απ' όσο ξέρω έχει δώσει μόνο δύο τηλεοπτικές συνεντεύξεις μέσα στα τελευταία 40 χρόνια - και δεν έχει πει τίποτα για αυτά τα οποία ένιωσε. Θα μιλήσει για τα γεγονότα και τέλος» είπε ο Σμιθ, ο οποίος, αν και έχει επικοινωνία μέσω email με τον Άρμστρονγκ, δεν έχει καταφέρει να τον πείσει να παραχωρήσει συνέντευξη.
«Δεν ήθελε να επωφεληθεί οικονομικά - ακόμα και αν πολλοί από τους άλλους αστροναύτες που βάδισαν στην Σελήνη το έχουν κάνει - και, παραδόξως, το έχει τηρήσει αυτό. Όπως μου είπαν από έναν οίκο δημοπρασιών, αν ο Άρμστρονγκ περνούσε απλά ένα απόγευμα υπογράφοντας αυτόγραφα, θα μπορούσε να κερδίσει ένα εκατομμύριο δολάρια, αλλά πάντα αρνείται».
Δύο χρόνια μετά την ιστορική πτήση του Απόλλων 11, ο Άρμστρονγκ άφησε τη NASA για μία έδρα στο τμήμα αεροδιαστημικής ναυπηγικής στο πανεπιστήμιο του Σινσινάτι, ωστόσο η διασημότητά του τον «κυνήγησε» και εκεί, καθώς όλοι του ζητούσαν αυτόγραφα.
Λόγω της ηθελημένης απουσίας του, ο συνάδελφός του Μπαζ Ώλντριν (ο οποίος συνεργάστηκε με τον ραπ καλλιτέχνη Snoop Dogg και τον παραγωγό Κουΐνσι Τζόουνς για την παραγωγή ενός single, του Rocket Experience, με αφορμή τα 40 χρόνια από την αποστολή) έγινε το «δημόσιο πρόσωπο του διαστήματος».
«Όλοι όσοι συνάντησα περιέγραψαν τον Άρμστρονγκ σαν έναν εξαιρετικά συγκρατημένο, χαμηλών τόνων άνθρωπο. Άρχισα να αναρωτιέμαι αν τον προστάτευαν, ή αν απλά είναι ένας απλός, καθημερινός άνθρωπος» είπε ο Σμιθ, ο οποίος όμως συμπλήρωσε ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει.
«Ήταν ένας απίστευτα καλός πιλότος. Έχει πετάξει το Χ-15, το ταχύτερο αεροσκάφος στον κόσμο, σε ταχύτητα 6.440 χλμ/ ώρα. Μπορεί να πετάξει τα πάντα, είναι ίσως ο πιο διακεκριμένος πιλότος που έχει ζήσει ποτέ».
Δύο άλλα βασικά στοιχεία του χαρακτήρα του Νηλ Άρμστρονγκ, κατά το Σμιθ, είναι ο «σιδερένιος» αυτοέλεγχός του (τον οποίο είχε σχολιάσει και ο Μπαζ Ώλντριν), καθώς και η εκκεντρικότητά του: τη στιγμή που οι άλλοι αστροναύτες έπαιρναν μαζί τους κλασικά ή κάντρι μουσικά κομμάτια, ο Άρμστρονγκ πήρε μαζί του τη «Συμφωνία του Νέου Κόσμου» του Ντβόρακ, καθώς και μουσική από θέρεμιν- ένα ιδιαίτερο μουσικό όργανο, του οποίου ο «εξώκοσμος» ήχος έχει συνδεθεί με τις ταινίες επιστημονικής φαντασίας.
Το τελικό συμπέρασμα του Σμιθ ήταν ότι ίσως το μεγαλύτερο κατόρθωμα του Νηλ Άρμστρονγκ δεν ήταν το ότι περπάτησε στο φεγγάρι, αλλά ότι, μετά από αυτό, κατάφερε να γίνει - και το σημαντικότερο, να παραμείνει- ένας άνθρωπος- αίνιγμα. | |
| | | | Admin
Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8056
Registration date : 10/07/2008
| | Θέμα: Απ: Εφημερίδα "Καθημερινή" : Αρχείο επιστημονικών άρθρων 2oo9 12.07.09 11:31 | |
| 07-07-09
Στον ISS ο πρώτος κόμβος διαπλανητικού Ίντερνετ
Το διαπλανητικό Ίντερνετ απέκτησε τον πρώτο μόνιμο κόμβο του στο διάστημα, μέσα στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS).
Το νέο λογισμικό θα κάνει την αποστολή δεδομένων από το διάστημα να μοιάζει λιγότερο με τηλεφωνική επικοινωνία και περισσότερο σαν χρήση του web. Ακόμη και σήμερα, οι διαστημικές αποστολές χρειάζεται να προγραμματίσουν χρονικά την αποστολή και λήψη δεδομένων. Το νέο σύστημα που εγκαταστάθηκε στον ISS όμως, θα μπορούσε να επιτρέψει την αυτόματη ροή και μετάδοση δεδομένων ανάμεσα στη Γη, τα διαστημόπλοια και τους αστροναύτες, δημιουργώντας αυτό που οι ειδικοί ονομάζουν «διαπλανητικό Ίντερνετ».
Ένα κουτί που περιέχει έναν υπολογιστή και διάφορα επιστημονικά πειράματα, ανάπτυξης της BioServe Space Technologies, περιλαμβάνει όλο το απαραίτητο λογισμικό για το νέο του ρόλο από τα τέλη Μαΐου. Πρόσφατα μάλιστα, το σύστημα έστειλε τα πρώτα επιστημονικά δεδομένα με τη χρήση του νέου προγράμματος. Ήδη η διαδικασία αποστολής στοιχείων στη Γη έχει επιταχυνθεί κατά τέσσερις φορές, όπως τόνισε ο Κέβιν Γκίφορντ, στέλεχος της BioServe. Αν κατά τη διάρκεια μιας σύνδεσης χαθούν δεδομένα, το σύστημα τα στέλνει μόλις επανέλθει, σε αντίθεση με την έως τώρα μέθοδο, κατά την οποία κάποιος αναλαμβάνει να στείλει τα χαμένα δεδομένα.
Η πρώτη δοκιμή των επικοινωνιακών πρωτοκόλλων πραγματοποιήθηκε τον Νοέμβριο του 2008, όταν υπολογιστές στη Γη και το διαστημόπλοιο Epoxi της NASA προσομοίωσαν την αποστολή δεδομένων από τον Άρη στη Γη.
Ενώ το επίγειο Ίντερνετ βασίζεται σε ένα πρωτόκολλο με την ονομασία TCP/IP για την επικοινωνία απομακρυσμένων υπολογιστών μέσω καλωδίου, το πρόγραμμα του ISS χρησιμοποιεί ένα νέο πρωτόκολλο, το Delay-Tolerant Networking (DTN), που αναπτύσσεται με κεντρικό άξονα την αντιμετώπιση ζητημάτων διακοπής των συνδέσεων, όταν για παράδειγμα ένα διαστημόπλοιο περνά πίσω από πλανήτες ή αντιμετωπίζει προβλήματα ενέργειας.
Αν τα δεδομένα που μεταδίδονται με το πρωτόκολλο TCP/IP χαθούν, οι δύο υπολογιστές θα συνεχίσουν να επικοινωνούν έως ότου ολοκληρωθεί η αποστολή των δεδομένων. Όπως όμως αναφέρουν οι επιστήμονες, αυτής της μορφή η επικοινωνία δεν είναι συμφέρουσα στο Διάστημα. Το πρωτόκολλο DTN παρακάμπτει αυτό το πρόβλημα δίνοντας εντολή σε κάθε κόμβο του δικτύου να αποθηκεύσει την πληροφορία μέχρι να βρει κάποιον άλλο κόμβο που μπορεί να τη δεχτεί. Με αυτό τον τρόπο, τα δεδομένα μεταδίδονται σε μια αλυσίδα, και δε χρειάζεται να αποσταλούν περισσότερες από μία φορές.
Η NASA σκοπεύει να έχει ολοκληρώσει το πρωτόκολλο DTN και να το χρησιμοποιήσει στα διαστημόπλοια από το τέλος του 2011. Ο ISS θα λειτουργήσει ως πλατφόρμα δοκιμών για την τελειοποίηση του πρωτοκόλλου και την αντιμετώπιση πιθανών προβλημάτων. Ο σταθμός θα αποκτήσει δεύτερο κόμβο διαπλανητικού Ίντερνετ με την εγκατάσταση του δεύτερου φορτίου της BioServe αργότερα μέσα στο έτος που διανύουμε. Η NASA εξετάζει το ενδεχόμενο τη δυνατότητα προσθήκης νέων κόμβων του δικτύου στο ευρωπαϊκό και το ιαπωνικό φορτίου του ISS.
«Είναι πραγματικά μια ευκαιρία για να δείξουμε ότι αυτά τα πρωτόκολλα μπορούν να βελτιώσουν τις επικοινωνίες στο Διάστημα», σχολίασε το Άντριαν Χουκ, επικεφαλής της ομάδας ανάπτυξης του DTN στα γραφεία της NASA στην Ουάσιγκτον. | |
| | | | Admin
Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8056
Registration date : 10/07/2008
| | Θέμα: Απ: Εφημερίδα "Καθημερινή" : Αρχείο επιστημονικών άρθρων 2oo9 12.07.09 11:36 | |
| 08-07-09
Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία: στόχος το πρώτο επανδρωμένο διαστημόπλοιο
Τα πρώτα βήματα προς την κατασκευή ενός επανδρωμένου διαστημικού σκάφους έκανε η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ESA).
Τις πρώτες της κινήσεις προς την κατεύθυνση της κατασκευής του πρώτου της επανδρωμένου διαστημοπλοίου έκανε η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία, η οποία μελετά το κόστος και τις προϋποθέσεις ενός τέτοιου προγράμματος.
Προς το παρόν, το «ευρωδιαστημόπλοιο» είναι γνωστό μόνο ως ARV: Advanced Re-Εntry Vehicle (Εξελιγμένο Όχημα Επανεισόδου), και θεωρείται ότι η ανάπτυξή του θα γίνει σε δύο φάσεις: πρώτα θα χρησιμοποιηθεί ως ένα μη επανδρωμένο όχημα μεταφοράς φορτίου και στη συνέχεια θα αποκτήσει πλήρωμα.
Προς το παρόν, η Ευρώπη δεν διαθέτει τη δυνατότητα να στείλει από μόνη της άνθρωπο στο διάστημα - κάτι που την καθιστά εξαρτώμενη, όσον αφορά τις αποστολές αστροναυτών, από τις ΗΠΑ και τη Ρωσία. Η ανάπτυξη και έναρξη της χρήσης του ARV θα το αλλάξει αυτό.
Ωστόσο, ακόμη τίποτα δεν είναι σίγουρο όσον αφορά το μέλλον του επανδρωμένου ARV: ενδεχομένως η μόνη έκδοσή του η οποία θα δει χρήση να είναι η μη επανδρωμένη (ρομποτική), και πάλι, θα περάσουν χρόνια μέχρι τότε (εκτιμάται πως θα λάβει χώρα μέσα στο 2016, ενώ το επανδρωμένο ARV, αν γίνει πραγματικότητα, αναμένεται το 2025).
Την ανάπτυξη του σκάφους θα αναλάβει η μεγαλύτερη ευρωπαϊκή διαστημική βιομηχανία, EADS Astrium, η οποία θα ηγηθεί ενός συνασπισμού εταιρειών που θα εργαστούν πάνω στο πρόγραμμα, του οποίου ο προϋπολογισμός, προς το παρόν, αγγίζει τα 21 εκατομμύρια ευρώ.
Βασικά χαρακτηριστικά του σκάφους
• Έχει τα καλύτερα χαρακτηριστικά του ήδη υπάρχοντος, μη επανδρωμένου, ATV της ESA
• Διαθέτει κωνική κάψουλα
• Έχει διάμετρο 4,4 μέτρων
• Έχει τη δυνατότητα λήψης και επιστροφής επιστημονικών δειγμάτων
• Η επανδρωμένη έκδοσή του θα είναι τετραθέσια
• Θα μπορεί να εκτοξευτεί από πύραυλο Ariane 5
Δεν είναι η πρώτη φορά που η ESA προσπαθεί να αποκτήσει επανδρωμένο σκάφος: στο παρελθόν είχαν υπάρξει τα προγράμματα Hermes Shuttle (T) και Χ-38 (σε συνεργασία με τη NASA), τα οποία όμως «ναυάγησαν». Ωστόσο, η εμπειρία και η σχετική τεχνογνωσία που αποκομίστηκαν εκτιμάται ότι θα παίξουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του ARV. | |
| | | | Admin
Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8056
Registration date : 10/07/2008
| | Θέμα: Απ: Εφημερίδα "Καθημερινή" : Αρχείο επιστημονικών άρθρων 2oo9 12.07.09 11:50 | |
| 08-07-09
Παραγωγή ανθρωπίνου σπέρματος στο εργαστήριο
Επιστήμονες από το Νιουκάσλ της Αγγλίας ισχυρίζονται ότι κατάφεραν να αναπτύξουν για πρώτη φορά ανθρώπινο σπέρμα σε εργαστήριο.
Σύμφωνα με άρθρο της ερευνητικής ομάδας που δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση Βλαστοκύτταρα και Ανάπτυξη (Stem Cells and Development), η παραγωγή σπέρματος έγινε με την αξιοποίηση γραμμών βλαστοκυττάρων που προέρχονταν από ανθρώπινα έμβρυα, τα οποία χρησιμοποιούνταν σε θεραπείες τεχνητής γονιμοποίησης. Οι Βρετανοί επιστήμονες τονίζουν πάντως ότι θα χρειαστεί τουλάχιστον μια πενταετία ακόμα μέχρι η τεχνική να τελειοποιηθεί.
Η δημοσίευση της επιστημονικής έρευνας έγινε ωστόσο δεκτή με επιφυλάξεις από άλλους γενετιστές, που αμφισβητούν την επιτυχή ανάπτυξη ανθρώπινου σπέρματος. Παράλληλα, ενστάσεις διατυπώνουν τόσο εκπρόσωποι οργανώσεων που ασχολούνται με την ηθική στην επιστήμη, όσο και αρκετές βρετανικές εφημερίδες, που φτάνουν μάλιστα να κάνουν λόγο για «το τέλος του ανδρικού φύλου». kathimerini.gr 08-07-09Επαναστατική γάζα κατασκεύασαν Ιάπωνες επιστήμονεςΧίλιες φορές πιο λεπτή από το σελοφάν και απορροφώμενη από τον ανθρώπινο οργανισμό είναι η χειρουργική γάζα που δημιούργησαν Ιάπωνες ερευνητές. Μία «νανογάζα» η οποία είναι χίλιες φορές πιο λεπτή από ότι το σελοφάν και, μετά το πέρας της χρησιμότητάς της, διασπάται και απορροφάται από τον ανθρώπινο οργανισμό, παρουσίασαν Ιάπωνες επιστήμονες. Η χειρουργική αυτή γάζα έχει ως πρώτες ύλες μία ουσία η οποία εντοπίζεται στα κελύφη καβουριών, καθώς και μία η οποία βρίσκεται στην άλγη. Το πάχος της είναι 76 νανόμετρα (ένα νανόμετρο: 1/1.000.000.000 του μέτρου). «Είναι η πιο λεπτή αυτοκόλλητη γάζα του κόσμου» είπε ο Τοσινόρι Φούτζιε, ερευνητής ο οποίος συμμετείχε στο πρόγραμμα, το οποίο διεξήχθη από του ιδιωτικό πανεπιστήμιο Ουασέντα του Τόκυο, καθώς και την Ιατρική Σχολή Εθνικής Άμυνας. «Γνωρίζουμε πώς το σελοφάν, που χρησιμοποιείται στη συσκευασία τροφίμων, προσκολλάται πάνω στα αντικείμενα. Εμείς δημιουργήσαμε μία γάζα τόσο λεπτή…και εξαιρετικά εύκαμπτη, η οποία μπορεί να προσκολληθεί πάνω στα εσωτερικά όργανα ενός ανθρωπίνου οργανισμού χωρίς να απαιτείται κανενός είδους κολλητική ουσία» συμπλήρωσε. Οι χειρουργοί κανονικά κλείνουν τα τραύματα με ράμματα, ή χρησιμοποιούν γάζες πάχους χιλιοστών, επικαλυμμένες με φιβρίνη, μία πρωτεΐνη η οποία προκαλεί πήξη του αίματος και λειτουργεί σαν κόλλα - ωστόσο, λόγω της υψηλής κολλητικότητάς της, μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα. Σε ένα από τα πειράματα, το οποίο επαναλήφθηκε πολλές φορές, η ομάδα τοποθέτησε ένα τετράγωνο τμήμα της νέας γάζας σε μία τρύπα διαμέτρου έξι χιλιοστών, η οποία βρισκόταν πάνω στον πνεύμονα ενός σκύλου. Αποδείχτηκε αρκετά ανθεκτική για να αντέξει στην πίεση που δημιουργούνταν λόγω της αναπνοής του σκύλου, ενώ επίσης, μετά το πέρας του ενός μήνα που χρειάστηκε για την πλήρη επούλωση του τραύματος, δεν είχε αφήσει πίσω της κανένα ίχνος. Ελπίζεται ότι οι πρώτες δοκιμές σε ανθρώπους θα αρχίσουν να γίνονται μέσα σε τρία χρόνια. kathimerini.gr με πληροφορίες από AFP | |
| | | | Admin
Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8056
Registration date : 10/07/2008
| | Θέμα: Απ: Εφημερίδα "Καθημερινή" : Αρχείο επιστημονικών άρθρων 2oo9 12.07.09 12:06 | |
| 10-07-09
Ανακάλυψη απομειναρίων μαμούθ στη νότια Ισπανία
Χαμηλότερα από ότι πιστευόταν φαίνεται ότι έφτασαν οι πάγοι της τελευταίας εποχής των παγετώνων.
Αλλαγή στα δεδομένα της παλαιοντολογικής μελέτης επέφερε η ανακάλυψη απομειναρίων μαμούθ στη νότια Ισπανία, καθώς έγινε αντιληπτό ότι οι όγκοι πάγου της τελευταίας εποχής των παγετώνων έφτασαν νοτιότερα από ότι πιστευόταν μέχρι σήμερα.
Τα απολιθωμένα απομεινάρια τεσσάρων αρσενικών μαμούθ ανακαλύφθηκαν κοντά στην πόλη του Παντούλ στη Γρανάδα της Ισπανίας. Υπολογίζονται ως ηλικίας 35.000- 25.700 ετών.
«Αυτά τα μαμούθ δεν ήταν απλά κάποια 'χαμένα' ζώα τα οποία παραστράτησαν και βρέθηκαν νότια κατά τύχη, αλλά 'μόνιμους κατοίκους' της Γρανάδας εκείνη την περίοδο» είπε ο Ντιέγκο Αλβαρέζ- Λάο του πανεπιστημίου του Οβιέδο.
Όπως πιστεύει η ομάδα που διεξήγε την έρευνα (στη οποία περιλαμβάνονταν επίσης επιστήμονες από τη Μαδρίτη και το μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Ρότερνταμ), τα μαμούθ μετακινήθηκαν προς το νότο την ίδια περίοδο που αντίστοιχες μεταναστεύσεις έλαβαν χώρα στην ανατολική Κίνα, τη βόρεια Ιαπωνία και την Καμτσάτκα- μεταναστεύσεις οι οποίες σχετίζονταν με την αλλαγή του κλίματος στο βορειοανατολικό Ατλαντικό και το βορειοδυτικό Ειρηνικό.
«Αυτό είναι απόδειξη ότι οι 'μηχανισμοί' του πλανήτη οι οποίοι προκάλεσαν τις αλλαγές στο κλίμα κατά την εποχή των παγετώνων, εκτός από τη χλωρίδα, επηρέασαν και τις μεταναστεύσεις πληθυσμών ζώων» είπε ο Ραλφ Ντήτριχ- Κάλκε του ερευνητικού ινστιτούτου Σένκενμπεργκ.
Τα μαμούθ εξαφανίστηκαν μετά το τέλος της εποχής των παγετώνων (ύστερη Πλειστόκαινο, 10.000 χρόνια πριν). Ως λόγοι θεωρούνται η έκλειψη του βασικού είδους διατροφής τους (χαμηλό γρασίδι) που ευδοκιμούσε κατά την εποχή των παγετώνων, λόγω της θέρμανσης του κλίματος, καθώς και η αυξανόμενη παρουσία των ανθρώπων, οι πληθυσμοί του οποίου ανέβηκαν κατακόρυφα κατά την εν λόγω περίοδο.
Έχει επεξεργασθεί από τον/την Admin στις 17.08.09 16:43, 1 φορά | |
| | | | Admin
Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8056
Registration date : 10/07/2008
| | Θέμα: Απ: Εφημερίδα "Καθημερινή" : Αρχείο επιστημονικών άρθρων 2oo9 15.07.09 18:21 | |
| 13-07-09Πράσινο Ίντερνετ: Το κόστος του κόσμου των Η/Υ σε διοξείδιο του άνθρακα Για ανάγκη «πρασινοποίησης» του Διαδικτύου κάνουν λόγο ερευνητές πάνω στην κλιματική αλλαγή. Είκοσι μιλιγκράμ (1/1000 του γραμμαρίου): αυτή είναι η ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα που εξέπεμψε ο υπολογιστής σας κατά το διάστημα που χρειάστηκε για να διαβάσετε τις πρώτες δύο λέξεις του παρόντος κειμένου. Τώρα, αναλόγως της ταχύτητας με την οποία διαβάζετε, περίπου 80, ενδεχομένως 100 μιλιγκράμ διοξειδίου του άνθρακα έχουν διοχετευτεί στο περιβάλλον λόγω της λειτουργίας του υπολογιστή σας- και μέχρι το τέλος της ανάγνωσης, τα μιλιγκράμ θα έχουν ανέλθει σε μερικές χιλιάδες. Εκ πρώτης όψεως, μπορεί να μη φαντάζουν πολλά. «Αλλά συνολικά, αν σκεφτείτε πόσοι επισκέπτονται μία ιστοσελίδα και πόση ώρα περνάει ο κάθε επισκέπτης σε αυτήν, τότε ο αριθμός που προκύπτει είναι εξαιρετικά υψηλός» λέει ο Δρ Αλεξάντερ Βίσνερ- Γκρος, ειδικός επί περιβαλλοντικών θεμάτων του πανεπιστημίου Χάρβαρντ, ο οποίος μελετά τις επιπτώσεις που έχει η χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών στο περιβάλλον. Κατά τους υπολογισμούς του, κάθε δευτερόλεπτο δραστηριότητας στο Ίντερνετ αντιστοιχεί σε 20 μιλιγκράμ διοξειδίου του άνθρακα- κοινώς, κάθε ενέργεια στο εικονικό περιβάλλον του διαδικτύου έχει τις επιπτώσεις της στο πραγματικό. Κατ'επέκτασιν, καθώς εκατομμύρια νέοι χρήστες εισέρχονται στο Ίντερνετ κάθε έτος, η ανάγκη για ένα «πράσινο», φιλικό προς το περιβάλλον, Ίντερνετ, γίνεται όλο και πιο επιτακτική. «Είναι αναπόσπαστο τμήμα της γενικότερης εικόνας ανανεώσιμων πηγών ενέργειας» είπε ο Κρις Λαρτζ, επικεφαλής έρευνας και ανάπτυξης του Climate Action Group (Μ. Βρετανία). «Οι επιστήμονες μας λένε ότι έχουμε μπροστά μας 10 χρόνια για να αποφύγουμε τις πιο καταστροφικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, επομένως, κάποιου είδους δραστηριοποίηση είναι απαραίτητη» συμπλήρωσε. Αρκετές έρευνες έχουν επισημάνει τις κατακόρυφα αυξανόμενες ενεργειακές απαιτήσεις των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Σύμφωνα με αναφορά του 2007 από την εταιρεία Gartner, το 2% των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου προκύπτει λόγω της κατασκευής, χρήσης και απόρριψης ηλεκτρονικών συσκευών τηλεπικοινωνιών και πληροφορικής- αντίστοιχο του ποσοστού που παράγεται από ολόκληρη την αεροπορική βιομηχανία. Σύμφωνα με μετρήσεις της εταιρείας λογισμικού antivirus, McAfee, η ενέργεια που δαπανάται για την αποστολή των τρισεκατομμυρίων άχρηστων email (spam) ετησίως, αντιστοιχεί στην ενέργεια που απαιτείται για την τροφοδοσία πάνω από δύο εκατομμυρίων σπιτιών στις ΗΠΑ, ενώ εκπέμπουν ποσότητες αερίων θερμοκηπίου που αντιστοιχούν στις εκπομπές τριών εκατομμυρίων αυτοκινήτων. «Οι περισσότεροι δεν καταλαβαίνουν ότι ο υπολογιστής στο γραφείο συνεισφέρει στην αύξηση της θερμοκρασίας του κλίματος και πως, αν τροφοδοτείται με ενέργεια από ένα σταθμό παραγωγής ηλεκτρισμού μέσω της καύσεως άνθρακα, τότε το διοξείδιο που παράγεται είναι αυτό που παράγεται από ένα σπορ αυτοκίνητο» είπε ο Μπιλ Σαιντ Αρνώ της Καναρί, καναδικού οργανισμού ανάπτυξης διαδικτύου, ο οποίος συμπλήρωσε ότι «κάποιες μελέτες υπολογίζουν ότι το Ίντερνετ θα ευθύνεται για το 20% του συνόλου των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου μέσα σε μία δεκαετία». Για να γίνουν πιο εύκολα αντιληπτές οι τιμές: το 2002 οι ποσότητες διοξειδίου που διοχετεύτηκαν στο περιβάλλον λόγω της λειτουργίας ηλεκτρονικών υπολογιστών (σταθερών και φορητών) άγγιξαν τα 200 εκατομμύρια τόνους. Ήδη αρκετές εταιρείες του χώρου κάνουν βήματα προς την κατεύθυνση του «πράσινου» Ίντερνετ. Ένα από τα πλέον γνωστά ονόματα του χώρου είναι η Google, η οποία καθιστά πιο φιλικά προς το περιβάλλον τα κέντρα παροχής υπηρεσιών της, ενώ προς αυτή την κατεύθυνση φαίνεται να κινείται και η Yahoo!. Άλλες εταιρείες του χώρου, οι οποίες προσανατολίζονται προς ένα «πράσινο» μέλλον για τον κόσμο των υπολογιστών, είναι η C02Stats, η AISO.net και η Cleanbits.
Έχει επεξεργασθεί από τον/την Admin στις 15.07.09 18:28, 1 φορά | |
| | | | | | Εφημερίδα "Καθημερινή" : Αρχείο επιστημονικών άρθρων 2oo9 | |
|
Παρόμοια θέματα | |
|
Παρόμοια θέματα | |
| |
| | Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή | Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
| |
| |
| |
